[hasanmehmeti]

ES-SELAMU ALEJKUM UE RAHMETULL-LLAHI UE BERAKATUHU.

Falënderimi i takon All-llahut. Atë e falënderojmë dhe prej Tij falje dhe ndihmë kërkojmë. Kërkojmë mbrojtje nga All-llahu prej të këqijave të vetvetes dhe të veprave tona. Kë e udhëzon All-llahu s'ka kush e lajthit dhe kë e largon nga rruga e vërtetë, s'ka kush e udhëzon. Dëshmoj se s'ka te adhuruar tjetër përveç All-llahut , i Cili është Një dhe dëshmoj se Muhammedi është rob dhe i dërguar i Tij.
"O ju që keni besuar, keni frikë All-llahun me një frikë të denjë dhe mos vdisni, pos duke qenë muslimanë!" (Ali Imran: 102)
"O ju njerëz! Keni frikë Zotin tuaj që ju ka krijuar prej një veteje dhe nga ajo krijoi palën e saj, e prej atyre dyve u shtuan shumë burra e gra. Dhe keni frikë All-llahun që me emrin e Tij përbetoheni, ruajeni farefisin, se All-llahu është Mbikqyrës mbi ju." (En-Nisa:1)
"O ju besimtarë, keni frikë All-llahun dhe thuani fjalë të drejta. Ai (All-llahu) ju mundëson të bëni vepra të mira, jua shlyen mëkatet e juaja,e kush respekton All-llahun dhe të Dërguarin e Tij, ka shpëtuar me një shpëtim të madh." (El-Ahzab:70:71)
Thënia më e vërtetë është thënia e All-llahut, kurse udhëzimi më i mirë - udhëzimi i Muhammedit sal-lall-llahu 'alejhi ue ala alihi ue sel-lem.
Veprat më të këqia janë ato të shpikurat, ç`do shpikje është bid'at dhe ç`do bid'at është lajthitje, e ç`do lajthitje çon në zjarr.




RREGULLI DHE QETËSIA


Vetet e njerëzve kërkojnë gjithnjë atë gjë që i qetëson, zemrat shpresojnë që të gjejnë dikë tek i cili të prehen ndërsa trupat kërkojnë që të rrethohen nga lumturia dhe paqja.

Mendimtarët e hershëm dhe ata të kohës së sotme kanë folur për shkaqet të cilat të ndihmojnë në arritjen e këtyre kërkesave dhe mënyrën e plotësimit të këtyre qëllimeve. Populli musliman në ditët e sotme me gjithë vështirësitë dhe shqetësimet që po kalon, është shumë i nevojshëm për të arritur çdo gjë e cila u siguron atyre një jetë të mirë dhe të kënaqshme. Jo vetëm kaq por i gjithë njerëzimi e ka të domosdoshme që të kuptojë shkakun se përse është krijuar si dhe ta dijë mirë se sado që të përparojë nuk ka për të gjetur shkallën e duhur për tu ngjitur drejt lumturisë së vërtetë dhe jetës së këndshme përveçse duke zbatuar atë që ua ka zgjedhur Krijuesi i tyre dhe ua ka dërguar me anë të vulës së profetëve, Muhammedit alejhis-selam.

* Besimi i plotë se Allahu është Zot dhe se Muhammedi alejhis-selam është rob dhe i dërguar i Tij , ky është parimi kryesor që të çon drejt realizimit të mbrojtjes prej Allahut dhe kujdesit të Tij.
Allahu i Madhëruar ka thënë: (Ky është komentimi i ajetit) "Me të vërtetë atyre që thanë: Zoti ynë është Allahu. e pastaj u drejtuan (në rrugën e drejtë), atyre u vijnë engjëjt (në prag të vdekjes dhe u thonë): mos u frikësoni dhe mos u brengosni dhe përgëzohuni me Xhenetin i cili u është premtuar." (Fussilet: 30)
dhe ka thënë: (Ky është komentimi i ajetit) "Dijeni se me të vërtetë të dashurit e Allahut (eulijatë) nuk kanë frikë e nuk brengosen. (Ata janë ata) Të cilët besuan dhe ishin të devotshëm." (Junus: 62-63)

Prandaj kush e zbaton një gjë të tillë, Allahu e do atë dhe e nxjerr nga errësirat në dritë duke e larguar atë nga errësira ose duke e larguar errësirën prej tij siç ka thënë: (Ky është komentimi i ajetit)
"Allahu është mbikqyrës i atyre që besuan, i nxjerr ata prej errësirave në dritë. E kujdestarë të atyre që nuk besuan janë djajtë që i nxjerrin ata prej dritës në errësira." (El-Bekare: 257)

Er-Razi ka përmendur mendimin e njëjtë të komentuesve të Kur`anit se errësirat janë errësirat e kufrit ndërsa drita është drita e besimit.

