[rilinda]

Expert, i nderuar...
gjatë gjithë veprimtarisë së Pashko Vasës, na bie në sy dëshira e tij për ta parë atdheun të lirë e të përparuar. Në kohën e veprimtarisë së tij, gjegjësisht në kohën kur e shkroi vjershën "O moj Shqypni!" (e cila ka ardhur në ditët tona si një jehonë e atyre viteve të lavdishme), vendit tonë i kanoseshin shumë rreziqe, e ishte koha e luftës për mbrojtjen e atdheut. Shqipëria, dikur <<zonjë e rëndë>> që, <<burrat e dheut e quejshin nanë>> dergjet si <<një lis i rrxuem për dhe>>, që të huajt e shkelin me këmbë. Pashko Vasa, me theks tronditës emocionues, ka parashtruar mendimin romantik idealizues që ushqyen rilindasit, e dhe ai vet për të kaluarën. Ai shkruante: <<Shqypnia, nuk ka kenun heret, ndër ato kohna të moçme, kështu e vorfën, sikur asht sot, por ka kenun e madhe e e begatë, e me emën të mirë e të madh, e fortë e e nderueshme prej të gjithë botet>>.
Po pse ky fat i zi për Shqipërinë? Sepse i huaji <<na rri ndë votër>> e gjithkush kërkon ta shkelë e ta poshtërojë këtë trevë lashtësie e lavdërie, kurse shqiptarët, qëndrojnë duarlidhur, të përçarë sipas feve dhe krahinave. Në këtë nyje tragjike të historisë së kombit, shpërthen ngashërimi:

Qani ju shpata e ju dyfeqe
se u zu shqyptari si zog ndër leqe!

Njëri thotë <<kam fe, tjetri kam din>>, njëri <<jam turk, tjetri latin>>, harrojnë se janë të gjithë vëllezër, bij të një mëme.

"Në qoftë se një komb i tërë do ta kishte me të vërtetë ndjenjën e turpit, ai do të ishte si një luan që mblidhet i tërë para se të kërcejë"- shkruan Marksi. Kështu edhe P. Vasa synon që ta prekë sedrën kombëtare.
Pastaj, ai bën thirrje:

"Çoniu shqyptarë, prej gjumit çoniu,
të gjithë si vllazën në'i besë shtrëngoniu,
e mos shiqoni kisha e xhamia:
feja e shqyptarit asht Shqyptaria!"

Vjersha drejtohej aq kundër pushtuesve dhe lakmive imperialiste e shoviniste, sa edhe kundër atyre forcave reaksionare të brendshme, forca antikombëtare, që pengonin bashkimin e popullit në luftë për mbrojtjen dhe lirinë e atdheut, sidomos kundër klerit të lidhur me të huajt.
Udhëheqësi i shquar patriot, e parashikonte se thirrja e tij do të kishte jehonë të madhe, mbasi ai e kishte kundërshtuar me kohë orvatjen e klikave të huaja për t'i përçarë shqiptarët sipas feve, duke ngritur besimin fetar në parim kombësie, dhe duke u përpjekur t'i prisnin hovin shpërthimit luftarak.


Deri sa në atë kohë ishim nën thundrrën e huaj, e ekzistonte rreziku i ndarjes së shqiptarëve, sot, kur frymojmë lirshëm, kur themi se kemi liri, pse nuk i respektojmë mendimet, në këtë rast përkatësitë fetare të të tjerëve?! Pse me çdo kusht mundohemi që t'i imponojmë edhe të tjerët?! Pse harrojmë se të gjithë jemi bij të një mëme, e në bazë të përkatësive fetare e fyejmë njëri- tjetrin, duke e hequr nga mendja se në këtë rast po e fyejmë veten, e po ia nxiejmë fytyrën vetes para botës, e cila na kujtojn si një popull i bashkuar!
Realitet që të kalb në varrë!

Unë ia kam ndaluar vetes hyrjen tek nënforumi "Bota shpirtërore" nga fakti i rrëmujës që është aty. Vet emërtimi i nënforumit BOTA SHPIRTËRORE, të bën të ditur për diçka personale të secilit, por kjo nuk do të thotë "mospajtim me botën shpirtërore të tjetrit". Njerëz jemi, mendime të ndryshme: "Sa koka aq mendime!" Duhet pajtur me këtë.
Nuk është ky realitet i dhimbshëm vetëm në këtë forum...!
Dashtë Zoti, e u vetëdijesohshim, duke e ndjekur jehonën e vargjeve: "Feja e shqiptarit është shqiptaria".

p.s. Mund të thuani se shqiptaria nuk është fe! E vërtetë. Por t'i mbajmë bindjet fetare si diçka shpirtërore, e jo si shigjetë therrëse për vëllezërit tanë. Ta kemi më primare shqiptarinë e të punojmë që ta ndërtojmë rrugën e pasardhësve tanë me lule e jo me therra!