[lirik]

nuk ka kund manushaqe
i druejn shumë kombe e fe dhe është akull ma i ngriri
që vjen nga Moska e Sibiri
ju fola për Moskë eParisin
Berlinin në hartë e n’ kongres
ua tregova me gjak e lot plisin
dhe prerjen me thik në besë
e hapin tim të vajtueshem
e fundin tim pa cak
dridhshëm e dënesshëm pendueshëm


Vjersha e poetit Xhelel Ferizi, “Kur shkova në diell”, e formësuar në këtë formë poetike, e ideuar nga një logjikë e përsosur, që si parim ka natyrën e imagjinatës që nënkupton mundësinë e të jetuarit të popujve të shtypur, është arritje e suksesshme e autorit. Po i lexojmë ngadal vargjet: “nuk ka kund manushaqe”, i druejn shumë kombe e fe”, “dhe është akull ma i ngriri”, “që vjen nga Moska e Sibiri” ! Arsyeja e padrejtësive dhe adresen se nga po vinë padrejtësitë, qiten në pahë, fakt ky që nënkupton se Moska e Sibiri janë vende që duhet ndiqen për padrejtësitë e tyre. Ose kur thotë poeti : “ju fola për Moskë eParisin”
”Berlinin në hartë e n’ kongres”, “ua tregova me gjak e lot plisin”, “dhe prerjen me thik në besë”, “e hapin tim të vajtueshem”, “e fundin tim pa cak”, “dridhshëm e dënesshëm pendueshëm” , që padrejtësit Kombëtare, i formëson në poezi me një përshkrim të hollësishëm që përbëjnë ngjarjen realitet. Padrejtësit poeti i identifikon, e po ashtu edhe adresen e tyre prej se nga vinë, por kur thot: “ua tregova me gjak e lot plisin” dhe vazhdon “prerjen me thikë në besë” ! Vërtetë poetike dhe shprehje autentike të përshrkimit të ngjarjes në poezi.

Shihet hapur strukturimi poetik i poetit Ferizi, që merr si pasojë e ngjarjeve Kombëtare, e që për lexuesin janë logjike.

Manifestimi i mënyrës së të krijuarit të ngjarjes në poezi të ideuar nga imagjinata, shihet se poeti Xhelal Ferizi është futur thellë në botën e krijimtarisë poetike.

Vet rregullativa e kritikës poetike, që ja kam qitur detyrë vetes si kriter, në përkufizimin e analizës së poezisë në tërësi, duke u përqëndruar në pikat më me përshtypje që len tek kritiku vet poezia, ndjen të nevojshme që shumë poezi, të imponohen që të zgjërohesh duke e marr parasysh vlerën e të krijuarit.
Prandaj edhe poezia e poetit Ferizi “Kur shkova në diell”, ka një koncept pasqyrues të përfshirjes së imagjinatës, që të imponohet të merresh me te. Ne për këtë prap do të marrim shembullin me disa vargje të kësaj poezie, që ceken:



Lexo :

aty gjithëçka ishte rreztore