* Plotësimi i Teuhidit, sinqeriteti në adhurimin e Allahut, lidhja e zemrës vetëm me Të, mbështetja e plotë tek Ai dhe mosshpresimi i dobisë apo largimit të së keqes nga ndonjë prej krijesave, të gjitha këto mundësojnë mbrojtjen e Allahut në tre drejtime:

- Mbrojtja që Allahu i bën dobive të robit në këtë dynja, në trupin e tij, pasardhësit e tij, familjen e tij dhe pasurinë e tij.

- Mbrojtja që Allahu i bën personit në fenë dhe besimin e tij duke e ruajtur atë prej dyshimeve që çojnë në humbje, prej epsheve të ndaluara dhe duke e mbrojtur fenë e tij në çastet e vdekjes duke e bërë të qëndrueshëm në besim.

- Mbrojtja që Allahu i bën robit të Tij pas vdekjes duke e bërë të qëndrueshëm në pyetjet që i bëhen në varr, duke e mbrojtur nga ndëshkimi i varrit, nga tronditja e madhe ditën e Kijametit dhe vuajtjet e saj, duke e futur në Xhenet dhe duke e shpëtuar nga zjarri.
Muhammedi alejhis-selam ka thënë:
"O djalë, vërtet unë po t`i jap disa këshilla:
Ruaje Allahun (urdhërat dhe fenë e Tij) që Ai të të ruajë ty.
Ruaje Allahun që ta gjesh Atë përballë (gjithmonë).
Nëse kërkon diçka, kërkoje atë prej Allahut dhe nëse kërkon ndihmë, kërkoje atë prej Allahut.
Dije se sikur i gjithë populli të grumbullohet për të të bërë një të mirë, nuk kanë për të bërë mirë përveç asaj që ka caktuar Allahu për ty.
Dhe sikur të grumbullohen që të të bëjnë një të keqe, nuk mund të të bëjnë të keqe tjetër përveç asaj që ka caktuar Allahu për ty.
Janë ngritur lapsat dhe janë tharë fletushkat."
Transmeton Tirmidhiu i cili ka thënë se hadithi është i saktë, hadithin e ka saktësuar edhe shejhul-Albani.

* Mosplotësimi i Teuhidit dhe i besimit e çon personin drejt së keqes dhe errësirave si dhe e largon atë nga mbrojtja e Allahut dhe nga kujdesi i Tij. Allahu i madhëruar ka thënë: (Ky është komentimi i ajetit) "Prandaj largohuni nga ndytësitë e idhujve dhe largohuni prej fjalës shpifëse. Duke qenë të sinqertë në besim ndaj Allahut, dhe duke mos i përshkruar Atij shok, e kush i përshkruan shok Allahut, ai është sikur të bjerë nga qielli e ta rrëmbejnë shpendët ose si ai të cilin e hedh era e stuhishme në ndonjë vend të humbur." (El-Haxh: 30 -31 )

Ibn Xherijr në komentin e këtij ajeti thotë: Kush i bën shok Allahut, shembulli i tij në largimin nga udhëzimi dhe e vërteta, shkatërrimi i tij dhe largimi nga Zoti i tij është si shembulli i atij që bie nga qielli dhe e rrëmbejnë atë zogjtë apo e hedh era në ndonjë vend të humbur.

O vëllezërit e një besimi! Besimtari i vërtetë me akide të saktë, i cili e ka pastruar Teuhidin nga shirku dhe bidatet, atij Allahu i bën rrugëdalje dhe shpëtim nga çdo vështirësi që i del përpara, nga çdo sprovë dhe e keqe, Allahu i lehtëson atij rrugën drejt paqes dhe shpëtimit, i lehtëson atij çdo gjë që i nevojitet si dhe e furnizon atë andej nga nuk e pret dhe që atij as nuk mund t`i shkojë ndër mend.
Allahu i Madhëruar ka thënë: (Ky është komentimi i ajetit) "E kush tregohet i devotshëm ndaj Allahut, Ai i bën atij rrugëdalje. Dhe e furnizon atë prej nga nuk e pret. E kush i mbështetet Allahut, Ai i mjafton atij." (Et-Talak: 2-3)

