[Symbyllur]

Më mirë se "analistët" shqiptarë, këtë e thonë të huajt. "Kurrë ndonjëherë më përpara, udhëheqja sovjetike, nuk ishte sulmuar në shtëpinë e saj me kaq zhurmë dhe furi....Por e vërteta, skandali më i madh ishte kur ai(Enver Hoxha-shënimi ynë), filloi të fliste për marëdhëniet sovjeto-shqiptare.....që ruset nuk pranuan ti livronin Shqipërisë, 10-mijë ton grurë, meqë ajo ishte prekur nga një thatësirë e jashtëzakonshme" (Fejto po aty faqe 167).
Kane kaluar, qysh nga momenti qe po shkruajme, rreth 36-vjet nga mbledhja e 81-Partive komuniste dhe punetore ne Moske. Ne kete mbledhje Enver Hoxha mbajti nje fjalim. Do tu japim lexuesve disa fragmente nga ky fjalim, per te gjykuar vete mbi domethenien e fjaleve. : "Ne i dhame pergjigjen Sofokli Venizellosit, shoku Hrushov me ane te shtypit dhe besoj se ke marre dijeni. Ne nuk jemi ne kundershtim te beni politike me Sofokli Venizellosin, por me kufijte dhe te drejtat tona duhet te mos beni politike, pse as kemi lejuar dhe as do te lejojme.............Shoku Hrushov e di se kufijte e Shqiperise jane te paprekshem dhe te shenjte; kush i prek ata eshte agresor. Populli shqiptar do te derdhe, gjak po tia preke kush kufinjte. Shoku Hrushov gaboi rende kur i tha Venizellosit se ai pa ne Korçe greke dhe Shqiptare qe punonin si vellezer. Ne Korçe nuk ka fije minoriteti grek, por ka lakmi shekullore te grekerve per krahinen e Korçes si per gjithe Shqiperine.
..............Ne komunistet shqiptare nuk do te quheshim te tille, neqoftese nuk do te mbronim me konseguence dhe me vendosmeri, lirine e atdheut te shtrenjte nga komplotet dhe sulmet diversioniste te klikes se Titos te cilat synojne invadimin e Shqiperise.......A mundet dhe a eshte e lejueshme qe ne komunistet shqiptare ta leme vendin tone te behet gjahu i Titos, i amerikaneve, i grekerve apo i italianeve? Jo kurre!!....Jugosllavet na akuzojne se gjoja jemi "shoviniste dhe nderhyjme ne punet e brendeshme dhe kerkojme rektifikimin e kufijve"
....Ajo qe ne kerkojme dhe do te kerkojme vazhdimisht nga titistet dhe per te cilen do ti demaskojme ata deri ne fund, eshte te heqin dore nga krimi i gjenocidit kunder popullsise shqiptare te Kosoves, te heqin dore nga terrori i bardhe kunder shqiptareve te kosoves, te heqin dore nga debimi i shqiptareve nga tokat e tyre dhe dergimi ne mase i tyre ne Turqi, ne kerkojme qe popullsise shqiptare ne Jugosllavi, ti njihen te drejtat ne baze te Kushtetutes se Republikes Popullore te Jugosllavise. Shoviniste eshte kjo kerkese apo marksiste?
.....Ju e konsideroni Shqiperine si plaçke tregu, qe mund te fitohet apo te humbitet nga njeri apo nga tjetri. Ka qene nje kohe qe Shqiperia, konsiderohej si plaçke tregu, kur te tjeret mendonin se varej nga ata nese Shqiperia do te ekzistonte apo jo.
.......Rankoviçi deshiron qe ne ti bejme kufinjte han me dy porta, ku te hyjne dhe te dalin pa vize agjente dhe arme jugosllave, italiane dhe greke, per te na sjelle kulturen e tyre te thikes ne dhembe, per te realizuar Titoja enderren e vjeter qe Shqiperia te behet republike e shtate e Jugosllavise, ose borgjezia reaksionare italiane te vere ne zbatim per here te trete qellimet e saj grabitqare kunder Shqiperise, ose monarkofashistet greke te realizojne enderren e tyre te çmendur per grabitjen e Shqiperise se jugut. Por ne si kemi lejuar dhe nuk do ti lejojme kurre keta, prandaj jemi "luftenxites". .............Natyrisht ne jemi kunder nje bashkeekzistence te tille, per hir te se ciles ne shqiptaret, duhet ti bejme konçesione teritoriale dhe politike Sofokli Venizellosit. Jo ato kohëra kur tokat e Shqipërisë bëheshin monedhë tregu, kanë vdekur përgjithëmonë.
