[Guri i madh]

WikiLeaks: Thaçi i ‘frikohej’ Limajt, opozita e dështuar

Ish-ambasadorja Kaidanow i bën “horë” partitë politike
Në dokumentet e fundit sekrete të Departamentit të Shtetit të botuara nga WikiLeaks, ku është përfshirë edhe Kosova, tregohet për një politikë më ndryshe, nga ajo që jemi mësuar ta shohim. Aty thuhet se Hashim Thaçi nuk i donte listat e hapura në zgjedhje, pasi që “frikësohej” se nënkryetari i PDK-së, Fatmir Limaj, do të dilte më i votuar se ai. Kurse Hajredin Kuçi kërkonte zëvendësimin e disa deputetëve të PDK-së që kishin merita të luftës. Opozita e Kosovës përshkruhet e dobët, e pafuqishme përball Qeverisë së Thaçit dhe reflektojnë karakterin e liderëve të tyre, shkruajnë mediat në Kosovë duke ju referuar portalit WikiLeaks.
Në një raport diplomatik të Ambasadës amerikane në Prishtinë, dërguar Departamentit të Shtetit, në gusht të vitit 2007, shkruhet në detaje për përçarjet brenda partisë së Hashim Thaçit dhe rivalitetin brenda partisë.
Sipas këtij dokumenti, Hashim Thaçi nuk i donte listat e hapura në zgjedhjet që do të mbaheshin në nëntor të atij viti, pasi që “frikësohej” se nënkryetari i PDK-së, Fatmir Limaj, do të dilte më i votuar se ai.
Po ashtu Wikileaks, jep detaje tjera për përçarjet në PDK dhe rivalitetin brenda saj. Në këtë dokument paraqiten bisedat e zyrtarëve të PDK-së me ata të Ambasadës amerikane, përfshirë atë të nënkryetarit të PDK-së, tani zëvendëskryeministrin aktual Hajredin Kuçi.
Ai përshkruhet t’i ketë thënë në atë kohë zyrtarëve të Ambasadës amerikane se PDK-ja do të duhej t’i zëvendësonte disa deputetë, siç ka thënë Kuçi, ata kanë zënë karriget vetëm për shkak të meritave në luftë, siç janë Nait Hasani, Hydajet Hyseni, Xhevat Bislimi.
WikiLeaks ka botuar dokumente sekrete, që flasin edhe për opozitën. Ish-ambasadorja amerikane në Kosovë, Tina Kaidanow në korrik të vitit 2009 i kishte shkruar se partitë opozitare: AAK, LDD e AKR, nuk po i bënin dot ballë Qeverisë së Hashim Thaçit, ku më shumë të angazhuar, e të organizuar e she vetëm AAK-në, që jeton me shpresën për t’u kthyer në pushtet.
“Përkundër shkathtësisë taktike, AAK-së dhe pjesës tjetër të opozitës i mungojnë votat në Kuvend për ta sfiduar koalicionin qeveritar. Prandaj, e frustruar me ambiciet politike në Kuvend, AAK sulmon koalicionin e PDK-së nëpërmjet komunikatave duke e akuzuar për korrupsion, pastaj nëpërmjet mbulimit të orkestruar medial nga gazeta e saj përkrahëse Zëri, dhe nga sfidimi ligjor i vendimeve qeveritare.
AAK po provon që të forcohet nëpërmjet apeleve të maskuara për nacionalizmin shqiptar. Gjithashtu po mban qëndrim provokativ, të pa kompromis ndaj çështjeve të sigurisë dhe sovranitetit, sidomos kur bëhet fjalë për veriun, dhe kjo jep një ton shqetësues shovinist në diskutimin politik në mesin e përpjekjeve për ndërtimin e institucioneve multi-etnike të Kosovës. Përkundër aftësive organizative, AAK pengohet nga e kaluara e saj korruptive dhe rekordi i mjerueshëm i arritjeve në qeverisjen e saj prej vitit 2004 deri më 2007. AAK mbetet alternativa kryesore për shumë kosovarë të shtresës së ultë, por i duhet të punojë shumë për ta përmirësuar vendin e 5 dhe 9%, me të cilin përfundoi në zgjedhjet e 2007”, shkruhet në dokument.
Ndërsa për AKR-në thuhet se është më shumë një hobi maskaradë e një të pasuri sesa një parti politike.
