[Makresh]

Përfundim

Ajo që është më e rëndësishme në historinë e Ejubit a.s, është mëshira e Zotit të madhëruar, e cila demonstrohet fuqishëm tek njerëzit që i ka sprovuar dhe që e kanë përballuar atë me durim.
Kurse përsa i përket betimit të Ejubit a.s se do e kamzhikojë të shoqen njëqind herë dhe zgjidhja që i ofroi Zoti, duket sërish qartë mëshira e Zotit për të dhe për të shoqen, e cila i shërbeu dhe duroi sprovën e rëndë. Për t'a mbajtur betimin dhe premtimin, Zoti i madhëruar e urdhëroi Ejubin a.s të marrë një dorë me njëqind fije bari dhe me të t'a godasë të shoqen vetëm një herë. Kështu, ai nuk do e shkelte betimin. Thotë Zoti në Kuran duke përshkruar këtë moment:"(Ne i thamë atij): “Merr me dorën tënde një tufë thuprash e bjeri lehtë me to (gruas tënde) dhe mos e shkel betimin tënd!” (Sad, 44)
Kjo zgjidhje kaq e lehtë, është mirësi e Zotit dhe shpërblim për durimin e Ejubit a.s, bindjen dhe përkushtimin e tij. Thotë Zoti në Kuran:" Ne e gjetëm atë të durueshëm, rob të mrekullueshëm. Ai kthehej vazhdimisht me pendesë tek Zoti!" (Sad, 44)
Historia e Ejubit a.s, durimi i tij dhe i bashkëshortes së tij, janë mesazh që i drejtohet çdo bashkëshorti dhe bashkëshorteje, që t'a durojnë njëri-tjetrin, sidomos në raste krizash dhe fatkeqësish. Në një martesë, nuk shihet vetëm ana e interesit dhe përfitimeve. Martesa, pikë së pari është përkujdesje, dashuri, mirësi dhe dhembshuri.
Në fund, e lusim Zotin që të na pajisë me durim, të na bëjë të durueshëm me bashkëshortet tona dhe t'i bëjë ato të durueshme me ne! Amin!