.............Eshte hapur fjala se shqiptaret jane gjaknxehte. E perse jemi gjaknxehte? Gjaknxehtesi eshte te mbrosh atdheun dhe popullin tend nga revizionistet jugosllave monarkofashistet greke dhe neofashistet italiane qe kane me se 16-vjet qe po na provokojne ne kufi? Nese ne quhemi gjaknxehte pse mbrojme interesat jetike te popullit tone, kete ne nuk e pranojme. Haram qumështi i nënës, haram buka që na ushqen partia dhe populli, nëqoftëse nuk mbrojmë interesat e popullit tonë.......(Nga fjalimi i Enver Hoxhes ne mbledhjen e Moskes ne Nendor 1960. Vellimi Gjithmone vigjilence vellimi i pare faqe 644, 665, 673, 689, 690, 691, 692). Për këto pohime dhe të tjera si këto, shumë udhëheqës partish, pjesmarrës në mbledhje, reaguan me egërsi. Dolores Ibaruri, e "cilësoi ndërhyrjen e Hoxhës si provokacion të papranueshëm në gojën e një militanti proletar". Ndërsa Luixhi Longo e cilësoi atë si "fraza dhe fjalë që nuk mund ti drejtohen veçse armikut të klasës" (Histoire des Pays de l'Est, Faqe 396).
Pohimet e mesiperme te Enver Hoxhes, politikanet dhe analistet e sotem shqiptare te se majtes, se djathtes apo te qendres, i quajne komunizem. Puna e tyre. Por kemi te drejte tu shtrojme atyre nje pyetje? Kush quhet atehere shqiptarizem? Po ate qe nuk pranojne ta thone politikanët shqiptarë, e thonë të huajt antikomunistë. Jon Halliday, ne librin e tij "Shqiptari dinak", midis te tjerash thote: "Ne kete rast, Hoxha me te vertete, arriti, qe t'i bente vend vehtes dhe Shqiperise ne harten e botes. Gazetat e te gjithe botes, shkruajten me germa te medha, per denoncimin qe ai i beri Hrushovit, madje dhe armiqte e tij te eger, e pranojne se Hoxha u tregua burre i zoti dhe trim"(Shqiptari Dinak, faqe 197).
Ja dhe një dokument tjetër: Enciklopedia franceze me titull: "Kronikë e shekullit të njëzetë". Për mbledhjen e Moskës, në këtë enciklopedi, thuhet: "Lideri shqiptar, Enver Hoxha, del në mënyrë spektakulare nga konferenca botërore e Partive Komuniste" (Chronique du 20-siecle, faqe 918)
Ndërsa Henri Bogdan për këtë çështje thotë se "Nëqoftëse të gjitha demokracitë popullore europiane kanë ndjekur orientimet e Moskës, të nesërmen e krizës së 1956-ës, Shqipëria është treguar që në fillim e rezervuar.....Shqipëria rifilloi sulmet e saj ndaj Jugosllavisë.. Gjatë viteve 1960, mardhëniet midis Moskës dhe Tiranës, u ashpërsuan papritur. Shqiptarët shumëfishuan atëhere sulmet e tyre kundër "revizionistëve jugosllavë", po përmes tyre dihej mirë që ata synonin Nikita Hrushovin. Ata shumëfishuan mospajtimet në emër të pavarsisë se tyre nacionale ndaj ideve të ndarjes ndërkombëtare të punës që kish filluar të propagandonte Moska" (Histoire des Pays de l'Est faqe 475).
