Dardania.de - Shiko Postimin Tek

Linka_pz · 29-09-07, 12:55

"PESË" SHQIPËRITË
Shkruar nga Titan TIVARI

1.Iliria Antike
Përfshin trojet e Ilirëve dhe kufijtë e Ilirisë, duke filluar nga Istra e Sllovenia, në perëndim, deri në kufijtë e Rumanisë, në lindje dhe nga brigjet e lumenjve Sava e Danub në veri, e deri në More (Pelopone.ez, në jug, si dhe nga brigjet e Adriatikut dhe të Jonit e deri në kufijtë e Bullgarisë dhe të Turqisë, me një sipërfaqe prej 400 000 km2.
2. Arbëria ose Shqipëria Ilirike
Është një territor gjeografik e historik më i madh se Shqipëria Etnike. Në të bëjnë pjesë, përveç Shqipërisë aktuale Etnike, edhe disa territore të Ilirisë, por të cilat aktualisht nuk janë të banuara me shumicë dërrmuese të popullit shqiptar, ose nuk janë fare të banuara me shqiptarë, për shkak të dëbimit të tyre me dhunë nga vatrat e tyre ose asimilimit gjatë shekujve.

Arbëria ose Shqipëria Ilirike përfshin Principatën e Gjergj Ballshës I në shek.XIV, e cila përfshinte një pjesë të Bosnjës, Malin e Zi, Kosovën dhe Shqipërinë e Mesme. Dhe kjo Shqipëri Ilirike vazhdoi pastaj katër shekuj më vonë me Pashallëkun e Shkodrës, të udhëhequr nga Kara Mahmud Pashë Bushati dhe me Pashallëkun e Janinës, të udhëhequr nga Ali Pashë Tepelena. Pikërisht tërësia tokësore e këtyre tri principatave apo pashallëqeve shqiptare, që shtriheshin nga Bosnja në veri dhe mbaronin në fund të Epirit (Çamërisë) te Gjiri i Artës në jug, përbëjnë atë që sot mund të quhet Shqipëri Ilirike, me një sipërfaqe tokësore prej rreth 200 000 km2.

3.Shqipëria Etnike
Është një territor i caktuar gjeografik dhe historik në hapësirën e Ballkanit, i cili ka qenë dhe është edhe sot i banuar me shumicë të popullit shqiptar. Është territor kompakt e homogjen dhe është atdhe i shqiptarëve që nga parahistoria dhe antika e deri në ditët tona.

Shqipëria Etnike përfshin territoret e katër Vilajeteve Shqiptare që ekzistonin para, gjatë dhe pas Lidhjes Shqiptare të Prizrenit (1878-1881): 1.Vilajeti i Janinës, 2.Vilajeti i Manastirit, 3.Vilajeti i Kosovës dhe 4.Vilajeti i Shkodrës.

Kufijtë e Shqipërisë Etnike fillojnë te Gjiri i Artës në jug të Çamërisë dhe ngjiten lart në veri te Molla e Kuqe afër Nishit në Toplicë, kurse mbarojnë në Tivar të Malësisë së Madhe në veriperëndim. Po këtë Shqipëri Etnike, me këto troje dhe me këta kufinj shtetërorë e shpalli shtet të Pavarur dhe Sovran Kuvendi Mbarëkombëtar, me Ismail Qemalin në ballë, më 28 Nëntor 1912 në Vlorë. Shqipëria Etnike, atëherë dhe tani, ka një sipërfaqe tokësore prej rreth 100 000 km2.

Derisa në kohën e sundimit të Perandorisë Turke Shqipëria Etnike ndahej në 4 vilajete historike:
1.Vilajeti i Janinës
2.Vilajeti i Manastirit
3.Vilajeti i Kosovës dhe
4.Vilajeti i Shkodrës

Sot Shqipëria Etnike ndahet në 8 "vilajete" moderne:
1."Vilajeti" i Shqipërisë (londineze)
2."Vilajeti" i Kosovës Qendrore (protektorat)
3."Vilajeti" i Iliridës
4."Vilajeti" i Kosovës Lindore
5."Vilajeti" i Malësisë së Madhe
6."Vilajeti" i Çamërisë,
7."Vilajeti" i Toplicës (Nishit)
8."Vilajeti" i Sanxhakut

