[lirik]

e u prishë shpirti i njeriut
veq per teka t' fajdegjiut
sot s po ka ndere ne kandare
vritet besa ashiqare
por se kshtu zoti se thot
se nuk shtyhet jeta dot
veq mashttrime krim e lot
rrena zihet demagoge
sillet krim e gjithfar droge
papunsia e orgjia
famë po merr thonë dilingjia
ne kto hile e ferre t' zeza
me mi thanë kto fisee e breza
siq mi thanë peranadoritë
mi shëmtuen po bukuritë
e shemtuan ne kohra e mote
tu i derdhë te kqia me teplote
kah do shkrumbe neper troje
tu e shkretue ne djeg'je e ploje
sot mbi dhe ka mbetë si e varë
krejt pa miq e pa kumarë
kah do i thonë shqipni etnike
e kan rrethue bandat armike
gjak elot kah do e krime
veq renkon sot toka ime
papunsia kah do varfri
grabitqarë e kthetraxhi
mosmirnjohs e plot te pa nderë
kah do qane bilbili i mjerë
autori xhelal ferizi vargje shqiptare nga mergimi
te shkruara para shum vitesh edhe neper forume te internetit


as nuk më lanë në t' lashtin dhe
ditë te bardhë as gzim me nxe
veq me plaqkë e me hajduta
tremij vjet rrethue me huta
me robri me rjepje t' gjallë
mi kan djegur dhe e zallë
me kan varfrue neper mote
me kan sjellur n' gjithfar rrote
tallu e shkel perandorija
ne qdo pllambë mbjellur varfrija
e jo puna e progresi
per veq fajdja e interesi