[Pause_Print_Scroll]

BESIMI NË LIBRA

Prej kushteve themelore të imanit është edhe besimi në Kur’an dhe në të gjitha librat e shpallura të zbritura si Tevrati, Zeburi dhe Inxhili. Këtë e tregon Pejgamberi sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem në hadithin e Xhibrilit që e transmetojnë Buhariu dhe Muslimi, ku cek se besimi në libra është pjesë e esencës së imanit duke thënë: “Iman është të besosh Allahun, melaiket e Tij, librat e Tij...”.
Të besojmë se janë libra të Allahut, ka folur përmes tyre dhe ua ka zbritur pejgamberëve të Tij. Ato përmbajnë udhëzimin e njerëzve në fenë e tyre dhe në çështjet e dunjasë. Disa prej tyre janë zbritur të shkruara në fleta (elvah), disa të dëgjuara nga prapa perdes, disa të përcjella përmes melekut drejtpërdrejt. Kjo na bën me dije se e tëra është nga Allahu i Plotfuqishëm duke përfshirë dispozitat dhe të dhënat e ndryshme. Allahu i Lartësuar thotë: “Ne të frymëzuam ty me shpallje sikurse e patëm frymëzuar Nuhun dhe pejgamberët pas tij; e patëm frymëzuar Ibrahimin, Ismailin, Is’hakun, Jakubin dhe pasardhësit e tij, Isain, Ejubin, Junusin, Harunin, Sulejmanin, e Davudit i patëm dhënë Zeburin.” [Nisaë, 163]
Ne obligohemi të besojmë se Kur’ani është fjalë e Allahut, e nuk është i krijuar, është i shkruar në mus’haf, i ruajtur (përmendësh) në gjoksa. Allahu i Madhërishëm thotë: “O ju që besuat, besoni vazhdimisht Allahut, të Dërguarit të Tij, librit që gradualisht ia shpalli të Dërguarit të Tij dhe librit që e pat zbritur më parë.” [Nisaë, 136] Ata që nuk besojnë në këto libra apo bëjnë dallime mes tyre janë jobesimtarë: “Kush nuk i beson Allahut, engjëjve të Tij, librave të Tij, të Dërguarve të Tij dhe botës tjetër, ai ka humbur tepër larg.” [Nisaë, 136]
Prej dobive të besimit në libra është përjetimi i besimtarit të ndjenjës falënderuese ndaj Allahut për dhuntitë e shumta që ia dha, e që në krye të këtyre është zbritja e librave hyjnore përmes të cilave e udhëzoi njerëzimin në rrugën e mirësisë dhe të shpëtimit duke mos e lënë në humnerën e humbjes dhe të injorancës. E bëri njeriun të kuptojë përmes këtyre librave kuptimin e jetës dhe fisnikërinë e saj për të cilën edhe angazhohet tërë jetën. Kjo i mundëson atij të ndjejë prehjen dhe qetësinë, ngase Zoti dërgoi libra te çdo popull me legjislacion të përshtatshëm për secilin, duke realizuar aspiratat e tyre dhe duke udhëzuar e rregulluar jetën e tyre në çdo segment, Allahu thotë: “Për secilin prej jush, Ne caktuam ligj e program (të posaçëm në çështje të veprimit).” [Maide, 48] Shtuar se me këtë shtohet edhe imani dhe dashuria ndaj Zotit, zgjerohet njohuria për Allahun, si dhe arritja e kënaqësisë së Allahut në dunja e ahiret...., e të mira tjera të shumta. Në të kundërtën nuk do të arrijnë asgjë tjetër përpos humbjes dhe dëshpërimit, i Plotfuqishmi Allah thotë: “E sikur banorët e këtyre vendbanimeve të kishin besuar dhe të ishin ruajtur, Ne do t’ju hapnim begati nga qielli e toka, por ata përgënjeshtruan, andaj i dënuam me shkatërrim për atë që merituan.” [A’rafë, 96] dhe “Dhe, sikur ta zbatonin Tevratin, Inxhilin dhe Kur’anin, që u zbritën nga Zoti i tyre, ata do të kishin furnizim me bollëk nga qielli dhe toka. Është një grup i drejtë (i matur) prej tyre, por është e keqe ajo që punojnë shumica prej tyre.” [Maide, 66]
Këto janë vetëm disa nga dobitë e besimit në libra, por ka edhe shumë të tjera që nuk i kemi përmendur, dhe e lusim Allahun të na ndihmojë të punojmë konform këtyre librave dhe t’i shërbejmë misionit të tyre.