Nga ky realitet i sotëm del se "vilajetet" shqiptare janë dyfishuar dhe se Shqipëria Etnike jo vetëm që nuk është bashkuar, por ka shkuar drejt shpërbërjes së mëtejshme, copëtimit dhe përçarjes ndërshqiptare! Ky është realiteti i sotëm gjeopolitik i Shqipërisë Etnike.
Por, ajo që e bën edhe më tragjike, edhe më të dhimbshme këtë mozaik gjeopolitik të trojeve etnike shqiptare është qëndrimi indiferent, anacional e mosfërfillës i klasës politike shqiptare të këtyre 8 vilajeteve mjerane, e cila kurrë nuk ka marrë inisiativë të vendosur, të qartë e serioze për hartimin e një Programi Kombëtar për çlirimin dhe ribashkimin e trojeve etnike shqiptare në një shtet të vetëm kombëtar!

Motoja e rilindasve tanë kombëtarë, ”Një komb, një shtet”, është anashkaluar vazhdimisht nga qendrat e politikës shqiptare anembanë "vilajeteve" moderne të Shqipërisë Etnike! Udhëheqësit dhe pushtetarët shqiptarë ende nuk e kanë një ëndërr, një ideal, një aspiratë, një opcion, një strategji politike dhe një qëndrim të vetëm e të përbashkët zyrtar për shtruarjen dhe zgjidhjen e çështjes kombëtare shqiptare – çlirimin dhe ribashkimin e Shqipërisë Etnike.

Opcioni i përbashkët dhe i vetëm i liderëve dhe partive shqiptare deri më sot ka qenë karrierizmi, pushteti, pasurimi personal dhe asgjë tjetër. Ata, jo vetëm që kanë zhvilluar një politikë antikombëtare, por kanë bërë edhe një poplitikë antipopullore.

Klasa politike e të gjitha "vilajeteve" moderne shqiptare të Shqipërisë Etnike është sjellë e po sillet ndaj çështjes shqiptare me një nihilizëm e përçmim të hapur e të pa shoq, deri në një mohim e injorim të plotë të ekzistimit të saj si një çështje e shtruar për zgjidhje! Ekzistojnë një numër i pambarim deklaratash e pohimesh kundër ribashkimit kombëtar, duke e cilësuar atë si iluzion, fantazi, të tejkaluar apo si utopi e aventurë të një grupi idealistësh, nacionalistësh apo ekstremistësh shqiptarë që nuk marrin vesh nga politika, duke mos ngurruar që t’i etiketojnë edhe si njerëz me maska, kriminelë dhe terroristë!

Shovenistët fqinjë propagandojnë se Shqipëria Etnike nënkupton pushtimin dhe aneksimin nga ana e shqiptarëve të territoreve të tyre etnike, pra, okupimi nga ana jonë e territoreve të huaja. Por dihet historikisht se shumica e atyre territoreve ku sot banojnë popujt fqinjë kanë qenë territore ilire, pra shqiptare, dhe se po këta popuj janë agresorë, sepse i kanë pushtuar me dhunë territoret iliro-shqiptare ku kanë ngritur sot shtetet e tyre. Themelet e shteteve të tyre janë të ngritura në pronë të huaj, mbi troje të tjetërsuara!

4.Shqipëria Natyrale
Këto kohët e fundit në skenën politiko-terminologjike është shfaqur edhe një term i ri politik me emrin Shqipëria Natyrale, i cili, në njëfarë mënyre, përpiqet që të zëvendësojë nocionin politik Shqipëria Etnike. Shqipëria Natyrale bazohet në atë që quhet realpolitika shqiptare, kurse Shqipëria Etnike bazohet në politikën historike dhe mbi të drejtën e pronësisë së Shqiptarëve, të Kombit Shqiptar, mbi trojet e tyre stërgjyshore.

