"Ēdo ditė e re qė vjen, thotė: "O njeri! Unė jam njė ditė e re, e do tė dėshmoj pėr punėt dhe veprat tua. Kur tė largohem prej teje, nuk do tė kthehem mė kurrė. Prandaj, pėrgatit atė qė do, dhe dije se atė do ta gjesh. Lėr pa bėrė ēfarė tė duash, por dije se tek ajo qė ke lėnė pa bėrė nuk do tė mund tė kthehesh dot mė".
|