Dardania.de - Shiko Postimin Tek - Pavaresia e Kosoves sipas te derjtes nderkombetare (nga Prof. Dr. Frank Münzel)

arton bala · 02-12-07, 13:38

Pershendetje te nderuar miqe!
Prostimi ne vijim paraqet nje punim te nje profesori gjerman te drejtes internationale dhe drejtes internacionale private. Daton nga viti 1998, pra pak i vjeter, mirepo prap se prap mjaft i pasur ne informacione mbi te drejten nderkombetare, e cila ketu shtjellohet ne prizmen $e temes shekullore shqiptare: Pavaresine e Kosoves.

Ne fund te atikullit gjindet nje link qe shpien tek nje faqe me punime ne gjuhen angleze te juristeve nerkombetare mbi dilemen e pavaresise se Kosoves. Keshtu qe pak si shume per te lexuar, mirepo si motivim plotesues po them se ai qe e lexon ne teresi, ate ta quajme doctor honoris causa dardaniae.

Përmbajtja:

0. Pasthënie pas një viti
I. Përshkrimi i Situatës: 1. Disa Fakte
2. Prapaskena ideologjike

II. Vlerësim 1. Të drejta historike
2. E drejta për vetëvendosje
2.1 Krijimi dhe mbajtja e pushtetit serb në kundërshtim me të drejtën për vetëvendosje
2.2 Shfrytëzimi i të drejtës për vetëvendosje 1974-1980?
2.3 Dekolonializimi
3. Kushtet paraprake - tradicionale për ekzistencën e një shteti të pavarur
4. A është kjo luftë e detyrueshme sipas të drejtës ndërkombëtare?
5. Jugosllavia e mbetur - pasardhëse e dyshimtë ligjore
6. Karta e Parisit. Guidelines on the Recognition of New States
7. Mbrojtja kundër gjenocidit dhe shkelja e Konventës të Gjenevës
8. Detyrimi për ndihmë
9. Përmbledhje

III. Çfarë duhet bërë? 1. Pasojat e pavarësisë 1.1 Detyrimi për njohje
1.2 Detyrimi për ndihmë
2. Ndalesa e pengimit të luftës çlirimtare
3. Masa ligjore ndëshkimore
0. Pasthënie pas një viti

Këtë artikull për pavarësinë e Kosovës e kam shkruar para një viti. Thelbi i argumentit tim ishte se para luftës në Kosovë kishte dy shtete: Republika e Kosovës dhe shteti serbojugosllav. Republika e Kosovës ishte e bazuar në zgjedhje demokratike, të cilat kishin lindur një kuvend, një kryetar, një qeveri qëndrore dhe qeveri komunale. Mbështetur në vullnetin e popullit, për të mirën e popullit, ky shtet e qeveriste vendin sa më mirë në rrethana shumë të vështira, organizonte edukimin, sistemin shëndetësor, ndihmën sociale, etj. Shteti serbojugosllav punonte kundër vullnetit dhe jo për të mirën e popullit; mbështetur në terror, jo vetëm plaçkiste dhe vriste por edhe e bënte dëbimin e popullatës së vet nga toka e saj dhe ushtronte gjenocid. Me të vërtetë s'ishte më një shtet, ishte një organizatë mafioze, një "shtet i dështuar" (failed state) sipas të drejtës ndërkombetare. Në një "shtet" të dështuar një shtet i ri legjitimohet prej vullnetit të popullit. Kështu, në Kosovë i vetmi shtet legjitim ishte Republika e Kosovës. Shteti serbojugosllav s'ishte asgjë tjetër veçse një bandë kriminelësh.
Tani bashkësia ndërkombëtare e ka dëbuar këtë bandë. A është Republika e Kosovës tani duke e udhëhequr popullin kosovar në një të ardhme demokratike e të lumtur?