Por, megjithatë, termi politik Shqipëria Etnike nuk është i njëjtë dhe i barabartë me nocionin politik Shqipëria Natyrale. Emërtimi Shqipëria Etnike është nocion etnik (kombëtar), kurse termi Shqipëri Natyrale është nocion politik. Shqipëria Etnike është më e madhe se Shqipëria Natyrale. Shqipëria Etnike shtrihet nga Tivari, Sanxhaku e Toplica në veri dhe deri në fund të Çamërisë te Gjiri i Artës (Ambrakisë) në jug. Kurse Shqipëria Natyrale nuk e përfshinë as Tivarin, as Sanxhakun, as Toplicën, as Veleshin, Manastirin e Ohrin dhe as Çamërinë.

Shqipëria Natyrale është një rrudhosje e mëtejshme e Shqipërisë Etnike. Një ithtar i Shqipërisë Natyrale në një rast shkruan kështu: "Shqipëria natyrale nuk merret me Mollën e Kuqe, as me Pargën, as me Kosanicën dhe Toplicën. Por ajo është e detyruar të merret me Mitrovicën, me Preshevën, me Ulqinin, me Strugën etj etj." Në këtë mënyrë, që në start, pa na kërkuar kush, ne përmes Shqipërisë Natyrale do të bënim kompromis të madh, duke lënë jashtë Shqipërisë Etnike gjysmën e trojeve shqiptare të saj! Në këtë mënyrë Shqipëria Natyrale nuk do të ishte më Natyrale, por do të shndërrohej në Shqipëri Artificiale, siç është sot Shqipëria londineze e Tiranës!

Më tej, në të njëjtin shkrim, autori i shkrimit Shqipërinë Natyrale e quan "Dhimbje e së Vërtetës", kurse Shqipërinë Etnike e quan "Dhimbje e Mashtrimit"(!) dhe Shqipëri artificiale(!). Po citoj nga origjinali i shkrimit: "Por dhimbja e se Vertetes eshte shume here me e lehte se Dhimbja e mashtrimit. Shqiperia Natyrale eshte pjese perberese e dhimbjes se realitetit, prandaj ka edhe te ardhme. Shqiperia artificiale eshte pjese e dhimbjes se mashtrimit, prandaj edhe nuk do te kete te ardhme."

