[AlbaPoweR]

Dije djali im-të udhëzoftë Allahu në rrugë të drejtë – njeriu dallohet me logjikë edhe atë vetëm për të punuar me të. Për këtë shkak përdore logjikën dhe mendo në vete, do të kuptosh me argumente se ti je krijesë që ke obligime. Duhet të dish se melekët I shkruajnë (regjistrojnë) fjalët dhe veprimet e tua dhe gjithashtu duhet të dish se çdo frymëmarrje e të gjallit është një hap kah vdekja. Koha e qëndrimit në Tokë është e kufizuar, është e shkurtër, kurse qëndrimi në varr I gjatë dhe dënimi I atij që pason epshin është I dhembshëm.
Pra, ku është kënaqësia e dheut? Shkoi e nuk la asgjë përveç pendimit.
Ku është dëshira e epshit? Sa koka ka mposhtur e sa këmbë kanë rrëshqitur për shkak të saj?
Çdokush që është kënaqur, është kënaqur duke e kundërshtuar epshin e tij, kurse çdokush që I ka dhënë përparësi dynjasë para ahiretit është dëshpëruar. Merr këshilla prej mbretërve dhe asketëve që kanë kaluar para teje. Ku është kënaqësia e tyre dhe lodhja e tyre?
Mbeti mëshira e madhe dhe përkujtimi I mirë për njerëzit e mirë dhe thënie të këqija, përfundim i ashpër për mëkatarët. E gjithë kjo harrohet siç harrohet uria pas ngopjes.
Sa shok I keq është përtacia ndaj veprave të mira, Dashuria për rehati trashëgon pendim që tejshkon çdo kënaqësi. Për këtë shkak ki kujdes dhe përpiqu për vetveten.
Dije se veprimi I farzeve dhe largimi nga harami është detyrë e domosdoshme, kurse ai që I kapërcen këta kufij atë e pret zjarri.
Dije se kërkimi I veprave të mira është qëllimi I muxhtehidëve (atyre që mundohen). Veprat e mira kanë dallim mes tyre. Disa vepër të mirë e konsiderojnë zuhdin në dynja, të tjerët thonë se adhurimi është vepër e mirë. Në realitet nuk është vepër e mirë dhe e plotë përveç bashkimi I diturisë dhe I veprës. Nëse këto dy gjëra realizohen, kjo pronarin e këtyre dy gjërave e ngre në gradë të realizimit të njohjes së Krijuesit dhe e shpie kah dashuria, frika dhe mallëngjimi për Të. Kjo njëherit është edhe qëllimi I besimtarit, ngase në pajtim me vullnetin tënd për punë vijnë edhe detyrat.
Çdo send që shpresohet nuk arrihet e as çdo gjë që kërkon s’mund ta gjesh, mirëpo detyrë e robit është të mundohet.
“Çdokujt I lehtësohet rruga për atë që është krijuar”. (Buhariu dhe Muslimi).

Detyra, veprat e mira dhe
aspiratat e larta

Vepra e parë në të cilën duhet të ndalesh është njohja e Allahut xh.sh. me argument. Është e ditur se ai që shikon qiejt e lartësuar dhe tokën e vendosur rrafsh dhe ai që vëren këto gjëra të ndërtuara me një mençuri absolute, sidomos nëse shikon trupin e tij, kupton se medoemos këto krijesa dhe krijime duhet ta kenë Krijuesin dhe Mjeshtrin e tyre.
Pastaj ndalu dhe përqendrohu në argumentet e sinqerta të Pejgamberit s.a.v.s. Argumenti më i madh është Kur'ani i Madhëruar dhe nëse të gjitha krijesat tubohen për të bërë një sure të tillë, nuk do të kenë mundësi. Nëse një person vërteton ekzistencën e Krijuesit xh.sh. dhe vërtetësinë e Pejgamberits.a.v.s, detyrohet medoemos t’i dorëzohet sheriatit e nëse nuk e bën këtë gjë, atëherë dihet se ekziston devijim në besimin e tij.
Pastaj duhet t’i dish vaxhibet e abdestit, vaxhibet e namazit, vaxhibet e zekatit, nëse posedon pasuri, vaxhibet e haxhxhit etj. Nëse i mëson të gjitha këto, duhet të veprosh sipas tyre.
Ai që është ambicioz duhet të ngjitet në shkallë të dytë, të fillojë të bëjë vepra të mira, të fillojë ta mësojë përmendësh Kur'anin, të mësojë tefsirin e Kur'anit, të mësojë hadithin e as’habëve dhe dijetarëve pas tyre. Me qëllim që të fitojë gradë të lartë e më të lartë. Pastaj medoemos duhet ta dijë gjuhën arabe dhe lëndët e saj mirë, që të mund të shpreht ashtu siç duhet. Pastaj medoemos duhet ta dijë gjuhën arabe dhe lëndët e saj mirë, që të mund të shprehet ashtu siç duhet.
Fikhu është baza e diturive, kurse përsëritja e diturisë ësthë e ëmbël dhe më e dobishme.
Për të gjitha këto që i përmenda kam shkruar ashtu që s’ke nevojë t’u kthehesh shkrimeve të vjetra. Për këtë i falënderoj Allahut s.v.t.prandaj s’ka nevojë të kërkosh libra të vjetër dhe të shkruash.
Ambiciet e njeriut ndahen përveç nëse njeriu nuk ka potenciale të mëdha, kurse nëse ngrihet potenciali nuk do të kënaqet me çështje të pakta. E ke të njohurme argument se ambiciet janë të lindura me fëmijën, mirëpo në disa kohë potenciali pakësohet, kurse nëse nxitet bëhet i fortë. Nëse në vete vëren mosmundje, lute Atë që jep begati, ose nëse në vete ndjen përtacinë, kthehu tek Ai që të orienton në rrugë të vërtetë, ngase nuk mund ti arrish të mirat përveç se duke e respektuar Allahun xh.sh. dhe nuk mund të kalojnë këto të mira vetëm duke bërë mëkat. Kush është ai që iak ka kthyer shpinën Allahut e ka pasë dobi ose ka realizuar ndonjë dëshirë prej dëshirave të tij?

Vazhdon....