Jo!
Republika e Kosovës nuk duket më. Ose më saktë, shfaqet krejtësisht e ndryshme. Doli një "qeveri e përkohshme" pa asnjë bazë demokratike, pa asnjë bazë tjetër (pretendon një marrëveshje në Rambuje, por e vetmja palë me legjitimitet demokratik në këtë marrëveshje, LDK-ja, nuk merr pjesë në këtë "qeveri"; përveç kësaj, Rambujeja siç dihet dështoi), pa asnjë bazë tjetër përveç frikës, terrorit. Quhet edhe qeveria e UÇK-së, megjithëse me sa duket kjo UÇK nuk është UÇKja e Llapit ose e Dukagjinit, d.m.th. nuk është një nga pjesët e UÇK-së, të cilat kanë luftuar me sukses kundër serbëve, por është UÇKja e "policisë ushtarake". "Ministri i Punëve të Brendshme" i "qeverisë së përkohshme" u ka dhënë anëtarëve të kësaj "policie" letërnjoftime sipas të cilave kanë të drejtën "të mbajnë armë, të arrestojnë njerëz, të hyjnë në shtëpi private, të konfiskojnë mallra". Bash si djemtë e Frenkit. Në Prizren, ushtarë gjermanë kanë gjetur një dhomë të torturës ku kjo "polici ushtarake" torturonte romë; nje rom i vjetër kishte vdekur nga torturat. (Midis "policëve" ishte edhe një femër.)
Ky s'ishte një "incident i izoluar". Kudo në vend, anëtarët e pakicave - romë, serbë, katolikë shqiptarë, goranë - kërcënohen, rrihen, plaçkiten, vriten. Shtëpitë e tyre digjen, shtëpi për shtëpi. Nga hakmarrës? Natyrisht, nëse paramilitarët serbë, policia speciale, etj., të kanë torturuar, t'i kanë vrarë gratë, femijët, fqinjët, ta kanë djegur shtëpinë, nuk ndihesh shumë miqësor ndaj serbëve. Por kriminelët serbë u arratisën menjëherë pas luftës dhe ti duhet ta spastrosh truallin tënd nga minat, ta rindërtosh shtëpinë tënde, ta gjesh bukën. A do të kishe atëherë kohë për hakmarrje ndaj një gruaje të vjetër dhe të sëmurë serbe ose rome që personalisht nuk të ka bërë asgjë?
Këto krime kundër pakicave edhe sipas shkallës të tyre s'mund të jenë hakmarrje individuale. Me sa duket janë një fushatë e organizuar mirë dhe me të njëjtin qëllim si krimet e "paramilitarëve" dhe "policëve" serbë: për t'i lidhur këta njerëz dhe popullin me udhëheqësin (si vrasës i konfirmuar nuk mund ta braktisësh më bandën; nëse ke soditur një krim në heshtje, nuk mund të protestosh më vonë kundër krimeve të tjera), për t'i treguar popullit kush e ka të drejtën absolute për të vrarë (të vrasë serbët, pastaj edhe të tjerë). Për të ndërtuar një shtet të terrorit, në të cilin çdokush ka frikë edhe të flasë kundër "qeveritarëve", si tani në Kosovë.
Natyrisht, edhe kështu, shkalla e këtyre krimeve s'mund të krahasohet me shkallën e krimeve serbe. Nuk jemi në luftë, dhe ky është vetëm fillimi, KFOR-i akoma është në vend. Megjithatë, edhe nëse shkalla është e ndryshme, esenca e shtetit kosovar po shndërrohet në të njëjtën gjë si shteti serbojugosllav: në një organizatë pa bazë demokratike, në një organizatë kriminele e mbështetur në frikë. Në një shtet të dështuar.
Ky do të jetë fundi i të drejtës së Kosovës për pavarësi.
F.Münzel
Hamburg, Tetor 1999.