* Duke plotësuar Teuhidin dhe çdo gjë që lidhet me të, krijohet mundësia për të larguar të këqijat të cilat i shkaktojnë shejtanët prej njerëzve dhe xhindeve. Nga natyrshmëria e së keqes është se ajo është e armatosur mirë, godet pa i ardhur aspak keq, ndodh që të zotërojë mënyra me të cilat i largon njerëzit nga e vërteta, mundet që të zotërojë forcë materiale me të cilën të mashtrojë dhe tronditi zemrat e njerëzve. Por me gjithë këtë ata që e njësojnë Allahun me Teuhid të sinqertë dhe me besim të plotë, janë nën mbrojtjen e Allahut siç thuhet në ajetin e mëposhtëm: (Ky është komentimi i tij) "Me të vërtetë Allahu i mbron ata të cilët besuan. Allahu nuk e do asnjë tradhëtar, mohues." (El-Haxh: 38 )

O muslimanë! Me të vërtetë Kur`ani bën të qartë një të vërtetë të cilën shumë nuk e njohin. Kjo e vërtetë është se nuk mund të qetësohen zemrat, nuk mund të lumturohen dhe nuk mund të gjejnë kënaqësi përveçse me përkujtimin e Allahut. Allahu i Madhëruar ka thënë: (Ky është komentimi i ajetit) "Me përmendjen e Allahut qetësohen zemrat." (Err-Rra`d: 28 )
Po, me të vërtetë që ato qetësohen duke ndier lidhjen e fortë me Allahun, sigurinë me Të, duke kuptuar mençurinë e krijimit të tyre dhe fundin që do të kenë. Qetësohen nga çdo e keqe apo sulm që mund t`u bëhet përveç asaj që u është caktuar, duke duruar ndaj saj.

Ibn Kajjimi (Allahu e mëshiroftë!) thotë: Zemra është e ashpër dhe nuk e zbut atë asgjë tjetër përveçse kthimi tek Allahu, ajo është e egër dhe egërsinë nuk ia largon asgjë tjetër përveç kthimit tek Allahu, në të ka hidhërim të cilin nuk e largon veçse kënaqësia e njohjes së Allahut, në të ka varfëri të cilën nuk e largon veçse dashuria e Allahut dhe kthimi tek Ai, përkujtimi i Tij, sinqeriteti ndaj Tij e sikur t`i jepej dynjaja dhe çdo gjë që ekziston në të, nuk kishte për ta larguar atë varfëri. Kush largohet prej Teuhidit ka për të kaluar një jetë të ngushtë e të vështirë, i ndëshkuar në të me hidhërime dhe fatkeqësi, me zjarr të kësaj dynjaje, me Xhehenem të kësaj jete para Xhehenemit të vërtetë. Ky ka për të qenë përfundimi i atij që sillet keq ndaj Zotit të tij në të kundërt të atij që është njësues i Allahut, ky ka për të gjetur shpërblimin e shpejtë në këtë botë, gëzim, lumturi, kënaqësi të trupit dhe të zemrës, të gjitha këto sepse ai u soll me nderim ndaj Zotit të tij, iu bind Atij, e deshi Atë dhe u kënaq me Të. Gëzimi i atij personi është më i madh se gëzimi i atij që është prej të afërmve të një prijësi bujar. (Mbaroi fjala e Ibn Kajjimit Allahu e mëshiroftë!)

Allahu i Madhëruar ka thënë: (Ky është komentimi i ajetit) "Atë që Allahu dëshiron ta udhëzojë, ia zgjeron zemrën për (të pranuar) Islamin. Atë që dëshiron ta lërë të humbur, zemrën e tij ia bën shumë të ngushtë sikur të ngjitej në qiell. Kështu Allahu lëshon dënimin mbi ata që nuk besojnë." (El-En`am: 125)
dhe ka thënë: (Ky është komentimi i ajetit) "E kush ia kthen shpinën udhëzimit Tim, do të ketë jetë të vështirë." (Ta-Ha: 124 )

Gjithashtu Allahu i Madhëruar ka thënë: (Ky është komentimi i ajetit) "Kush bën vepër të mirë, qoftë mashkull ose femër, e duke qenë besimtar, Ne do t`i japim atij një jetë të mirë (në këtë botë), e (në botën tjetër) do t`u japim shpërblimin më të mirë për veprat e tyre." (En-Nahl: 97)
Ibn Kethijri ka thënë: Jeta e mirë përfshin çdo qetësi, në çdo fushë qoftë. Siç është lumturia, qetësia dhe zgjerimi i zemrës.

