Dardania.de - Shiko Postimin Tek

Lijanna · 27-04-07, 09:11

Statusi i gruas para Islamit

Ajo që mendohet me "para Islamit" këtu është periudha e njohur si xhahilije [ditët e injorancës], në të cilën jetonin Arabët në veçanti dhe e gjithë bota në përgjithësi. Kjo ishte kur njerëzit s'kishin ndonjë të dërguar midis tyre dhe nuk kishin kurrfarë udhëzimi.

Në shumicën e rasteve, gruaja e kësaj periudhe jetonte në kushte mjaft të rënda, posaçërisht në shoqëritë Arabe, ku ata urrenin që t'u lindte vajzë. Pra, midis Arabëve ishin ata që i varrosnin vajzat e tyre ndërsa ato ishin ende të gjalla, gjersa ajo vdiste nën dhé. Dhe, midis tyre ishin ata që i linin të jetonin vetëm që të jetonin një jetë poshtëruese dhe degraduese. Allahu thotë:"Kur ndonjërit nga ata i vinte lajmi për lindjen e vajzës, fytyra e tij bëhej e errët dhe vrerosej. Ai fshehej nga njerëzit për shkak të lajmit të keq që pranonte. A do ta mbajë atë me turpërim apo do ta varrosë në dhé?" Padyshim, i lig është vendimi i tyre."[Nahl:58-59]

Allahu thotë:"Dhe kur foshnja femër, e cila është varrosur në tokë, të pyetet se për çfarë mëkati është vrarë ajo."[et-Tekuir:8-9]

Fjala meu'udeh i referohet foshnjes femër që është varrosur e gjallë dhe është lënë të vdesë brenda në tokë. Dhe, po të kursehej nga varrosja për së gjalli dhe të lihej të jetonte, atëherë, vërtet, ajo do ta gjente veten duke jetuar një jetë degraduese. Kjo meqë asaj nuk i lejohej që të trashëgonte hise nga prona e të afërmëve të saj, pavarësisht çfarë pasurie posedonte ai dhe pavarësisht nga skamja apo nevoja e skajshme që ajo mund të kishte. Në fakt, ajo pjesëtohej si pjesë e pronës së burrit të saj të vdekur, mu siç pjesëtoheshin paratë e tij në trashëgimi!

Asokohe mund të gjindeshin një numër i madh grash që jetonin nën një njeri, meqë ata nuk kishin ndonjë kufi për numrin e grave që mund t'i martonin. Kështu që ata nuk shfaqnin kurrfarë interesimi për atë se çfarë mund t'u ndodhte grave si rezultat i kësaj, siç është jetesa në kushte shtrënguese, parehatia dhe drejtësia.

Satusi i gruas pas Islamit

Por, kur erdhi Islami, ai i pezulloi këto padrejtësi nga gruaja dhe ia ktheu asaj nderin dhe vetëbesimin në njerëzimin. Allahu thotë:"O njerëz, vërtet Ne ju krijuam nga një mashkull dhe një femër."[el-Huxhurat:13]

Kështu, Allahu përmend që ajo ishte ortake e burrit në zanafillën e njerëzimit dhe njëlloj, ajo është ortake më burrin shprehur në shpërblimin apo denimin për veprat e bëra. Allahu thotë:"Kushdo që bën vepra të mira, qoftë mashkull apo femër, ndërsa është besimtar[e] i vërtetë, atij do t'i japim një jetë të mirë dhe do ta shpërblejmë në mënyrën më të mirë për atë që bënte."[en-Nahl:97]

Allahu thotë:"Kështu që Allahu t'i denojë mashkujt dhe femrat hipokritë dhe mashkujt dhe femrat idhujtarë."[el-Ahzab:73]

Dhe, Allahu ka ndaluar që femra të konsiderohet si pasuri trashëguese në pasurinë e burrit të saj të vdekur, siç thotë:"O ju që besoni, ju është ndaluar të trashëgoni gruan pa vullnetin e saj."[en-Nisa:19]