29-09-07, 12:55	#1
Linka_pz E pandryshueshme Anëtarësuar: 08-03-07 Vendndodhja: Ne Qytetin Historik Postime: 12,347	"pesë" Shqipëritë "PESË" SHQIPËRITË Shkruar nga Titan TIVARI 1.Iliria Antike Përfshin trojet e Ilirëve dhe kufijtë e Ilirisë, duke filluar nga Istra e Sllovenia, në perëndim, deri në kufijtë e Rumanisë, në lindje dhe nga brigjet e lumenjve Sava e Danub në veri, e deri në More (Pelopone.ez, në jug, si dhe nga brigjet e Adriatikut dhe të Jonit e deri në kufijtë e Bullgarisë dhe të Turqisë, me një sipërfaqe prej 400 000 km2. 2. Arbëria ose Shqipëria Ilirike Është një territor gjeografik e historik më i madh se Shqipëria Etnike. Në të bëjnë pjesë, përveç Shqipërisë aktuale Etnike, edhe disa territore të Ilirisë, por të cilat aktualisht nuk janë të banuara me shumicë dërrmuese të popullit shqiptar, ose nuk janë fare të banuara me shqiptarë, për shkak të dëbimit të tyre me dhunë nga vatrat e tyre ose asimilimit gjatë shekujve. Arbëria ose Shqipëria Ilirike përfshin Principatën e Gjergj Ballshës I në shek.XIV, e cila përfshinte një pjesë të Bosnjës, Malin e Zi, Kosovën dhe Shqipërinë e Mesme. Dhe kjo Shqipëri Ilirike vazhdoi pastaj katër shekuj më vonë me Pashallëkun e Shkodrës, të udhëhequr nga Kara Mahmud Pashë Bushati dhe me Pashallëkun e Janinës, të udhëhequr nga Ali Pashë Tepelena. Pikërisht tërësia tokësore e këtyre tri principatave apo pashallëqeve shqiptare, që shtriheshin nga Bosnja në veri dhe mbaronin në fund të Epirit (Çamërisë) te Gjiri i Artës në jug, përbëjnë atë që sot mund të quhet Shqipëri Ilirike, me një sipërfaqe tokësore prej rreth 200 000 km2. 3.Shqipëria Etnike Është një territor i caktuar gjeografik dhe historik në hapësirën e Ballkanit, i cili ka qenë dhe është edhe sot i banuar me shumicë të popullit shqiptar. Është territor kompakt e homogjen dhe është atdhe i shqiptarëve që nga parahistoria dhe antika e deri në ditët tona. Shqipëria Etnike përfshin territoret e katër Vilajeteve Shqiptare që ekzistonin para, gjatë dhe pas Lidhjes Shqiptare të Prizrenit (1878-1881): 1.Vilajeti i Janinës, 2.Vilajeti i Manastirit, 3.Vilajeti i Kosovës dhe 4.Vilajeti i Shkodrës. Kufijtë e Shqipërisë Etnike fillojnë te Gjiri i Artës në jug të Çamërisë dhe ngjiten lart në veri te Molla e Kuqe afër Nishit në Toplicë, kurse mbarojnë në Tivar të Malësisë së Madhe në veriperëndim. Po këtë Shqipëri Etnike, me këto troje dhe me këta kufinj shtetërorë e shpalli shtet të Pavarur dhe Sovran Kuvendi Mbarëkombëtar, me Ismail Qemalin në ballë, më 28 Nëntor 1912 në Vlorë. Shqipëria Etnike, atëherë dhe tani, ka një sipërfaqe tokësore prej rreth 100 000 km2. Derisa në kohën e sundimit të Perandorisë Turke Shqipëria Etnike ndahej në 4 vilajete historike: 1.Vilajeti i Janinës 2.Vilajeti i Manastirit 3.Vilajeti i Kosovës dhe 4.Vilajeti i Shkodrës Sot Shqipëria Etnike ndahet në 8 "vilajete" moderne: 1."Vilajeti" i Shqipërisë (londineze) 2."Vilajeti" i Kosovës Qendrore (protektorat) 3."Vilajeti" i Iliridës 4."Vilajeti" i Kosovës Lindore 5."Vilajeti" i Malësisë së Madhe 6."Vilajeti" i Çamërisë, 7."Vilajeti" i Toplicës (Nishit) 8."Vilajeti" i Sanxhakut Nga ky realitet i sotëm del se "vilajetet" shqiptare janë dyfishuar dhe se Shqipëria Etnike jo vetëm që nuk është bashkuar, por ka shkuar drejt shpërbërjes së mëtejshme, copëtimit dhe përçarjes ndërshqiptare! Ky është realiteti i sotëm gjeopolitik i Shqipërisë Etnike. Por, ajo që e bën edhe më tragjike, edhe më të dhimbshme këtë mozaik gjeopolitik të trojeve etnike shqiptare është qëndrimi indiferent, anacional e mosfërfillës i klasës politike shqiptare të këtyre 8 vilajeteve mjerane, e cila kurrë nuk ka marrë inisiativë të vendosur, të qartë e serioze për hartimin e një Programi Kombëtar për çlirimin dhe ribashkimin e trojeve etnike shqiptare në një shtet të vetëm kombëtar! Motoja e rilindasve tanë kombëtarë, ”Një komb, një shtet”, është anashkaluar vazhdimisht nga qendrat e politikës shqiptare anembanë "vilajeteve" moderne të Shqipërisë Etnike! Udhëheqësit dhe pushtetarët shqiptarë ende nuk e kanë një ëndërr, një ideal, një