Siguria është kërkesa kryesore e jetës, është gjëja më e nevojitshme për gjithë njerëzimin pa të cilën nuk mund të plotësohen interesat personale dhe as ato të përgjithshme. Nuk mund të lulëzojë jeta dhe nuk mund të gjejnë njerëzit prehje përveçse kur ka siguri dhe qetësi. Një gjë e tillë me lejen e Allahut i krijohet besimtarëve dhe atyre që njësojnë Allahun me Teuhid siç ka thënë Allahu i Madhëruar: (Ky është komentimi i ajetit) "Ata që besuan dhe nuk e ngatërruan besimin e tyre me padrejtësi (besim të kotë), ata do të kenë siguri dhe ata do të jenë të udhëzuar." (El-En`am: 82)

Për këtë shkak ligji islam ka paralajmëruar dhe ka ndaluar rreptësisht nga çdo sulm apo shkatërrim që prish rendin dhe sigurinë. Allahu i Madhëruar ka thënë: (Ky është komentimi i ajetit) "Mos bëni çrregullime në tokë pas rregullimit të saj..." (El-A`raf: 56) dhe ka thënë: (Ky është komentimi i ajetit) "Ka ndonjë nga njerëzit që fjala e tij të mahnit, por vetëm në këtë botë, dhe për atë që ka në zemrën e tij, e paraqet Allahun dëshmues, e në realitet ai është kundërshtari më i rreptë. E posa të kthehet, ai në tokë vepron të bëjë shkatërrim në të, të asgjesojë të mbjellat dhe gjallesat. E Allahu nuk e do çrregullimin (fesadin)." (El-Bekare: 204-205)

Nga rregullat më madhështore të Sheriatit është mbrojtja dhe ruajtja e pesë gjërave më të domosdoshme: Feja, vetja, mendja, nderi dhe pasuria.

Për këtë janë caktuar shumë ligje që mbrojnë dhe ruajnë paprekshmërinë e këtyre pesë gjërave.
Pejgamberi alejhis-selam ka thënë: "Nuk i lejohet muslimanit që të frikësojë një musliman tjetër."
Transmeton imam Ahmedi dhe Ebu Daudi.

Gjithashtu Muhammedi alejhis-selam ka ndaluar që personi të ngrejë armën në vendin e muslimanëve dhe ka thënë: "Mos t`i drejtojë ndonjëri prej jush vëllait të vet armën sepse nuk i dihet, ndoshta shejtani lëviz me dorën e tij (e kështu vret vëllanë e tij) dhe përfundon në një gropë me zjarr (në Xhehenem)."
Transmeton Buhariu dhe Muslimi.
Gjithashtu ka thënë: "Kush i ngrin armët kundra nesh nuk është prej nesh."

Siguria është e bazuar në shumë parime të fesë islame dhe nuk ka të bëjë vetëm me muslimanët. Feja islame e cila është feja e parimeve më të larta dhe shembullore, ka caktuar rregulla dhe ka urdhëruar për çdo gjë që ndihmon në ruajtjen e sigurisë dhe rendit në vendet e muslimanëve. Jo vetëm kaq por Islami ka nxitur dhe urdhëruar pasuesit e tij që të ruajnë sigurinë e jomuslimanëve të cilëve u është dhënë besa apo leje për të qëndruar në tokën islame. Kështu, kushdo që jeton në tokën islame dhe në vendet ku banojnë besimtarët, Islami kujdeset për qetësinë dhe sigurinë në veten e tij, pasurinë dhe nderin e tij ashtu siç është përmendur në rregullat e legjislacionit islam. Ato nuk janë rregulla të caktuara për shkak nevojash apo përfitimi politik, përkundrazi ato janë detyra fetare të cilat duhet t`i zbatojë çdo musliman.

Islami krijon një shoqëri njerëzore, të lartë të cilën e gjykon Sheriati hyjnor i bazuar mbi drejtësinë, bamirësinë dhe mëshirën. Kjo shoqëri nuk dëshiron zhdukjen dhe shkatërrimin e njerëzimit, përkundrazi dëshiron udhëzimin dhe mirësinë e tij. Prandaj Islami e bazon bashkëpunimin me jomuslimanët në dy çështje kryesore:

- Sistemi moral i bazuar në faljen dhe lehtësimin e gjërave.

