k e r k o v a d o r e n t e n d e
Kaluam vite,se bashku,un dhe ti.
Dashuronim me endje plot,
thurnim endrra me zili,
ishim se bashku dje,por jo sot.
Dashuria rritej nga dita ne dite
ti ishe e bukur,sikur nure,
shoqeria me thoshte MOS PRIT,
erdhe koha te behesh burre.
E une me zemer te ndezur,
te u afrova me dashuri te dlirte...
e une...me zemer te djegur,
te kerkova doren...shpirte.
Por...ti dashurin e harrove,
u largove pa lamtumire,
more tjetrin, s u turperove,
me le ne gjendje te veshtir.
Kerkova doren tende....
kerkova te jetonim te bashkuar,
te dashurova me endje,
por...zemer te mashtruar.
Ti u mashtrove,per cudi,
kurse un u befasova shume,
ti u solle sikur femij,
...sikur endrrove ne gjume.
Tani jeton me tjeter kend,
me ate qe dikur e urreje
apo ndoshta se mban ne mend,
sepse ahere ishe pran meje.
Do takohemi si kalimtar
me bashkeudhetar te perqafuar,
do bindet shoqeria mbare,
si se bashku,nuk jemi martuar ?
Kendojne zemrat me gezim,
edhe pse donin te qajne,
ndoshta mallengjehen ne agim,
por kurorat s mund ti ndajne.
Kerkova doren tende....
qe dashurin ta kurorezojme,
por ti vendose me pak vemendje,
dhe te ndare...duhet te jetojme ???
|