“AKR u krijua në vitin 2006 nga një prej biznesmenëve më të pasur të Kosovës, Behxhet Pacolli, një tajkun dinak që ka një konzorcium ndërtimi me bazë në Zvicër. Ai u pa fillimisht si diletant dhe AKR-së iu dhanë pak shanca për të kaluar pragun zgjedhor për të marrë ulëse në zgjedhjet e 2007-s. Por, AKR u paraqit para votuesve me një mesazh miqësor për biznesin që zgjoi interesimin e bizneseve të vogla. Në javët e fundit të fushatës raportohet se Pacolli investoi në reklama më shumë para sesa të gjitha partitë e tjera bashkë. Partia përfundoi e treta me 13 % dhe me 13 ulëse në Kuvend (tani vetëm me 10).
Pacolli është lider që mungon, që kalon më shumë kohë jashtë Kosovës sesa brenda saj. Në mungesë të tij, AKR udhëhiqet nga dy liderët parlamentarë të saj, Ibrahim Makolli, ish-aktivist për të drejtat e njeriut dhe Ibrahim Gashi, profesor i së drejtës, pa përvojë politike derisa nuk u bë pjesë e AKR-së.
Të dy kanë shumë pak gjëra të përbashkëta me Pacollin, dhe ndërmjet vete. Pacolli, që e udhëton globin në lobim për njohjet e Kosovës, e paraqet veten si burrështetas, dhe jo një politikan i ricikluar. Një refren i zakonshëm në Prishtinë është se kritikat e AKR-së drejt qeverisë rriten në proporcion direkt me atë se sa larg është Pacolli prej Kosovës. Partitë e tjera opozitare e shohin AKR-në si partnerin e heshtur të PDK-së”, thuhet në dokument.
LDD, shkruan se u krijua pas Kuvendit katastrofal zgjedhor të LDK-së në vitin 2006 kur ish-kryetari i Kuvendit dhe një nga zyrtarët në të lartë të LDK-së, Nexhat Daci e humbi garën zgjedhore për partinë me Fatmir Sejdiun.
“Daci, që fitoi reputacion si kryekuvendar i vështirë dhe autoritar, e formoi më 2007 LDD-në me disa mbështetës besnik.
Duke kërkuar vota nga votuesit tradicional të LDK-së që ishin të pakënaqur për koalicionin me AAK-në, ai e dërgoi LDD-në drejt vendit të katërt në zgjedhjet e 2007. Partia, e formuar më shumë nga inati sesa parime të dukshme politike, duket se ekziston vetëm për të penguar estabilishmentin politik në Prishtinë. 10 deputetët e saj, një rreshtim i mbetjeve të patalentuara të LDK-së, janë zakonisht përkrahës të besueshëm, nëse jo të zjarrtë të makinacioneve ditore parlamentare të AAK-së.
Një shembull aktual i cektësisë së kësaj partie mund të shihet edhe në shamatën që po zhvillohet se cila parti do të udhëheqë me Komisionin e ri Parlamentar të Inteligjencës. Komiteti duhet të udhëhiqet nga opozita dhe LDD është e para që mund ta ketë. Por, kandidati ‘më i mirë’, që LDD mundi ta propozojë ishte një deputet bandit, Gani Geci, i njohur për të keq, kur gjuajti karrige në Kuvendin e LDK-së dhe që rrahu me grushta kryetarin e Komisionit për buxhetin në ndërtesën e Kuvendit.
Anëtarët e mundshëm të këtij komisioni nga partitë e tjera refuzojnë ta pranojnë këtë njeri si kryetar dhe e kanë lënë pezull krijimin e komisionit. Kryetari i Grupit Parlamentar të LDD-së, javën e kaluar bëri thirrje për tejkalimin e krizës, dhe ishte e qartë se kishte frikë nga konfrontimi me deputetin e partisë së tij”, shkruan ambasadorja.
Ndërsa komenti i fundit është se tri partitë opozitare reflektojnë karakterin e liderëve të tyre.
“AAK është e organizuar, kalkulative dhe e dalldisur në ambiciet për t’u kthyer në pushtet. AKR, hobi part-time i një biznesmeni të pasur dhe të hutuar, duket më shumë si një OJQ apo grup konsultues sesa parti politike. LDD është një ish-bashkëshort(e) e inatosur dhe e hidhëruar nga prishja e martesës me LDK-në dhe nuk ka vizion apo maturi politike për ta bërë askënd me vete. Të pangjashëm në qëllimet e tyre dhe kolektivisht shumë pak në numër për të sfiduar koalicionin, opozita është e paaftë të ofrojë kontroll efektiv ndaj qeverisjes së PDK-së”, thuhet në dokument.