Pra, Allahu i dha asaj pavarësi në individualitetin e saj, në mënyrën që asaj iu mundësua të trashëgojë në kundërshtim me të qenit objekt trashëgimie. Dhe, Allahu i dha gruas të drejtë trashëgimie në pasurinë e të afërmëve të saj. Allahu thotë:"Duhet të ketë hise për mashkullin dhe hise për femrën nga ajo që lihet nga prindërit dhe të afërmit e tyre, qoftë ajo pronë e vogël apo e madhe."[en-Nisa:7]

Allahu thotë:"Allahu ju urdhëron në lidhje me trashëgiminë e fëmijëve tuaj: mashkullit t'i jepet hise sa dy femrave. Nëse ka vetëm bija, dy apo më shumë, hisja e tyre është dy të tretat e trashëgimisë; nëse është vetëm një [bijë], pjesa e saj është gjysma."[en-Nisa:11]

Kjo vlen po ashtu edhe për tekstet tjera ku qëndron se gruaja mund të trashëgojë, qoftë ajo nënë, bijë, motër, apo grua.

Në sferën e marrëdhënieve martesore, Allahu e kufizoi martesën e mashkullit me më së shumti katër gra, me kusht që ai t'i trajtojë të gjitha gratë e tij me drejtësi dhe barabartë sipas mundësive të tij. Dhe, Ai e detyroi burrin që të jetojë me to në dashamirësi, siç thotë:"Dhe jetoni me to ndershmërisht."[en-Nisa:19]

Ai e bëri dhuratën të drejtë të saj dhe urdhëroi që ajo t'i jepet asaj tërësisht, përveç asaj çka ajo lejon nga vullneti i mirë. Allahu thotë:"Dhe jepjani gruas dhuratën me bujari. E, nëse ato, nga vullneti i mirë i tyre, e zvogëlojnë ndonjë pjesë të saj, merreni atë dhe shijoni atë pa frikë nga pasojat."[en-Nisa:4].....

