[Bajlozi i Zi]

Per te gjithe ne, eshte e qarte se bota ekziston,
njeriu ekziston, qeni ekziston, mali ekziston, (nëse doni: Zoti ekziston), etj.

Keshtu jemi mesuar te themi sot e mot.

Mirepo, nëse dojmë ta dijme kuptimin real te fjales ekzistencë:

Ekzistencë ka vetem njeriu, edhe... askush tjeter. Vetëm Njeriu EKZISTON.

Guri, nuk ekziston, ai ËSHTË.
Kafsha nuk ekziston, por JETON (ne kuptimin qe merr frymë).
Kafsha nuk ka vdekje, nuk vdes kafsha. Kafsha thjesht pushon së jetuari.

Pse ekziston njeriu, e jo mali apo qeni?

Sepse, kuptimi i fjales ekzistencë vjen nga
latinishtja: "ek-sistere" (bile, ne shume vende, nuk shkruhet ekzistencë, por
eksistence), qe do te thote: te dalesh jashte vetvetes, ta shohesh vetveten nga jashte.
Pra, te ekzistosh, do te thote te jesh ne gjendje ta shohesh vetveten, "te dalesh jashtë" dhe ta shohesh se çka po ben, çka po vepron, çka po mendon.

Prej ketu bile e ka origjinen edhe fjala "ekstaze", qe dmth "te jesh jashte vetvetes" (ne kuptimin
seksual kur je ne ekstaze: te mos dijsh ku gjendesh, ta humbesh veten).

Njeriu, eshte e vetmja qenie qe del jashtë vetvetes edhe e sheh vet qenien e vet.
Edhe, jo vetem qe e sheh qenien e vet, por edhe e ka nje kapje te kuptimit te kesaj qenie.
Njeriu ka mundesi me e pa qenien e vet si një projekt, për te ardhmen, si një diçka "për t'u marrë ne pergjegjesi, me pergjegjesi".

Kete veti nuk e gezon as kafsha, as sendi, as Zotat.