[lirik]

Lum si ti

lum si ti e bardhë kaqurrela


që n' vërshim si gurra e deti
po të vijnë fjalë si fruta të vjela
ëmbël fati të përshëndeti

ti je veshë me plot art jete
e pa djallezime si hjeshia
kur ylberat bien mbi dete
ty të qelet bukuria


po ti qenke vet qerpiku
thua se je kapak prej ylli
si me u shtrydhë shija prej fiku
ndoj curiil a valëbardh pylli


ty sa shum me art te kan veshur
si stoli n'shkelqim që shndrisin
si pranverë po rrin buzqeshur
lulet n- bari kur harlisin

un buzqeshjen nder mahni
ne sharme te bardha ta kam shtrue
me t- vargisë ndër bukuri
por si shegë me embelsue


kraht mbi erë e mbi puhi
ty po te duken si bilbile
baalli yt por si mahni
thue ësht qelë nder karajfile

rrugve te gjata shko ne fluturime
do ti jap do amanete
mbaje ne gji at letren time
kur kalon ti dhe e dete


në pranverë je zogza e parë
shum bilbilave ju ke pri
kur t' pushon n' ndoj shegë a narë
thuaj dheut tim se un jam shkri

më ka shkri ai dhe i huaj
thundra e kohes maska e re
thuaj se gjaku me e sht bë ujë
shndrrue esht n- lot e derdhur rrke

autori xhelal ferizi