Dardania.de - Shiko Postimin Tek

**Zero Cool** · 11-10-11, 20:53

Ti më the

Ti më the se ndihesh mjaft e vrarë,
Se të vajti jeta brengë e lot.
Po ndriçimn’ e syve aq mitarë
Dëshpërimi s’ta ka errur dot.

Unë shoh një foshnjez brenda tyre,
Ëndrra të kaltra tek thur…
Kot i ndrydh në gonxhe ti dëshirat!
Ku ka gonxhe, që nuk çel dikur!?

Deri vonë vjeshtës, trëndafili
Çel e na verbon me bukuri.
Kohë lulesh s’është vetëm prilli,
Zemra në çdo stinë ndjen rini!

JORGO BLLACI
(1938-2001)

11-10-11, 20:53	#306
Zero Cool Administratorët Anëtarësuar: 18-03-03 Vendndodhja: Netherland Postime: 24,987	Titulli: Poezi Nga Poetë të Ndyshëm Ti më the Ti më the se ndihesh mjaft e vrarë, Se të vajti jeta brengë e lot. Po ndriçimn’ e syve aq mitarë Dëshpërimi s’ta ka errur dot. Unë shoh një foshnjez brenda tyre, Ëndrra të kaltra tek thur… Kot i ndrydh në gonxhe ti dëshirat! Ku ka gonxhe, që nuk çel dikur!? Deri vonë vjeshtës, trëndafili Çel e na verbon me bukuri. Kohë lulesh s’është vetëm prilli, Zemra në çdo stinë ndjen rini! JORGO BLLACI (1938-2001) __________________ Asgjë nuk është e pamundur. Pamundësinë apsolute e shkakton mosdija jonë reale.