Ne vitin 1968-forcat e "Traktatit te Varshaves", brenda nates sulmuan dhe pushtuan Çekosllovakine. Shqiperia ne ate kohe de jure, ishte akoma anetare e ketij traktati. De fakto, ajo kishte dale nga ky traktat qysh ne vitin 1960. Agresioni kunder Çekosllovakise u justifikua dhe u mbeshtet para opinionit boteror, me ane te teorise se sovranitetit te kufizuar te shpikur nga Brezhnjevi dhe te detyrueshme per tu zbatuar nga çdo vend anetar i ketij traktati. Ne keto kushte, perballe kercenimit qe i kanosej lirise dhe pavarsise se Shqiperise, udhëheqja shqiptare, mori nje vendim teper te drejte, por dhe shume te guximshem per kohen. Kuvendi Popullor i Shqiperise e denoncoi kete si nje traktat agresiv duke marre vendim ligjor per daljen e Shqiperise nga ai. Sot shumë politikanë dhe qeveritarë të Shqipërisë, duke filluar që nga Sali Berisha, thonë para politikanëve të ndryshëm të Evropës se Shqipëria duhet të ketë përparësi në N.A.T.O., sepse ajo ishte e para që denoncoi Traktatin e Varshavës. Kjo është një e vërtetë historike. Por nuk thonë se kush ishte ai që e dha urdhërin për të dalë nga ky traktat. Megjithatë, edhe këtë e thonë të huajt. Përsëri, në enciklopedinë franceze: "Kronikë e shekullit të njëzetë" thuhet: "Shqipëria e Enver Hoxhës, merr vendim të dalë nga Traktati i Varshavës". (Chronique du 20-siecle, faqe 1037). Ndërsa një autor tjetër, Fransua Fejto, për këtë ngjarje në librin e tij "Historia e demokracive popullore", jep këtë spiegim: "Ministri i jashtëm Andrei Gromiko, duke mbrojtur këtë intervencion përpara Kombeve të Bashkuara, e cilësoi aksionin si masë, vetëmbrojtëse, kundër synimeve të imperializimt. Kjo do të thoshte se Pakti i Varshavës, ishte i barabartë me një instrument vetëmbrojtës të Bashkimit Sovjetik, që vendosej mbi ligjet ndërkombëtare dhe Kartën e Kombeve të Bashkuara. Pozicion arbitrar që rriste kërcënimin ndaj të gjitha vëndeve fqinje dhe veçanërisht të vëndeve socialiste. Prandaj ajo pati si reaksion, veç të tjerash, tërheqjen e Shqipërisë, nga Pakti i Varshavës me anë të ligjit të aprovuar nga Kuvëndi Popullor, në Tiranë, në 12-Shtator 1968...( Fransua Fejto. Historia e demokracive Popullore faqe 361)
Kush ishte Traktati i Varshavës në atë periudhë? Le tu referohemi shifrave. Pas pushtimit të Çekosllovakisë, ky traktat agresiv kishte në gjirin e tij një forcë nga e cila trëmbej gjithë bota. Në gjirin e tij ishin gati për luftë 202-divizione me 2-milion e 815-mijë ushtarë. 2-mijë e 324-anije luftarake. Si dhe 12-mijë e 850-avionë luftarakë. Përballë këtij grupimi gjigand ushtarak, qëndronte N.A.T.O-ja me 2-milion e 188-mijë ushtarë. Me 1-mijë e 837-anije luftarake. Me 4-mijë e 305-avionë luftarakë. (Times gusht 1969). Megjithatë udhëheqja e Shqipërisë, me zgjuarsi dhe trimëri, arriti të manovrojë mes këtyre dy blloqeve dhe të ruante pavarsinë dhe dinjtetin e Shqipërisë.
Ne vitin 1978-kinezet, nderprene mardheniet ekonomike me Shqiperine si pasoje e sulmeve dhe demaskimit qe u beri Partia e Punes. Dhe kete ngjarje, sot perpiqen ta trajtojne si megallomani te Enver Hoxhes, per tu shndrruar ne qendren e revolucionit boteror. Perseri, askush nuk kerkon te depertoje, tej fasades. Kontradikta ideologjike midis Partise se Punes dhe Partise Komuniste te Kines, natyrisht qe kishte. Por nuk ishin keto kontradikta qe çuan ne ate ashpersim te mardhenieve. Perkundrazi ne ashpersimin e mardhenieve, ndikoi dhe pati rolin kryesor, perpjekjet qe bene kinezet ne fillimet e vitit 1975, per te sheshuar mardheniet e Shqiperise me Jugosllavine. Ne interes te qellimeve te tyre, kinezet i propozuan Shqiperise qe gjoja per tu mbrojtur nga nje sulm i mundeshem i sovjetikeve, te nenshkruante nje traktat mbrojtje, miqesie dhe bashkepunimi me Jugosllavine dhe Rumanine. Nje propozim i tille u hodh poshte nga Enver Hoxha, duke u konsideruar me pasoja shume te rreziksheme per pavarsine e Shqiperise dhe per mbrojtjen e te drejtave te shqiptareve ne ish-Jugosllavi. Ja çthote ai per kete çeshtje qysh ne fillim te viteve 70-te. "Çu-En Lai i perseriti Adilit planin e vete djallezor: "Bashkohuni ngushte me vendet e tjera te Ballkanit, pavarsisht nga mosemareveshjet qe keni". Armik i ndyre, pseudomarksist i poshter!! Ne as gjunjezohemi, as trembemi, as pa buke nuk do te mbetemi, por do te rrojme me nder te lire, te pavarur dhe sovrane si marksiste-leniniste, si komuniste shqiptare, si bij te ketij populli te lavdishem dhe heroik, qe nuk eshte perkulur ne shekuj...