[ARVANITI]

Kuqezinjtë, vetëm Bogdani nuk mjafton

Kombëtarja nuk arrin të bindë në lojë dhe ka pësuar gjatë gjithë takimit presionin e kundërshtarëve

Të mundur ende pa filluar loja. Ky do të ishte përkufizimi më i mirë për ndeshjen e djeshme, ku kombëtarja jonë u mposht me shifrat 3-1 nga homologia e saj daneze. Në fakt, shifrat duket sikur e "përkëdhelin" disi 90-minutëshin e djeshëm, por ajo që ishte fare e qartë dhe që nuk ka nevojë për shumë mend për t'u kuptuar, ishte mungesa totale e bashkëveprimit mes reparteve të formacionit tonë. Fillimi ishte i vrullshëm për danezët. Presingu i tyre në çdo centimentër katror të fushës së blertë e asfiksoi totalisht repartin e avancuar të kuqezinjve dhe mbante tërësisht nën kontroll mesfushën tonë. Madje, goli i danezëve erdhi shumë shpejt. Minuta e gjashtë ishte konkretizimi i gjithë presionit të skuadrës nordike. I rrallë për nga mënyra e ekzekutimit, goli i parë nxori në pah defektet e mbrojtjes sonë, ku askush nuk mundi ta ndalë Larsenin në qendër të mbrojtjes.

Reagimi nga ana e kuqezinjve ishte shumë i vakët dhe thuajse në asnjë moment nuk gjendej gjuha e përbashkët mes organizatorit Skela dhe "pykave" Tare-Bogdani. Skuadra jonë nuk shtynte dot nga krahët dhe këtë fakt e shfrytëzonte shumë mirë Danimarka, që me një Gravesen në formë nuk e kishte të vështirë të thyente edhe ato pak aksione të nisura. Kombëtarja përpiqet të nxjerrë diçka në dritë, por gjatë gjithë 45 minutave të para regjistrohet vetëm një gjuajtje e Skelës (më e rrezikshmja) dhe një goditje nga larg e Aliajt, të dyja të neutralizuara pa asnjë vështirësi nga Sorensen.
Ajo që mungoi lojës së skuadrës sonë ishte grinta dhe koncepti. Të paqartë në veprimet me topin, kuqezinjtë nuk arrijnë kurrë të bëhen një kërcënim serioz për mbrojtjen vendëse. Mungoi grinta dhe bashkëveprimi. Një skuadër apatike, e cila nuk mundej kurrsesi të bëhej e rrezikshme.

Danimarka, përkundrazi, ishte shumë e qartë në veprimet e saj dhe e qarkullonte topin lehtësisht. Goli i shënuar herët e bëri skuadrën e Olsenit më të qetë dhe për pasojë edhe më të rrezikshme. Gjatë gjithë fraksionit të parë, ekipi nordik ishte zot i fushës dhe nuk la asnjëherë hapësira në prapavijë. Një qarkullim perfekt i topit dhe saktësia në harkimet e gjata e zinin formacionin e Brigelit në befasi dhe vetëm fati nuk bëri që shifrat të
thelloheshin.

