[hasanmehmeti]

KUSHTUAR KALAMAJVE QE E GDHIJNE NE KEMBET E ”PESEMBEDHJETEKATESHIT”

Nates
Vezullojne si peshq jetet tona
I diktojme me avullin tek hov
Nga goja
Tek brof si gisht fëmijë
Prej vrimes ne corap

I ftohti
Me tri pale dhemballe
Shtrengon duart e popullit si me prange
I ftohti po ashtu mpiks e zbardh
vesen e erret mbi trotuar

Natën dimerore ne qytete
Drita ka marrë yjet mbi vete
Si çuna te rinj nga provinca
E i puneson
Ne shkronja tabelash me neon
Bar ”London”
Taverna “Blue Sky”,”Alfa Bank”
Hotel “Tirana International”
Shpejtesise se drites i kercen përsipër
Anglisht
Pingul i ftohti si një luzme me pinguine
Qe hidhen vrik nga kati i pesembedhjete
Me kokë
dhjetra mijë cope pinguine te tejdukshëm
Ne ere
Qyteti bombardohet me frigorifere. Të gjithë ne prize

Ne këmbë te hotelit
I fshihen qiellit
Femije pa shtepi
Veshtrojne shkronjat nëpër graffiti
Elektrike
Derisa sytë u digjen prej asaj drite
U bëhen hi
E kështu ne atë erresi/nis i merr
Gjumi i nates/e i grumbullon
Me autobusin e vet transparent
Xhamathyer/pa shofer

Mos i fol shoferit meqë s’ekziston
Nderro pozicion ne çdo stacion
Qe të mos mpihesh rrotullohu nga pak
Nga e djathta ne te majte
Si një qengj ne hell symbyllur{sikur enderron}
Me hurin përmes vetes qengji, si vija
Kur S-ne e dollarit penetron

kur isha me i vogël, shkronja g
Me ngjante me një milingone
Pastaj s-ne shikoja qe ne fakt është një dhelper
A-te janë arinj
F-ja ngjan me një kafshe krejt tjetër
Gjirafe
Po ti ke ftohte, e veç kësaj
Nuk di as te lexosh
Mbyll sytë dhe mbush koken me prushe bosh
Tabelash drite
Ku alfabeti rri nuseron
Mbi një karrige elektrike
Ti mbeshtillesh me tepër
Pas qenit qe fle
Bri dritareve te kuzhines se hotelit
Jeni mbeshtjelle
Ambalazhe për banane apo artikuj te tjerë
Femije dhe prapë fëmijë!Nise te trashegosh botën
Duke u nisur nga i ftohti
Ngroh sytë me reklama
Nxjerr avull nga goja dhe je fëmijë
Nise ta trashegosh jetën tonë, shoqërinë
Për fryme
Nën shkronja nomade qe ecin gjithë naten
E u shmangen shumë fjalëve për te dalë këtu
Neper elektro-graffiti banale komerciale
Dhe hutohesh;
një hallkez e vogël je, ne zinxhirin
E te ftohtit klasor
Qe dëshmojnë
Të gjithë
përfshirë dhe ata qe s’merdhijne
Një halkez ende prej ari je
kapur ne renditje me një qen
Dhe ai prej ari te ftohur krejt
Kapur rresht, përdore zinxhir
m
Me dyzinat e lypsave te mitur, prostitutave
Me çmim te lirë
Dhe me gjunjet te ngrira si gjinj morgjesh ato
Patrullojne krahehapur, te gatshme për t’u vrarë
Ne shesh-masakrat e qyteteve te nates anembane

Rrethuar
Nga yjet prej neoni limoni
Të flamurit festiv evropian

Të ftohurit ne këtë botë
Janë vete i ftohti
Janë ky zinxhir mishi prej politike dhe moti
Zinxhir ashensori
Vertikal trashegimie qe na vjen thelle nga historia
Qe nxjerr turma-turma me asfiksi
nga zgafelle e minierave fytyrendrakur
Për ne transhete adoleshente te luftës se pare,me debore
U lidhet për kercinjsh reumatike roberve rremtare
Ne galere
Një zinxhir me ar minierash
Për sahatin me qostek te lare ne ar
Të Bakuinit, Cese, Karlosit-Ilic
Bombe, flamur, draper, cekic
Ti nuk e kupton këtë siklet qe vjen
Nga poshte ajrit
E te lidh
Pandalshem-pastaj gishtat nuk janë me te tute
Ke doren tënde ne xhep, s’është hajdut
Ti veç shtyn orteqet e bardhenjta
Të frymes
Qe te zgjatohen rreth fytyres
Si mjekra fallco
E plakut paftyre te vitit të ri

Të kesh ftohte
Do te thotë
Se s’di gjë për ty njeri
Gjalle ne botë
Qeveria dhe media te fsheh
Si monedha ne kek
Ne darken e bamiresise se fundvitit. Të fshehin
Pas se vërtetës se hidhur te druve te shtetit
Emri yt si formula e gazit te perditshem
Harruar nëpër tuba
Verret
Perdhe nëpër zorret e Rusise apo Algjerise qe ha qebap
Me mishin e vet
Teksa luhatet e dridhet bursa
Ti ke ftohte, jo fëmijët e atyre qe te zhdukin
Nga ekranet, kopertinat me reklama/madama
Nuk merdhin femija
Qe si kangure mbartin në fund
Të matrioshkes se moshes. Si ca gladiatore te penduar
Të afrohen kokezbuluar ngadalë
Pronare kantieresh, qeveritare
Me helmetat e mëdha publike ne duar

Femije si ti bëhen sapo i mallengjen ndonjë
vjershe e perkthyer apo gote shampanje
Femije,por qe s’kanë ftohte si ti janë
ministra, vipa, mendimtare zyrtare
Trashegimtare shtatë brezash
Rojtaresh pylli qe ngrohen
Me vatrat te ndezura
Si festa,
Me drute stive
Ata
Qe na vënë revolucionin si alternative
Për te na qeverisur me friken nga ai
Ata qe na trembin me anarkine
Ata qe deformojne fenë dhe fjalinë
Për të mos prishur rehatine
Për mos te te ngrohur
Mbrohen pas faktit se nuk te kanë njohur
Personalisht
Nise jetën mbrapsht ta trashegosh
Me hipin nervat
Kam frikë
Mos behesh komunist;me keq
Frigohem mos harrosh
Të ftohtin
I cili është ata qe te lane
Të kesh ftohte
Frigohem se mos mendosh
se te ftohtin s’taka kush borxh
Semos te duket vetja tepër
Se mos behesh i eger
Se mos behesh vrasës serial, ku i dihet
Dhe na fut ne shenjester
Si ne një varr te perbashket
Të gjithëve qe djegim drute e Zotit
Popullin Kain te te ngrohtit