www.mburoja.net

27-04-07, 09:11	#8
Lijanna Anëtarësuar: 12-06-06 Vendndodhja: ( Postime: 1,344	Statusi i gruas para Islamit Ajo që mendohet me "para Islamit" këtu është periudha e njohur si xhahilije [ditët e injorancës], në të cilën jetonin Arabët në veçanti dhe e gjithë bota në përgjithësi. Kjo ishte kur njerëzit s'kishin ndonjë të dërguar midis tyre dhe nuk kishin kurrfarë udhëzimi. Në shumicën e rasteve, gruaja e kësaj periudhe jetonte në kushte mjaft të rënda, posaçërisht në shoqëritë Arabe, ku ata urrenin që t'u lindte vajzë. Pra, midis Arabëve ishin ata që i varrosnin vajzat e tyre ndërsa ato ishin ende të gjalla, gjersa ajo vdiste nën dhé. Dhe, midis tyre ishin ata që i linin të jetonin vetëm që të jetonin një jetë poshtëruese dhe degraduese. Allahu thotë:"Kur ndonjërit nga ata i vinte lajmi për lindjen e vajzës, fytyra e tij bëhej e errët dhe vrerosej. Ai fshehej nga njerëzit për shkak të lajmit të keq që pranonte. A do ta mbajë atë me turpërim apo do ta varrosë në dhé?" Padyshim, i lig është vendimi i tyre."[Nahl:58-59] Allahu thotë:"Dhe kur foshnja femër, e cila është varrosur në tokë, të pyetet se për çfarë mëkati është vrarë ajo."[et-Tekuir:8-9] Fjala meu'udeh i referohet foshnjes femër që është varrosur e gjallë dhe është lënë të vdesë brenda në tokë. Dhe, po të kursehej nga varrosja për së gjalli dhe të lihej të jetonte, atëherë, vërtet, ajo do ta gjente veten duke jetuar një jetë degraduese. Kjo meqë asaj nuk i lejohej që të trashëgonte hise nga prona e të afërmëve të saj, pavarësisht çfarë pasurie posedonte ai dhe pavarësisht nga skamja apo nevoja e skajshme që ajo mund të kishte. Në fakt, ajo pjesëtohej si pjesë e pronës së burrit të saj të vdekur, mu siç pjesëtoheshin paratë e tij në trashëgimi! Asokohe mund të gjindeshin një numër i madh grash që jetonin nën një njeri, meqë ata nuk kishin ndonjë kufi për numrin e grave që mund t'i martonin. Kështu që ata nuk shfaqnin kurrfarë interesimi për atë se çfarë mund t'u ndodhte grave si rezultat i kësaj, siç është jetesa në kushte shtrënguese, parehatia dhe drejtësia. Satusi i gruas pas Islamit Por, kur erdhi Islami, ai i pezulloi këto padrejtësi nga gruaja dhe ia ktheu asaj nderin dhe vetëbesimin në njerëzimin. Allahu thotë:"O njerëz, vërtet Ne ju krijuam nga një mashkull dhe një femër."[el-Huxhurat:13] Kështu, Allahu përmend që ajo ishte ortake e burrit në zanafillën e njerëzimit dhe njëlloj, ajo është ortake më burrin shprehur në shpërblimin apo denimin për veprat e bëra. Allahu thotë:"Kushdo që bën vepra të mira, qoftë mashkull apo femër, ndërsa është besimtar[e] i vërtetë, atij do t'i japim një jetë të mirë dhe do ta shpërblejmë në mënyrën më të mirë për atë që bënte."[en-Nahl:97] Allahu thotë:"Kështu që Allahu t'i denojë mashkujt dhe femrat hipokritë dhe mashkujt dhe femrat idhujtarë."[el-Ahzab:73] Dhe, Allahu ka ndaluar që femra të konsiderohet si pasuri trashëguese në pasurinë e burrit të saj të vdekur, siç thotë:"O ju që besoni, ju është ndaluar të trashëgoni gruan pa vullnetin e saj."[en-Nisa:19] Pra, Allahu i dha asaj pavarësi në individualitetin e saj, në mënyrën që asaj iu mundësua të trashëgojë në kundërshtim me të qenit objekt trashëgimie. Dhe, Allahu i dha gruas të drejtë trashëgimie në pasurinë e të afërmëve të saj. Allahu thotë:"Duhet të ketë hise për mashkullin dhe hise për femrën nga ajo që lihet nga prindërit dhe të afërmit e tyre, qoftë ajo pronë e vogël apo e madhe."[en-Nisa:7] Allahu thotë:"Allahu ju urdhëron në lidhje me trashëgiminë e fëmijëve tuaj: mashkullit t'i jepet hise sa dy femrave. Nëse ka vetëm bija, dy apo më shumë, hisja e tyre është dy të tretat e trashëgimisë; nëse është vetëm një [bijë], pjesa e saj është gjysma."[en-Nisa:11] Kjo vlen po ashtu edhe për tekstet tjera ku qëndron se gruaja mund të trashëgojë, qoftë ajo nënë, bijë, motër, apo grua. Në sferën e marrëdhënieve martesore, Allahu e kufizoi martesën e mashkullit me më së shumti katër gra, me kusht që ai t'i trajtojë të gjitha gratë e tij me drejtësi dhe barabartë sipas mundësive të tij. Dhe, Ai e detyroi burrin që të jetojë me to në dashamirësi, siç thotë:"Dhe jetoni me to ndershmërisht."[en-Nisa:19] Ai e bëri dhuratën të drejtë të saj dhe urdhëroi që ajo t'i jepet asaj tërësisht, përveç asaj çka ajo lejon nga vullneti i mirë. Allahu thotë:"Dhe jepjani gruas dhuratën me bujari. E, nëse ato, nga vullneti i mirë i tyre, e zvogëlojnë ndonjë pjesë të saj, merreni atë dhe shijoni atë pa frikë nga pasojat."[en-Nisa:4]..... www.mburoja.net __________________ Në zemrën e njeriut ka vetmi, të cilën nuk mund ta largosh pos duke iu drejtuar Zotit.