- Ruajtjen dhe mbrotjen e jetës dhe të drejtave si dhe largimin nga padrejtësia dhe armiqësia.

Ligji islam i siguron jomuslimanit një jetë të sigurt brenda shoqërisë islame. I bën detyrë muslimanit largimin e së keqes nga jomuslimani i cili me lejen e prijësit musliman, vjen në tokën islame për të punuar apo për ndonjë çështje tjetër të lejuar e cila është në dobi të muslimanëve.

Pejgamberi alejhis-selam ka thënë: "Kush vret një njeri të cilit i është dhënë besa (prej kafirëve) nuk ka për ta ndier erën e Xhenetit edhe pse ajo ndihet dyzet vjet larg." Transmeton Buhariu.

Ndërsa nga Rifaa ibn Sheddad transmetohet se ka thënë: Kur po qëndroja pranë kokës së gënjeshtarit El-Muhtar ibn Ebi Ubejd i cili pretendonte se ishte profet, pasi u binda se ai ishte gënjeshtar, vendosa të nxirrja shpatën dhe t`i prisja kokën por mu kujtua një hadith të cilin na e kishte treguar Amru ibn El-Hamk se kishte dëgjuar Pejgamberin alejhis-selam të thoshte: "Kush siguron veten e tij tek një person dhe ai pastaj e vret atë, ditën e Kijametit do t`i jepet flamuri i tradhëtisë." Transmeton imam Ahmedi, Nesai dhe Tahaui me isnad të saktë.

Ndërsa në një transmetim tjetër nga imam Ahmedi dhe Tahaui thuhet: "Kush i lë në besë jetën e tij një personi dhe ai pastaj e vret, unë jam larg prej tij, edhe sikur i vrari të jetë kafir."

Ndërsa në një transmetim tek Abdurrazaku thuhet: "Çdo person i cili merr në besë dikë e pastaj e vret, ai nuk ka më mbrotje prej Allahut edhe nëse i vrari është kafir."

Kurtubi në tefsirin e ajetit: (Ky është komentimi i tij) "Me të vërtetë Allahu i mbron ata të cilët besuan. Allahu nuk e do asnjë tradhëtar, mohues." (El-Haxh: 38 ) ka thënë: Transmetohet se ajeti zbriti për shkak të besimtarëve të cilët pasi u shtuan në Meke dhe kafirët filluan t`i torturonin, disa prej tyyre u shpërngulën për në Abisini ndërsa disa të tjerë deshën që të vrisnin këdo që t`u jepej mundësia prej kafirëve, t`i tradhëtonin dhe mashtronin. Atëherë zbriti ky ajet në të cilin Allahu i Madhëruar premtoi se do t`i mbronte besimtarët dhe ndaloi ashpër nga mashtrimi dhe tradhëtia.

O ju muslimanë! Nuk ka për t`u rregulluar jeta e muslimanëve përderisa të drejtohen në urdhërat e Allahut, nuk ka për t`u larguar vuajtja dhe në vendin e saj të vijë paqja dhe qetësia përderisa t`i përgjigjen urdhërit të Allahut dhe të Dërguarit të Tij në çdo aspekt të jetës. Allahu i Madhëruar ka thënë: (Ky është komentimi i ajetit) "O ju që besuat, përgjigjuni (thirrjes së) Allahut dhe të Dërguarit kur ai (i Dërguari) ju fton për atë që ju jep jetë..." (El-Enfal: 24 )

Prej asaj që ju ka ftuar në të Allahu dhe i Dërguari i Tij është ruajtja e rendit dhe sigurisë në jetë, kjo është një përgjegjësi dhe amanet i madh që duhet ta mbajë çdo person që jeton mbi tokë.

Prej rregullave të mëdha të Islamit është: "Ndihmohuni mes vete në të mira dhe në të mbara, e mos u ndihmoni në mëkate e në armiqësi..." (El-Maide: 2)

Shejhu Husejn Ali Shejh
22/3/1424H


Lutja jone e fundit eshte :Falenderimi dhe i tere Suksesi i takon vetem Allahut xh.h.

Es-selamualejkum we rahmetullah nga vellau juaj ne Islam