aspiratë, një opcion, një strategji politike dhe një qëndrim të vetëm e të përbashkët zyrtar për shtruarjen dhe zgjidhjen e çështjes kombëtare shqiptare – çlirimin dhe ribashkimin e Shqipërisë Etnike. Opcioni i përbashkët dhe i vetëm i liderëve dhe partive shqiptare deri më sot ka qenë karrierizmi, pushteti, pasurimi personal dhe asgjë tjetër. Ata, jo vetëm që kanë zhvilluar një politikë antikombëtare, por kanë bërë edhe një poplitikë antipopullore. Klasa politike e të gjitha "vilajeteve" moderne shqiptare të Shqipërisë Etnike është sjellë e po sillet ndaj çështjes shqiptare me një nihilizëm e përçmim të hapur e të pa shoq, deri në një mohim e injorim të plotë të ekzistimit të saj si një çështje e shtruar për zgjidhje! Ekzistojnë një numër i pambarim deklaratash e pohimesh kundër ribashkimit kombëtar, duke e cilësuar atë si iluzion, fantazi, të tejkaluar apo si utopi e aventurë të një grupi idealistësh, nacionalistësh apo ekstremistësh shqiptarë që nuk marrin vesh nga politika, duke mos ngurruar që t’i etiketojnë edhe si njerëz me maska, kriminelë dhe terroristë! Shovenistët fqinjë propagandojnë se Shqipëria Etnike nënkupton pushtimin dhe aneksimin nga ana e shqiptarëve të territoreve të tyre etnike, pra, okupimi nga ana jonë e territoreve të huaja. Por dihet historikisht se shumica e atyre territoreve ku sot banojnë popujt fqinjë kanë qenë territore ilire, pra shqiptare, dhe se po këta popuj janë agresorë, sepse i kanë pushtuar me dhunë territoret iliro-shqiptare ku kanë ngritur sot shtetet e tyre. Themelet e shteteve të tyre janë të ngritura në pronë të huaj, mbi troje të tjetërsuara! 4.Shqipëria Natyrale Këto kohët e fundit në skenën politiko-terminologjike është shfaqur edhe një term i ri politik me emrin Shqipëria Natyrale, i cili, në njëfarë mënyre, përpiqet që të zëvendësojë nocionin politik Shqipëria Etnike. Shqipëria Natyrale bazohet në atë që quhet realpolitika shqiptare, kurse Shqipëria Etnike bazohet në politikën historike dhe mbi të drejtën e pronësisë së Shqiptarëve, të Kombit Shqiptar, mbi trojet e tyre stërgjyshore. Por, megjithatë, termi politik Shqipëria Etnike nuk është i njëjtë dhe i barabartë me nocionin politik Shqipëria Natyrale. Emërtimi Shqipëria Etnike është nocion etnik (kombëtar), kurse termi Shqipëri Natyrale është nocion politik. Shqipëria Etnike është më e madhe se Shqipëria Natyrale. Shqipëria Etnike shtrihet nga Tivari, Sanxhaku e Toplica në veri dhe deri në fund të Çamërisë te Gjiri i Artës (Ambrakisë) në jug. Kurse Shqipëria Natyrale nuk e përfshinë as Tivarin, as Sanxhakun, as Toplicën, as Veleshin, Manastirin e Ohrin dhe as Çamërinë. Shqipëria Natyrale është një rrudhosje e mëtejshme e Shqipërisë Etnike. Një ithtar i Shqipërisë Natyrale në një rast shkruan kështu: "Shqipëria natyrale nuk merret me Mollën e Kuqe, as me Pargën, as me Kosanicën dhe Toplicën. Por ajo është e detyruar të merret me Mitrovicën, me Preshevën, me Ulqinin, me Strugën etj etj." Në këtë mënyrë, që në start, pa na kërkuar kush, ne përmes Shqipërisë Natyrale do të bënim kompromis të madh, duke lënë jashtë Shqipërisë Etnike gjysmën e trojeve shqiptare të saj! Në këtë mënyrë Shqipëria Natyrale nuk do të ishte më Natyrale, por do të shndërrohej në Shqipëri Artificiale, siç është sot Shqipëria londineze e Tiranës! Më tej, në të njëjtin shkrim, autori i shkrimit Shqipërinë Natyrale e quan "Dhimbje e së Vërtetës", kurse Shqipërinë Etnike e quan "Dhimbje e Mashtrimit"(!) dhe Shqipëri artificiale(!). Po citoj nga origjinali i shkrimit: "Por dhimbja e se Vertetes eshte shume here me e lehte se Dhimbja e mashtrimit. Shqiperia Natyrale eshte pjese perberese e dhimbjes se realitetit, prandaj ka edhe te ardhme. Shqiperia artificiale eshte pjese e dhimbjes se mashtrimit, prandaj edhe nuk do te kete te ardhme." __________________ Thjeshtesia dhe modestia i ben njerezit me te perparuar. ..................................... “Në jetë, duhet pasur vullnet e durim – të mirat vijnë pastaj” ................................... Happiness in intelliggent people is the rarest thing I know!