[Orfe@]

Shqiptari i ri, ushtari i atdheut ishte dhe është në mes shumë zjarreve, në mes shumë flakëve, në mes shumë krismash të kobshme, në mes shumë tytash të drejtuara nga të gjitha anët kah ai, e ai qendron në rreth tytash, ndër ma të ndryshmet, secila me kajde e forma e methoda të ndryshme, ndër ma të ndryshmet edhe duke e akuzuar – në vend të përkrahjes e dhënies së krahut e forcës gjenetike edhe duke e injoruar – në vend të hapjes së zemres e mendjes hyjnore edhe duke e nënçmuar – në vend të ngritjes së authoritetit të tij atdhetar edhe duke e përbuzur – në vend të përqafimit vllazëror edhe duke e poshtëruar e fyer – në vend të lavdatës e krenarisë që e kemi një atdhetar edhe duke e shtypur e mbytur përsëgjallit – në vend se ta ngritim në qiell kombëtar edhe duke ia mbyllur sytë e deren e punës e veprimit kombëtar, deren universitare – në vend se të ia hapim hapekrah të gjitha dyert e gjurmimeve e historike kombëtare edhe duke e vrarë në shpirt e zemër e mendje – në vend se t’i japim kurajo, forcë ndërgjegjeje kombëtare edhe edhe... mos ta zgjati ma shumëse dikujt mund t’i lëkundet vneri, nëse ka ndonjë pikë në trupin e trurin e tij! Si iu ndërpre puna, vepra e jeta e atdhetarëve tanë, siç janë: Hasan Prishtina, Luigj Gurakuqi, Isa Boletini, Bajram Curri, Idriz Seferi, Prekë Cali, Mehmet Shpendi, Mufailët, Elez Isufi, e sa e sa tjerë në historinëtonë të dhimbshme, ma shum nga na vet, se sa nga armiqtë shekullorë! Krejt atë që as nuk mundi, as nuk dijti, as nuk guxofti ta bënë armiku i kohës – e bëri i yti i kohës, pa fije turpi, pa fije mëshire, pa fije diturie - kafshë e gjallë, që veç nuk pllet si kau i Peshterit, thonin moti! E krejt – për një grusht lek turpi edhe nga familje të përmendura se!? Pse thanë moti: varra e qenit të huaj mshilet (sherohet) me një pasulë (me një kokërr fasulje të zier), kurse varra e qenit tënd, nuk ka ilaç askund!? Pse thanë moti: prej të mirit, del i keqi – prej tërodit – del i parodi, e edhe sa mahmurë – aq batall!? Rrenjet e këtyre karaktereve, rrinë mbi kokë edhe sotekësajdite edhe kur fillon diç tëmirë e të drejtë e të fortë kombëtare – shumëkushi injorojnë, dikush aprovon veç me kokë, dikush e luan kokën në mendime, dikush xhelozon, dikush lehë si qeni në zinxhirë të huaj, dikush gjuan gurin e fshehë dorën, dikush ndërsehet si bishë e çartur valeve elektronike, dikush rrudhet e struket gjoja s’pava asgjë, e dikush as që interesohet për asgjë të mirë kombëtare, vetëm për zuzen e vet, dikush vegël e huaj armike, spijunazhi, me dije e pa pikë dije, veç të gjuhet në qafë as pa folë me të, - dikush bën biznese edhe me shkije e armiq tjerë, në dëm e rrezik të kombit !
Vijon