[lirik]

Përse te mos qaje me lot

'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
autori xhelal ferizi
'''''''''''''''''''''''''''''
përse të mos qajë me lot
kur kam mbetur shkret
ne ishullin e zi
rrethuar me stine te pa jetë

si dje si ather si sot

e për nesër akoma nuk e di
nganjiher derdhi lot
nganjiher lot pi

'''''''''''''''
përse të mos qajë me lot
kur engjujt në ket ishull
nuk vijne
pa krah më lan
luget e satan

si mund ta quaj
kët ishull !sa e humbur
si quhet ky ishull botë
ku shkrihem si qiri në zandan
e fjala shkruhet kot
argetimet ketu jan vetem per satan
shtegun nuk e gjej dot
''''''''''''''
që të notoj
nuk mundem
per veq te lotoj
se uji për rreth
esht i zi
pezhgve qenka prandaj renkoj

rrethime me inate

kahdo për rreth me mohime
e smirë
me klane të zeza
mjerime
cektesi të mendjeve
e tarikate
as krah nuk kam të lirë
edhe re te ketij qielli
duken krahthate

'''''''''''''
ishulli vuan me plot mërzi
kahdo shkretirë e pa fe
më duhet përshtatje me pi
që to mos vdes nga etja mbi dhe

'''''''''''''''
nuk delet dot në breg
se edhe bregu si duket u prish
nuk mbet as kund dritë në shteg
veq ego e pshtymë me mish
''''''''''

ne ket ishull nuk rrihet
ketu nuk ka rreze me diell
pershtatje gjithmonë nuk pihet
o penda ime mu bën krah
dua të fluturoj në qiell
'''''''''''''''''''''''
autori xhelal ferizi
''''''''''''''''''''''''''''''''