Kish qen nje belaxhi i madh me nje katund, kish pas rreh njrz e bo gjithfar t'zezash katunarve. Nuk kish pas guxue kush civ me bo prej ktij far katili. Do me thane, dy gur bashk si kish pas len.
Nje dite nji plak i katundit po ju thot fshatarve: kurgjo sesht keta, cka kemi me ja pa sherrin pasi te vdes. Kalon kohe e gjat e askush as nuk ja kish vu veshin fjalve t'plakut. Dikur po vdek ai far hundleshun. Krejt katundi gezohen se shpetuan nga belaxhia.
Pas shum vitesh ne vorr te tij marojn shtratin anzat e egra ose grejzit, apo (
yellow jack per me u marr vesh ma mire ).
Sa here qe kalonin gra, fmi e bageti pran vorrit te tij, ato anzat i thumbojshin edhe disave qe ma te ndieshim ju rrezikohej jeta.
Cka me bo fshataret, marrin benzin e tja fusin zjarmin atyne ferrave qe e kishin mbulue vorrin e belaxhis. Pasi kish qellue kohe veret e thatsi e madhe, zjarmi deperton prej vorrit ne vorr e kalon vorrezat e ti hi flaka krejt katundit. Gjysa e katudit ish kjen djeg. Dikur njani prej tyne e kish pas majt mend fjalen e plakut qe ju kish pas then:
kurgjo spo ja shohim sherrin per se gjallit cka kemi me ja pa per se vdekurit.
Deshta me then, fjalet e pleqve duhet ndegjua, se pleqt tan odat i kane pas institucion arsimor e edukativ.