[Rozafa]

Sa e kendshme ishte shetitja buze detit mbrem, sa bukur dukej deti i mbuluar me nje shtrese te kristalte nga acari qe bente,dallget valeviteshin kendej e andej! Ajri i detit dhe tingujt e vrazhet te zogjve me ngjallen ndjenjat te pa shprehura...nuk mund ti shpetoja dot kujtimeve,te cilat tashme ishin me te forta se vet ndjenjat.Me dukej sikur ishe diku,ndjeja aromen e parfumit tend te preferuar,u shtriva mbi boren e bardhe,sodisja qiellin e pikezuar me te bardha,yjet shendrisnin,mbylla syte dhe sikur ndjeja mavijosjet e gojes tende te futur mes gjinjve....nuk duronim me,ishim te perpelitur ne hellin e deshires,te torturuar nga shija e puthjeve....

....lundertarja pa vela !!!