Tema: Vdekja!
Shiko Postimin Tek
Vjetėr 13-11-08, 14:01   #10
lirik
 
Anėtarėsuar: 09-02-07
Postime: 13,508
lirik i pazėvėndėsueshėmlirik i pazėvėndėsueshėmlirik i pazėvėndėsueshėmlirik i pazėvėndėsueshėmlirik i pazėvėndėsueshėmlirik i pazėvėndėsueshėmlirik i pazėvėndėsueshėmlirik i pazėvėndėsueshėmlirik i pazėvėndėsueshėmlirik i pazėvėndėsueshėmlirik i pazėvėndėsueshėm
Gabim Titulli: Vdekja!

I nderuar ideologu
ne mesin e faqes nde r te tjera me ra ne sy edhe nji diqka intresante
a jemi nė kėt botė vetėm tė ndėshkuar pėr vuajtje apo edhe t ejejtojm si njerz
Tė vjetrit i kam ndegju duke thėnė nė gjuhen popullore shtat dit jan nė kėt dynja gjashtė idhnim e nji sefa
pra siq shihet vuajtja ma teper e percjell njeriun gjat jetes dhe un jam kunder vuajtjeve aq tė mdha qė na u paracaktuan nė kėt botė kur i kujtoj lotete dhimbjet katastrofat vaujtjet tragjeditė dhe njerzt qė ma kurr nY jet nuk vijnė nė vetvete me duken shum gjėra aq paradoksale
aq absurde aq te pa kuptimta pse njeriiu duhet te vuaj kaq shum mendoj s ekto jan dhimbje teper tė rėnda dhe shtrohet pyetja pse u dashka jeta me gjith kot dhimbje
nuk flas nga pesimizmi mos me keqkupto“ por shepsh her them gjithqka ne djall te mallkuar le te shkoj
qka u mor vesh gjith kto katastrofa i paska jeta
nji urė kaluese tragjike qenka dhe ne poezit e mia ka shum prej tyre qė nuk jan ne forum e kam shkruar nji titull pse neper vuajtje
dhe grindje me zotin pra te dy kto vjersha i kam ne krijimet e mia q enuk i kam qit ne forume
dhe aty ka shumqka ku un ne ato vargje portestoj kunder nji jete te tillė ka shum mos pajtime me gjithat krijuesit nuk ke fuqi as nuk ke gjasa me i ndalu vperimin e peraracaktuar modelin e ksaj jete siq ai e ka nderttuar
kalimi neper detyrim vuajtje pse ne shum vargje te mia poetike jan shtjelluar kto tema sepse kam kaluar vet neper disa vuajtje dhe dhimbje
ne shum raste njerzit me kan quajtur poet i dhimbjes edhe para se me u njoft neper forume kush ka lexuar matereiale te miat ather

por poezie esht kerkuese emocionale neper fondet dhe hapsirat e pa fund te te gjitha fenomeneve
dhe te arsyeve te qenshmes eksistenntes

njeriu pamvarsisht te gjitha ktyre na del i pa fuqishem per t e ndrruar diqka ktu dhe vet rrejdhat e jetes jan plot mundiime e sakrifica gjithqka perben mundin dhe vuajtjen edhe vet vrapi pas ekzsitences
prandaj un e kam thanė e dhe ne nji vend se kemi ardh per te permbushur deshirat e dikuj nė planet

ose per te permbushur nevojat qe paraqet toka per banorė dhe interesat esaj te jetes dhe formess s evet njeriu e mbush ket vakum dhe esht objekt pak gzimi emashtrimi e shum vuajtje
lirik Nuk ėshtė nė linjė   Pėrgjigju Me Kuotė