[Le jardin des disparus]

Postimi origjinal është bërë nga lovely

Sa herë

Epshin,të gjithë e kemi prekur.
Njohja me afshin erdhi me ty
E mbuluar apo jo,
ate kofshë sa herë e ke përzdredhur..

Sa herë tu luta të mbytesh në sytë e mi
thellë,
akoma edhe më thellë.

Sa herë mendja u trazua
gjatë netëve të shkurtëra,
shumë të shkurtëra.

Sa herë thashë se mendje nuk do ndërroj,
sa psherëtima fytit teposhtë u zhduken
Sa herë ndjenja u lag e ndezur,
Ti, premtimi im i papërmbushur.

E shkruar me një ndjenjë shumë të fuqishme... Me, like it!