[lirik]

qe gati dy vjet shkruaj ne dardania de kurr nuk te ka dal nji fjal e hajrit nga shpirti por nuk me intreson mua qka mendojn lloj njerzit se nuk kam dal ta rregulloj un boten ka pas para meje artsita filozof dijetar poet piktor skulptor e shum e shum romansier qe un jam vetem nji hiq n ekrahasim me ata
ka pas edhe asi qe nga deshprimi i dogjen te gjitha punimet e veta
prandaj nuk kamdal me rregullu boten se bota kshtu erdhi me kto kontraste dhe kshtu do t e mbetet
sa per filozofin tende qe e e ke shko ne studime filozofike mos i ngatrro teoritë s eke marak me filozofu shum nuk je praktik dhe duhet me dit ku duhet me filozofu e ku duhet me folë gjuhë të kutpueshme
nga vet shprehja jote deshmon se ke ndjenja te kufizuara dhe shpirt t evarfer per te ndje vargun tim poetik prandaj te quajta shpirti i verber se vetem shpirti i verber qe nuk ka provuar asnji analitikë te vargjeve te mia qe jan te bolshme vetem ata nuk jan thelluar ne asnji domethanje dhe per tu dukur para opinionit dalin elshojn ndoj recetë te kalbur me dy tri fjal shpotitso te filozofuara qe nuk perkasin hiq me realitetin
shum njerz duke u munduar te thon shpoti ndaj dikuj
po tregojn shpirtin e smurë me shtresa te akullta
ndjanjat nuk mund ti shpalos secili sepse kjo i takon artit te shpirtit
secili njeri nuke ka shpirtin me miliarda fije idealiste e pasuri e drita te
lidhurra e strukturuara me labirinte emocionale q enuk kan fund jan me te gjera se gjithsija
poezija nuk ju takon njerzve me horizonte te kufizuara
as pseudo poetve por atyre me pasuri fenomenale fantastoke dhunti te dhuruara nga i madhi zot
prandaj te mos luajn rrole teatrale neper skena te rropllimave kalimtare