[ShEjToNkA]

Volla nga një herë aq shumë që më ndodhin të tila gjëra ,sa qe mendoj dhe thëmë mos jam nëna e këtynev vakivee

Ishte mëngjes ,kisha për të shkuar në Prishtin, dhe ora ishte 7:30 e mëngjesit sa isha përgjumëshum aq edhe me sy mirë nuk pajsha.
Pritja autobusin ,dhe më në fundë arriti dhe hyna mbrenda ,unë kisha një shokë kalsa që nga shkolla filore e gjerë në shkollën e mesme ku kishim një shopqëri shumë të mirë dhe ishim që të dytë mjafët komunikativ.
Dhe për deri sa po hy mbrenda në autobus më shkojnë syt tek një djalë i cili ishte shok i tij dhe unë krejt tre herë kisha fol më të.
Por ja ,se c'farë më ndodhi ,unë shkoja në drejtim të tij duke menduar se ai ishte shoku imë të cilin e përmenda më lartë:-Dhe i drejtohem unë: oo Mirëmëngjesi Beni ,
Dhe ai më përshndet mua , krejt normal:Mirëmëngjesi ,si je?
Unë derisa po ulja në ulsen e cila ishte e lirë tek ai ,ia këthej :Mirë flm ,oo sa kam pritu mu zgju sot nga gjumi se ki iden.......,Ani diq të reja nga ti Beni (Unë krjet t'u mendu se është shoku imë e jo ai edhe pse vrejsha se diq nuk është në rregull)
Ai:Hiq be krejt me të vjetra ,po nga ti ? (Unë pështeurëdhe dorën në faqe dhe gati veq sa nuk fjetsha as që e shikoja mirë)
Edhe ja filloj unë bisedes dhe bla bla bla ,po shkuam 10 km ,mirë po e diktojsha se diq nuk po shkon ai nuk është si më parë ,thjesht nu bisedojke sic e kishte shprehi.
Dhe duke e pytur lidhje me mësim diq i drejtohëna unë ,Beni Po c'këeeeee..( edhe më mbetë fjal në fytë) e shikoj mirë dhe habitna dhe i mëshaj ballit me dorë ,dhe themë ooooooooooo Nystret tii jeeeeeeeeeeeeeee , e të luuuutem më falë se jam shumë përgjumëshum sa që jam ka mendoj se je Beniiiiiiiiiiiiiiiiiii as mirë nuk jam t'u pa nga gjumiii
Edhe ati i vjen për të qeshurr ,dhe më thotë ,hejjj s'ka kurgja more hajt se njerz jemi duhet të kuptohemi ndodhin këto gjëra ,por ai shton se ,mendova se ti je ka më njef ama thashë me vetë se është ka bënë shaka ,mirë po me kohë e vrejta se vërtet je t'u mendu se jam Beni.
edhe unë humba kurgja s'disha c'të themë vetëm edhe një herë i kam kërku falje dhe heshta ma s'fola as një herë.Shkova në Pr u ndav nga ai ,dhe më në fund erdhi koha për t'u kthyer,erdha në shtëpi ,dhe nga nervoza ja futa gjumë.
Ora 9:00 e mbrëmjes ,dhe ja celulari me prishë gjumin, një shoqe e imja në( pra lajmin e kishin dëgju nga Beni të gjithë,se c'farë më ka ndodhur),Dhe përgjegjmë dhe më thotë: Të lutem urgjent më duhesh me fol ,ja po të pres në vendin e zakonshumë
Ehe unë ,Ok ja pas 10 min jam aty.Menjëherë clulari sërish (tashë Beni) Dhe ai nuk fol asgje vetëm qeshet
Unë ej o insan amani ta kofë si jam nervoz fol ma e mos qeshh
Dhe ai më thotë të njejtën si shoqja potë pres me pi kafeee
Dhe unë i themë oki se aty jam t'u shkuar se më thiri Neta(ata ishin të gjithë bashk unë nuk dija asgjë)
Dhe ja shkova dhe kur hy aty ,jaaaa tavolin përplot të gjithë ishin tubuar dhe me pritënin, dhe të gjithë duke qeshur vetëm unë siha shumë nervoz ,dhe u bëra edhe më shumë nervoz kur i pash të gjithë bashkë se dita që e paskan kuptuar të gjithë, dhe i përhnsdeti dhe ulna (ata Askush s'un folke t'u qeshë edhe ju drejtonhëna unë ejjjjjjjjjj a më thirët me qesh a me bisedu ,jo thojnë më të jap një dhurat që e ke bë sot një gabim
Që do mbahet në mend për gjithmonë, dhe u skuqa dhe edhe njëher ërkova falje ati shokut të tij dhe ma s'dita qa të themë vetëm dëgjoja se c'farë po visedojn ata por as njeri s'munde të bisedonte duke qeshur kur më pramendojshin se c'më kishte ndodhurr,mirë po dikur ja filova edhe vetë me fol e me qesh dhe përshkruaja rasitn se s'i më kishte ndodhur.
Dhe ja kjo ishte e tëra ndoshta pak e zgjata shkrimin ama desha t'ju tregoj se c'farë më ka ndodhurë.