Po a se ke ditė mojj
Se sa bukur ėshtė me qenė poetė
Ani me poezi kumunikuese me bisedu
Nuk ėshtė mahi, e Lolokun Zoti e rujtė
Kėtė bisedė qė na e ka mundėsu
Shumė mė moti ka deshtė kėtė hapė me fillu
Po sidoqoftė mė mirė vonė se sa hiq
Se tash ia dimė vleftėn shumė mė mirė
Hajli koftė kėshtu koka shkru
Nė kėtė konak edhe ne m'u inkuadru
Po veq njė kushtė tė vėshtir paske kėrku
Se ti e dinė dot grindjet me Gentėn
S'mundme me i ndalu
Po si do qoftė disi kena me u mundu
Ndoshta ėshtė hajrė kėtė poezi biseduese
Qė kemi fillu, e ndoshta mundemi
Edhe grindjėt me i ndalu
Genta tė lutėm sa mė parė
Eja shkojmmė atjė nė atė mahallė
Se na kanė ftu me njė konak tė marė
Ku aty grindje kurr s'kam me pasė
__________________
Korrektėsia ėshtė gjėja mė hyjnore nė shpirtin e njeriut!
|