[Dilaver]

Për t’i kursyer lexuesit nga shkrimet e gjata, shkëputa ca fragmente nga shkrimi i Agron Hamzës në të përditshmën Ekspress: Megjithatë, fantazma (lugati) do të sillët.


Agon Hamza


“Secili komunist është qen” – ky ishte titulli i ballinës në njërën nga gazetat franceze, rreth viteve të 60’ta.

Fantazma kurrë nuk ka pushuar së qenuri mbi ne – problemi është që Batoni (dhe të tjerët) nuk e paskan ditur këtë. Problemi tjetër është se është dashur të festohet ditëlindja e Enver Hoxhës, për t‘i bërë disa të vetëdijshëm për praninë e saj. A nuk është pikërisht kjo arsyeja pse komunistët janë qej?
Domethënë, edhe të vdekur, ata vazhdojnë të qëndrojnë si fantazma (lugeten) mbi kokat tona dhe të na shqetësojnë pamëshirshëm në gjumin tonë të thellë neoliberal.

Qeni i vjetër komunist nuk paska vdekur tërësisht: dhe kjo është ajo pjesa që ngjallë tmerrin gjithandej.



************************************************
http://www.youtube.com/watch?v=jN4A6mRTSmU
Shihni çmendurinë e lugatit
************************************************


Ai vdiq (biologjikisht), u varros, u mallkua, u linçua, u shpall diktator, tiran, e çka jo tjetër.

Por, Enver Hoxha u ringjall në Prishtinë. Kjo ringjallje e tij, kaq madhështore dhe megjithatë traumatike, më së miri shpjegohet nëpërmjet modelit të tij ideologjik: Stalinit. Në fjalimin e tij të famshëm në varrimin e Lenint, Stalini e lancoi projektin e tij. Ai tha se komunistët kanë trup tjetër, trupi i tyre është i përbërë nga një material tjetër, etj. Por, pjesa më e rëndësishme e fjalimit ishte kjo: komunistët nuk vdesin kurrë. Thënë ironikisht, edhe fantazma është e tillë – asaj mund t’i bësh gjithçka, por ajo përsëri kthehet. Fatkeqësia e këtij iluminimi është se u deshtë xhaxhi Enver ta (ri)sjellë fantazmën.

Por, për dallim prej shumë kolegëve të tyre partiak e jo partiak, ata u treguan të sinqertë në bindjet e tyre. Problemi me Hysenin dhe Luzhën, e edhe i Jakup Krasniqit është që, nëse Enveri do të ishte gjallë, ata do t’i nënshtroheshin autokritikës dhe pastaj do të pushkatoheshin për tradhëti ndaj klasës punëtore, sepse janë anëtarë të PDK-së, sepse e kanë votuar për dhe e kanë pranuar këtë sistem neokolonial dhe veprojnë në te si deputetë, e madje edhe si kryetar i Parlamentit.