[~AnnA~]

Postimi origjinal është bërë nga panta_rhei

Si guxojmë ne të vdekshmit t'ia lejojmë vetes të flasim keq për vetminë, kur vetmia është gjëja që Zoti e adhuron më së shumti?

Tani, po te futemi ne fe, me duhet te flas me nje gjuhe tjeter...
Thuhet neper librat fetar, qe adhuruesit e zotit s'jan asnjehere te vetmuar.Pra, ato qe mund te ndjehen per nje kohe te vetmuar u thuhet:
O i vetmuar, te mjafton Zoti! Ndihmetari dhe Planifikuesi! Kur te tjeret shkelin dispozitat e Zotit haptazi e s’perfillin rregulla e vlera; kur te tjeret behen pengje e rober te epshit e te lakmise, e behen adhurues te idhujve, ti patjeter do jesh i vetmuar, derisa te vije premtimi – ndihma e Zotit!

Ne fakt, pikerisht pse je i vetmuar ne kete rast duhet te ndjehesh krenar dhe mos te ndjehesh i pavlere...