[lirik]

ruana o zot prej rrenacakve
prej mashtruesve e halabakve
prej dyftyrshve e livdaqve
gjuhve skile e gerbaqve
prej shtrembruesve te vertetes
qe na e nxine kohen e jetes
kurr se flasin te veteten

kush ua mbushe gushen kuleten
gjithmone fjalen me e shtrembrue
her tue rrejt her tu u livdue
zot na ruaj per lavd lakmia
se q ka nise sa vese t kqia
pa turpi e pa far ndere
per me u fry para kamere
gjithfar leshi e derdimeni
sa lahperi e sa legeni
po na dalin legjendarë
shum po rrejn me rrenë t pa parë
se dikush ne lufte ka ike
sot si skile pa etike
del e flet e nuk tregon
veq se shtiret si demon
rrenë e rrene e mbushe vagona
me fjalë t kota ditve tona