(Shenime per Kinen. Vellimi i dyte faqe 125). Analistë të huaj antikomunistë, kanë vënë në dukje, shkakun kryesor të prishjes së Partisë së Punës nga Kina, megjithëse, nuk janë dakord me vijën dhe doktrinën e tij. "Lidhjet e tij të fundit me Kinën, u shkëputën më 1978-ën, kur Mao-Ce-Duni, u bë mik me mareshal Titon, me njeriun, për të cilin Hoxha, besonte me të drejtë, se dëshironte ta shndronte Shqipërinë në një republikë të shtatë të Jugosllavisë". (The European 15-Tetor 1994). Drejtesia e ketij qendrimi kombetar , u duk me qarte me rastin e vizites se Hua Kuo Fenit-ish kryetar i Partise Komuniste te Kines, ne Jugosllavi. Ne kete periudhe ne shkrimin e tij me titull "Politika luftenxitese kineze dhe vizita e Hua Kuo Fenit ne Ballkan", botuar ne "Zeri I Popullit", date 3-Shtator 1978, midis te tjerash Enver Hoxha thekson se kinezi " ka ardhur ne Ballkan, me te njejtat qellime, siç kane ardhur Hrushovi, Brezhnjevi, Niksoni dhe te tjere para tij............Ai nuk mungoi te marre si shembull, politiken e barazise nacionale, qe ndjek Lidhja Komuniste e Jugosllavise. E çuditeshme kjo llogjike e kinezeve. Mao Ce Duni i gjente te padrejta, regullimet pas luftes se dyte boterore dhe propozonte te rregulloheshin ato, ndersa Hua Kuo Feni, i konsideron si te bazuara, vendimet e padrejta, te konferences se ambasadoreve te fuqive te medha mbi Ballkanin....."
Arsyeja reale e prishjes me Kinën, ka gjetur pasqyrim në literaturën politike perëndimore, qysh më herët. Në librin e tij historiani francez Henri Bogdan e trajton gjërësisht këtë ngjarje. : "Shqetësimi u rrit kur në Shtator 1977, Tito, kundërshtari i njohur i Partisë
Komuniste Shqiptare, ndërmori një turne të gjatë ...në Kinë dhe Korenë e Veriut......................................Udhëti mi i Hua Kuo Fenit në Jugosllavi, në Gusht 1978, një muaj pas prishjes së Kinës me Shqipërinë, nuk bëri asgjë për ta lëvizur Enver Hoxhën nga pozicionet e tij. Për shqiptarët, kinezët si dhe sovjetikët, nuk ishin veçse revizionistë. Po në këtë ndeshje, është përsëri Titoja, që ishte objekt i sulmeve më të egra të shqiptarëve".
Në romanin e tij "Koncert në fund të dimrit", Kadareja i trajton hollësisht këto ngjarje. Ajo që evidentohet qartë dhe hapur në veprën e tij, nuk është komunizmi, ideologjia, por dinjiteti dhe krenaria kombëtare e shqiptarëve të udhehequr nga Enver Hoxha. Ja disa pasazhe nga vepra e Kadaresë, nga monolgu i Mao-Ce-Dunit: "Ky shtet (Eshte fjala për Shqipërinë), jo vetëm s'më bindet, por kërkon të më imponojë vullnetin e tij. Ky vënd meriton një ndëshkim. Dhe unë do t'ja jap........................E dinte që Shqipëria do të hidhte shqelma për një kohë të gjatë, por që puna të arrinte saqë ajo t'i jepte urdhëra atij, kjo as mund të merrej me mënd.........Pra kishte ndodhur diçka që po ta merrte vesh populli kinez, do të rrëzohej përdhe nga turpi. Mao-Ce-Duni, e ndjente, se po zëmërohej më parë se çe mendonte. Do të bëj hatanë tha ai me vehte. Do t'i jap Shqipërisë një mësim, që të dridhet njëmijë vjet më vonë kur ta kujtojë.........Për çdo fabrikë apo uzinë, do të kërkoj një fli. Për çdo oxhak, për çdo turbinë, për çdo kredi. Jepni për secilën prej tyre diçka. Jepni krenarinë tuaj të padurueshme.....(Ismail Kadare. Koncert në fund të dimrit. faqe.....).
Por Shqipëria qëndroi. Ajo nuk e dha krenarinë e saj, nuk u kinezifikua, por mbeti shqiptare. E varfër por me dinjitet