[4peace]

***


O murriz,
Mos shkruj k’tu se je i papërshtatshëm, kështuqë nëse shkruan, shkrimi yt quhet shkrim për inati.
Edhe unë e bona ni „korrigjim“, ama pa idhnime, a?

Atë ditë thuajse të gjithë kishin ngarendur për të parë festen e parë të prezantimit të forcave tona, të atyre forcave që pritet të na e sigurojnë qetësin e rahatin tonë në të ardhmën.

Çat dit t’ishin çue krejt mileti me kshyrë rekmallimin e takateve tona, takateve çi na bojnë t’mundshme m’u knacë tuj u knaçë pi sodit e deri n’fund dynjasë.

Goca ime, ajo më e vogla, sapo i kishte marrë këmbët si duhet, dhe nga ajo që kishte arritur të ma shtërngoje gishtin e vogël fort, dilte një burrëreshë e ardhshme, teksa përballonte tuke taket e të shtënave të nderit.

Kjo çika jeme, ma e vogla, çi as s’dike me hecë n’komë t’veta e memzi mujke me ma mrri gishtin e vogël, u kallxue shumë burrneshë kur kërsitshin askerija me pushka e alltija.

Nuk kaloi shumë gjatë dhe ja bëhu një buri me zërin e saj alarmues, të gjithë njëherëshi si me komandë i përdredhën qafat, e i drejtuan kokat nga atje ku vinte zëri i hollë i "sihariqit".

Nuk zgati shumë vakt e kur t’ja krisi njani me buri, sa qi i trishtoj tuj jav shurdhue veshtë çatynve çi kishin çillue ngat, e mileti e kthej qafën (sikur n’lojë tenisi) tuj kshyrë se shka do t’bohet tash.

... e vogël, dukej të mos e kapte të tërën sa duhet se çfar po ndodhte rrethë e përqark saj, andaj edhe pash tek ngjiste shpines s'ime, për të kaluar në majë të kres, duke ngritur atë dorëzën e sajë të vockël dhe përshëndetur nga atje, ku edhe ishin drejtuar sytë e turmës.

Nime, kjo e vogël e s’mirrke xho vesh shka o ka bohet okolla për okolla edhe, pi tutës, t’mu nxhit shpinës përpjetë e m’hypi n’krye…edhe, tuj ju doke vetja e madhe, krejve ja bonte me dorë… (papaaaa)

Ta, raaaaaa.... ta ta ta...ta .............. dhe sakaq turma u hesht, su dëgjua as edhe një më i vogli bëz, nga të gjithë ata njerëz, e që thuja se numronin gati gjysmën e milionit.

(apet pushkat e alltijat) Ta, ta, taaaaa … edhe, pi tutës, krejt mileti u ndal, s’u ndike as miza pi krejt ktynve xhinve çi u dokshin si m’u konë ma shumë se xhys miljoni.

,,Babi, a ka ele një pushkë për mua ?'', preu heshtjen vogëlushja e kalëruar në maje të kokës s'ime. Oooo...uuuuuu..... dhe të gjithë syt e botës mu pingulën në maj të kres sime, derisa kaqurrelja e vogël vazhdonte të përshëndeste me dorë turmën, sikur të mos kishte ndodhur asigjë.

„Babi! A s’e pate edhe ti ndoj pushkë a allti për mu?“, e prishi renin çika tuj kcy si përmi kali n’kry temin…Ou au o… u çudit mileti e ja nisi me kshyrë përmi kryjën teme, e kjo krejve jav bojke me dorë „kshyre sa e male u bona!“.


***