[fadil]

Kapërcimi i Isës
Isa Mustafa u transformua nga njeri shumë i qetë - në një njeri të pakontrolluar dhe idhnak. Tentimi për ta ndryshuar imazhin e tij të zakonshëm - i urtë e i ftohtë, i doli kontraproduktiv. Profesor, më mirë të shkonte dikur qetësia sesa tash mungesa e kulturës.


Doni ta fusni Isa Mustafën në siklet? Vetëm pyeteni! Mjafton. Pyeteni çfarëdo qoftë dhe përnjëherë do ta shihni transformimin e një akademiku të heshtur në një të moshuar të pakontrollueshëm e idhnak.

Një përzierje mes magjepsjes, habisë dhe shashtrisjes. Ky ishte konstatimi i parë, tek shihja shqetësimin dhe neveritjen që Kryetarit aktual të Prishtinës ia sillte presioni i pyetjeve që atij nuk i pëlqenin.

Paaftësia për të dëgjuar kundërshtarin, fatkeqësisht, është një sëmundje mjaft e përhapur, e cila prek shumëkënd. Veç zor se do të na shkonte mendja edhe për Isa Mustafën.
Opinioni për të m’u ndryshua në debatin e katër kandidatëve kryesorë për Kryetar të Prishtinës. Nën atë presion, mes Astrit Salihut, Besnik Tahirit dhe Vegim Gashit, ndoshta e pamë Isën e vërtetë.

Debati i parë televiziv i katër kandidatëve për Kryeqytetin, të enjten në Klan Kosova, erdhi si uverturë e një fushate verbalisht brutale që do ta kemi prej 15 tetorit e deri në ditën kur prishtinasit do ta zgjedhin Kryetarin e katër vjetëve të ardhshme.

Edhe pse herët, cilësia e përmbajtjes dhe performimit brenda një debati, shpesh na ndihmon ta zgjedhim kandidatin për të cilin do të votonim. Por, gjuha abuzive që përdori Isa Mustafa, nuk të bën ta marrësh udhën deri tek kutia e votimit.

I ndier keq, ndoshta nga imazhi i tij i zakonshëm – ai i një menaxheri të ftohtë që kinse më tepër i pëlqen puna se ekspozimi – për ta ndryshuar këtë imazh, pështymat e tij verbale nuk ua kurseu fytyrave të kandidatëve që sivjet i konkurrojnë për postin e tij aktual.
Goja e tij refuzuese e dërgoi përtej sjelljes normale dhe të kulturuar të një Kryebashkiaku, Profesori dhe Njeriu.

Në përpjekje për ta prezantuar vetëm me tone pozitive realitetin e deformuar të një Kryeqyteti që e jetojmë çdo ditë, që sot ka pamjen më kaotike urbane, Kryetari ynë duarlidhur i Prishtinës vetëm sa s’u nxori edhe një gjuhë klouni shikuesve dhe tre kundërshtarëve që kishte përballë.
Astrit Salihun, që prezantoi mirë e bindshëm emra e shifra konkrete të problemeve që i ka Prishtina, Mustafa e këshilloi “të mos rrente”; ia mohoi të drejtën që të fliste për çështjet urbane, ia kontestoi pohimet e tij për fushat e gjelbëruara të Kryeqytetit, për mënyrat e mbjelljes së barit, e në fund ia përplasi edhe akuzat për përkatësi klanore e SHIK’ore.

Sjellja e Salihut ishte panevojshëm e butë përballë arrogancës nevrastike të Mustafës. Shkonte deri tek pajtimet me të. Pse duhet pajtuar me një oponent politik, qoftë edhe nëse ka bërë diçka të hajrit në qytet? Diçka që e ka për detyrim. E sa për rrethin e famshëm të QKU, për çka Mustafës ka mbetur t’i thuret vetëm edhe një këngë, përflitet se ai është bërë vetëm pas një kërkese të EULEX’it, të vendosur në zyrat e ish-Farmedit.

Më mirë nuk kaloi as Besnik Tahiri. Edhe pse duke përgjithësuar problemet, pa qenë shumë konkret, sidoqoftë shfaqi seriozitetin dhe përkushtimin me të cilin i ka hyrë garës për Prishtinën. Për këtë përkushtim, nga Mustafa u quajt indirekt “rrugaç”, e në një dalldi paternaliste, “nuk e ke moshën t’i t’më mësosh mua”, ai iu drejtua shpërfillshëm me gjuhën e një babe të hallakatur, që kriter të vetëm të matjes së mençurisë ka moshën. Nga ta ketë trashëguar këtë sjellje?

Njësoj si Astrit Salihu, edhe sjellja e Besnik Tahirit dominohej nga një respekt i tepërt ndaj Kryetarit të Prishtinës. Sidoqoftë, edhe pse i ri në moshë, Tahiri ia dha një leksion Profesorit Isa Mustafa, kur u fol për “gabimin si diçka njerëzore”.
Aha... të mos harroj edhe Vegim Gashin, kandidatin e AKR’së.
Edhe ai ishte aty. Nëse do që të jetë pjesë e debateve zgjedhore, atij i nevojitet një sforcim pjesëmarrjes në debat dhe heqja dorë nga një gjuhë mirësie, si ajo e Dëshmitarëve të Jehovait.
Me gjithë mohimet e secilit argument nga Mustafa, e pa ofruar kundërargumentet e veta, në paraqitjen e parë të kandidatëve, debati nuk ishte i përgjumshëm, që premton debate atraktive për t’u përcjellë.

Sigurisht, për Isa Mustafën do të jetë tejet e zorshme të ballafaqohet drejtpërsëdrejti me ato që nuk ka bërë në Kryeqytet. Besoj shumë se këto ditë armiku më i madh i debateve është Isa Mustafa. Nga ajo që pamë në Klan Kosova, si në secilën studio televizive ku i duhet të përgjigjet në disa pyetje, ai ndihet parehatshëm dhe i huaj.

Show në TV Klan Kosova do të ishte shumë më tërheqës, nëse aty do të ishte edhe kandidati tjetër nga ADK, Rexhep Osmani. Pres me padurim që këtyre ditëve të shoh ballë për ballë Isa Mustafën dhe Rexhep Osmanin. Është baraspesha e vetme për gjuhën e çoroditur të Mustafës.
Pasi pashë debatin, pasi dëgjova gjuhën e re, ofenduese, të Isa Mustafës, gjithçka që kisha menduar për të, ndryshoi.

Edhe pse, ma merr mendja, nuk i bëhet vonë për opinionin tim.