Ky koncept u theksua nga Jezusi nė disa prej thėnieve tė tij tė regjistruara nė Ungjij. Ai u mėsoi tė tjerėve, pėr shembull, se vetėm tė nėnshtruarit do tė trashėgonin parajsėn.
“Jo ēdo njeri qė mė thotė: "Zot, Zot" do tė hyjė nė mbretėrinė e qiejve; por do tė hyjė ai qė kryen vullnetin e Atit tim qė ėshtė nė qiej.” (Mateu, 7:21).
Jezusi gjithashtu vuri nė dukje se edhe ai vetė i ishte nėnshtruar vullnetit tė Zotit.
“Unė s'mund tė bėj asgjė nga vetja ime; gjykoj sipas asaj qė dėgjoj dhe gjyqi im ėshtė i drejtė, sepse nuk kėrkoj vullnetin tim, por vullnetin e Atit qė mė ka dėrguar.” (Gjoni, 5:30).