02-12-07, 13:38	#1
arton bala Anëtarësuar: 24-12-06 Postime: 1,017	Pavaresia e Kosoves sipas te derjtes nderkombetare (nga Prof. Dr. Frank Münzel) Pershendetje te nderuar miqe! Prostimi ne vijim paraqet nje punim te nje profesori gjerman te drejtes internationale dhe drejtes internacionale private. Daton nga viti 1998, pra pak i vjeter, mirepo prap se prap mjaft i pasur ne informacione mbi te drejten nderkombetare, e cila ketu shtjellohet ne prizmen $e temes shekullore shqiptare: Pavaresine e Kosoves. Ne fund te atikullit gjindet nje link qe shpien tek nje faqe me punime ne gjuhen angleze te juristeve nerkombetare mbi dilemen e pavaresise se Kosoves. Keshtu qe pak si shume per te lexuar, mirepo si motivim plotesues po them se ai qe e lexon ne teresi, ate ta quajme doctor honoris causa dardaniae. Përmbajtja: 0. Pasthënie pas një viti I. Përshkrimi i Situatës: 1. Disa Fakte 2. Prapaskena ideologjike II. Vlerësim 1. Të drejta historike 2. E drejta për vetëvendosje 2.1 Krijimi dhe mbajtja e pushtetit serb në kundërshtim me të drejtën për vetëvendosje 2.2 Shfrytëzimi i të drejtës për vetëvendosje 1974-1980? 2.3 Dekolonializimi 3. Kushtet paraprake - tradicionale për ekzistencën e një shteti të pavarur 4. A është kjo luftë e detyrueshme sipas të drejtës ndërkombëtare? 5. Jugosllavia e mbetur - pasardhëse e dyshimtë ligjore 6. Karta e Parisit. Guidelines on the Recognition of New States 7. Mbrojtja kundër gjenocidit dhe shkelja e Konventës të Gjenevës 8. Detyrimi për ndihmë 9. Përmbledhje III. Çfarë duhet bërë? 1. Pasojat e pavarësisë 1.1 Detyrimi për njohje 1.2 Detyrimi për ndihmë 2. Ndalesa e pengimit të luftës çlirimtare 3. Masa ligjore ndëshkimore 0. Pasthënie pas një viti Këtë artikull për pavarësinë e Kosovës e kam shkruar para një viti. Thelbi i argumentit tim ishte se para luftës në Kosovë kishte dy shtete: Republika e Kosovës dhe shteti serbojugosllav. Republika e Kosovës ishte e bazuar në zgjedhje demokratike, të cilat kishin lindur një kuvend, një kryetar, një qeveri qëndrore dhe qeveri komunale. Mbështetur në vullnetin e popullit, për të mirën e popullit, ky shtet e qeveriste vendin sa më mirë në rrethana shumë të vështira, organizonte edukimin, sistemin shëndetësor, ndihmën sociale, etj. Shteti serbojugosllav punonte kundër vullnetit dhe jo për të mirën e popullit; mbështetur në terror, jo vetëm plaçkiste dhe vriste por edhe e bënte dëbimin e popullatës së vet nga toka e saj dhe ushtronte gjenocid. Me të vërtetë s'ishte më një shtet, ishte një organizatë mafioze, një "shtet i dështuar" (failed state) sipas të drejtës ndërkombetare. Në një "shtet" të dështuar një shtet i ri legjitimohet prej vullnetit të popullit. Kështu, në Kosovë i vetmi shtet legjitim ishte Republika e Kosovës. Shteti serbojugosllav s'ishte asgjë tjetër veçse një bandë kriminelësh. Tani bashkësia ndërkombëtare e ka dëbuar këtë bandë. A është Republika e Kosovës tani duke e udhëhequr popullin kosovar në një të ardhme demokratike e të lumtur? Jo! Republika e Kosovës nuk duket më. Ose më saktë, shfaqet krejtësisht e ndryshme. Doli një "qeveri e përkohshme" pa asnjë bazë demokratike, pa asnjë bazë tjetër (pretendon një marrëveshje në Rambuje, por e vetmja palë me legjitimitet demokratik në këtë marrëveshje, LDK-ja, nuk merr pjesë në këtë "qeveri"; përveç kësaj, Rambujeja siç dihet dështoi), pa asnjë bazë tjetër përveç frikës, terrorit. Quhet edhe qeveria e UÇK-së, megjithëse me sa duket kjo UÇK nuk është UÇKja e Llapit ose e Dukagjinit, d.m.th. nuk është një nga pjesët e UÇK-së, të cilat kanë luftuar me sukses kundër serbëve, por është UÇKja e "policisë ushtarake". "Ministri i Punëve të Brendshme" i "qeverisë së përkohshme" u ka dhënë anëtarëve të kësaj "policie" letërnjoftime sipas të cilave kanë të drejtën "të mbajnë armë, të arrestojnë njerëz, të hyjnë në shtëpi private, të konfiskojnë mallra". Bash si djemtë e Frenkit. Në Prizren, ushtarë gjermanë kanë gjetur një dhomë të torturës ku kjo "polici ushtarake" torturonte romë; nje rom i vjetër kishte vdekur nga torturat. (Midis "policëve" ishte edhe një femër.) Ky s'ishte një "incident i izoluar". Kudo në vend, anëtarët e pakicave - romë, serbë, katolikë shqiptarë, goranë - kërcënohen, rrihen, plaçkiten, vriten. Shtëpitë e tyre digjen, shtëpi për shtëpi. Nga hakmarrës? Natyrisht, nëse paramilitarët serbë, policia speciale, etj., të kanë torturuar, t'i kanë vrarë gratë, femijët, fqinjët, ta kanë djegur shtëpinë, nuk ndihesh shumë miqësor ndaj serbëve. Por kriminelët serbë u arratisën menjëherë pas luftës dhe ti duhet ta spastrosh truallin tënd nga minat, ta rindërtosh shtëpinë tënde, ta gjesh bukën. A do të kishe atëherë kohë për hakmarrje ndaj një gruaje të vjetër dhe të sëmurë serbe ose rome që personalisht nuk të ka bërë asgjë? Këto krime kundër pakicave edhe sipas shkallës të tyre s'mund të jenë hakmarrje individuale. Me sa duket janë një fushatë e organizuar mirë dhe me të njëjtin qëllim si krimet e "paramilitarëve" dhe "policëve" serbë: për t'i lidhur këta njerëz dhe popullin me udhëheqësin (si vrasës i konfirmuar nuk mund ta braktisësh më bandën; nëse ke soditur një krim në heshtje, nuk mund të protestosh më vonë kundër krimeve të tjera), për t'i treguar popullit kush e ka të drejtën absolute për të vrarë (të vrasë serbët, pastaj edhe të tjerë). Për të ndërtuar një shtet të terrorit, në të cilin çdokush ka frikë edhe të flasë kundër "qeveritarëve", si tani në Kosovë. Natyrisht, edhe kështu, shkalla e këtyre krimeve s'mund të krahasohet me shkallën e krimeve serbe. Nuk jemi në luftë, dhe ky është vetëm fillimi, KFOR-i akoma është në vend. Megjithatë, edhe nëse shkalla është e ndryshme, esenca e shtetit kosovar po shndërrohet në të njëjtën gjë si shteti serbojugosllav: në një organizatë pa bazë demokratike, në një organizatë kriminele e mbështetur në frikë. Në një shtet të dështuar. Ky do të jetë fundi i të drejtës së Kosovës për pavarësi. F.Münzel Hamburg, Tetor 1999.