Por sinjali i pjesës së parë u bë menjëherë fakt i kryer në 45 minutat e dyta. Ende pa u vënë mirë në fushë, danezët dyfishojnë sërish me anë të Larsenit. Një gol me kokë, tipik i kësaj skuadre dhe sërish gabon i njëjti sektor, qendra e mbrojtjes, ku shtatlartësia daneze dhe mungesa e saktësisë nga mbrojtësit tanë, bëjnë që portieri Ilion Lika të jetë i pafuqishëm përballë goditjes së saktë me kokë. Këtu gjithçka merr fund. Danezët janë shumë të qetë, ndërsa kuqezinjtë çoroditen edhe më. Bogdani përpiqet të çajë në sulm, por ndryshe nga ndeshja me Gjeorgjinë nuk gjen bashkëpunimin e Tares dhe të Skelës, të cilët nuk janë ata të katër ditëve më parë. Loja e Danimarkës bëhet edhe më e furishme dhe është krahu i majtë i mbrojtjes sonë që e vuan më shumë këtë shpërthim. Nga ky krah vjen edhe goli i tretë, por ajo që të bënte më shumë përshtypje ishte fluksi i danezëve në qendër të mbrojtjes sonë, plot tre, dhe Beqiri i vetëm nuk ka çfarë të bëjë. Jorgensen i pashqetësuar e dërgon topin me qetësi në rrjetë (si gjithmonë qendra e mbrojtjes e pavendosur mirë). Danimarka nuk ngopet, ndërsa ne vazhdojmë të vuajmë presionin e tyre. Pak minuta pas golit të tretë, Danimarka fiton një 11-metërsh. Tomason, në përballjen me Likën, del i humbur, pasi shqiptari e grushton mjaft mirë goditjen e tij.
U desh të vinte minuta e 65-të e takimit që trajneri gjerman i kuqezinjve, Hans Peter Brigel, të ndryshojë diçka në formacionin e Shqipërisë. Skela i lë vendin Klodian Duros dhe loja e përfaqësueses sonë ndryshon ritëm. Ngadalë gjallërohen aksionet sulmuese, ndonëse në kampin danez avantazhi i tre golave ishte i mjaftueshëm për të toleruar paksa. Erion Bogdani konfirmon edhe një herë se është një shtyllë e rëndësishme për kombëtaren, pasi realizon një gol shumë të bukur. Asist perfekt i Canës, stopim i mirë me pjesën e jashtme të këmbës së djathtë, që nxjerr jashtë loje ndërhyrjen e një mbrojtësi kundërshtar dhe goditje e ëmbël dhe e qetë. Disavantazhi reduktohet në dy gola, por të gjithë në fushën e lojës ishin të vetëdijshëm se ndeshja kishte përfunduar me kaq. Pas shënimit të golit gjallërohet edhe trajneri Brigel, që ndoshta kërkonte ta reduktonte edhe më humbjen. Del Tare dhe hyn Myrtaj. Praktikisht nuk ndryshon asgjë në rreshtimin taktik (ashtu si dhe me zëvendësimin e parë). Tashmë janë danezët ata që nuk duan të lëshojnë më terren dhe mjaftohen me qarkullimin e topit, që nxjerr jashtë çdo dyluftimi lojtarët tanë. Mundësia e fundit për kuqezinjtë për të ngushtuar diferencën ishte një goditje dënimi e ekzekutuar nga Aliaj, topi i të cilit përfundon pak sipër traversës së portierit Sorensen.

Ndeshja e djeshme ishte konfirmimi më i mirë se përfaqësuesja kuqezi vuan shumë në fazën mbrojtëse dhe sidomos kur topat harkohen nga krahët. Të tre golat erdhën si pasojë e këtij problemi. Zakonisht, jemi mësuar të themi atë shprehjen shabllone të shndërruar në moto "humbëm denjësisht", por humbja e djeshme nuk e kishte fare në bërthamë as moton e këndshme. Penalltia e pritur nga Lika dhe goli i Bogdanit ishin gjërat e vetme të bukura që pamë në Danimarkë. Pas një 90-minutëshi të shëmtuar, të krenohesh me këto dy "vogëlsira" është hipokrizi. Çipi nuk figuronte as në stol dhe mëkat që Sina nuk mundi të luante më shumë se tri minuta. Të paktën të kishte marrë një kujtim nga Danimarka...


Renditja e grupit 2
1.Ukrainë 9 +12 23
2.Turqia 9 +12 16
3.Greqia 9 +5 15
4.Danimarka 8 +5 12
5.Shqipëria 9 -9 9
6.Gjeorgiia 7 -6 5
7.Kazakistani 7 -19 0