Dardania.de - Shiko Postimin Tek

**Zero Cool** · 15-06-13, 09:40

Renditja sipas alfabetit

Adol Hitler

Adolf Hitler është cilësuar si diktatori më i egër jo vetëm i shekullit XX, por i të gjitha kohërave. Gjatë regjimit të tij janë vrarë mbi 60 milionë njerëz, duke e bërë atë një nga vrasësit më të mëdhenj në botë. Në vitin 1933, Adolf Hitler zgjidhet kancelar i Gjermanisë, pas fitimit të zgjedhjeve nga partia naziste që ai drejtonte. Menjëherë pas kësaj, në vitin 1934 ai instaloi në vend diktaturën, duke eliminuar të gjithë kundërshtarët dhe partitë e tjera politike si dhe filloi sulmin kundër hebrenjve në Gjermani. Në vitin 1939, Hitleri urdhëron pushtimin e Polonisë, duke nisur kështu edhe Luftën e Dytë Botërore, kurse në vitin 1941 ai miraton një plan për shfarosjen e çifutëve. Me humbjen e luftës dhe fitimin e saj nga aleatët dhe sovjetikët, më 30 prill 1945 Hitleri vret veten në bunkerin e tij në Berlin së bashku me shoqen e tij, Eva Braun.

Ante Paveliç

Ka pasur të njëjtin pseudonim me Millosheviçin. Kreu i Kroacisë gjatë viteve ’41-’45, është quajtur “Kasapi i Ballkanit”. Sipas të dhënave, gjenocidi që aplikoi Paveliç, shkaktoi 300 mijë deri në 1 milionë të vrarë, ku përfshihen 30 mijë hebrenj, mbi 29 mijë romë dhe 300-600 mijë serbë. Në vitin 1941, Paveliç, drejtues i grupit terrorist “Ustase”, me ndihmën e Musolinit vendoset kryetar i “Shtetit të Pavarur të Kroacisë”, dhe sapo merr detyrën deklaron se do të jetë “purifikuesi” i Kroacisë dhe se do të eliminojë “elementët e huaj”. Pikërisht në këtë moment fillon spastrimi i serbëve, ebrenjve dhe romëve. Sllogani i “Ustase” ishte: “vrit një në tre, dëbo një në tre, dhe ndryshoji fenë një në tre”. Masakrat filluan në fshatin serb Gudovac në Bosnjë-Hercegovinë, në 27 prill, dhe vazhduan deri në fund të luftës, kur Paveliç u largua pas ardhjes së partizanëve.

Anastasio Somoza Debayle

Debayle ishte President i Nikaraguas prej dy mandatash, nga viti 1967 deri në vitin 1979. Megjithëse nuk ka të dhëna të sakta për viktimat gjatë regjimit të tij diktatorial, Debayle mbahet përgjegjës për të paktën 50 mijë të vrarë gjatë “revolucionit” nikaraguan dhe për 120 mijë të arratisur nga vendi. Agresion ndaj opozitës, censurë e ashpër ndaj medias, presidenti i Nikaraguas ishte kthyer në një nga diktatorët më të egër të kohërave. Çdo përpjekje për ta rrëzuar atë, shoqërohej me një reagim akoma më të ashpër që do të thotë: censurë, torturë dhe vrasje. Në vitin 1970, me anë të një revolucioni, Fronti Nacional Liberal pas përpjekjeve të herëpashershme arrin të fusë nën kontroll pjesën më të madhe të Nikaraguas, përveç kryeqytetit, ku ndodhet edhe Debayle. Ky i fundit detyrohet të japë dorëheqjen dhe largohet për në Paraguaj. Në vitin 1980 vritet atje nga një grup gueril i majtë.

Ahmet Cemal Pasha

Ahmet Cemal Pasha, Ismail Enver Pasha dhe Mehmed Talat Pasha, janë futur si vrasës në historinë e shekullit të 20-të, me një emër, “Tre pashallarët”. Të tre, drejtues të xhonturqve në kohën e Perandorisë Otomane, mbahen përgjegjës se në periudhën 1914-1918 kanë vrarë rreth 600 mijë armenë, mbi 300 mijë grekë dhe mbi 100 mijë asirianë. Me një grusht shteti, drejtuesit e turqve të rinj marrin kontrollin e Perandorisë, duke vënë një diktaturë militariste të drejtuar nga të tre ata, Cemal, Enver dhe Talat. Ka debate të shumta për shkallën dhe rrethanat e “Holokaustit kristian aziatik”. Ata që janë prekur, armenët, grekët dhe asirianët, besojnë se dëbimet dhe masakrat ishin të planifikuara sipas skemës së madhe të pastrimit etnik të Perandorisë Osmane. Tre pashallarët u vranë në periudha të ndryshme pas vitit 1918.

Augusto Pinoçet

Augusto Pinoçet ishte një gjeneral ushtarak, por që e qeverisi Kilin si diktator, nga 11 shtatori 1973 deri në mars të 1990. I ardhur në pushtet pas një grushti shteti ushtarak, Pinoçeti është cilësuar si një nga vrasësit më të mëdhenj të shekullit të kaluar. Ai është përgjegjës për vrasjen e 3 197 njerëzve dhe burgosjen e shumë të tjerëve, krime që ai i ka bërë gjatë regjimit të tij diktatorial. Në vitin 1988 regjimi i tij mori fund pas një referendumi popullor. Por me gjithë akuzat e shumta dhe proceseve gjyqësore, Pinoçeti nuk u dënua asnjëherë për krimet e tij. Ai vdiq në 10 dhjetor 2006.

Benito Musolini

Një nga vrasësit më të mëdhenj të shekullit të XX është edhe diktatori italian, Benito Musolin, i cili e futi Italinë nën një regjim fashist nga viti 1922 deri në 1943. Ai akuzohet se gjatë 11 viteve të regjimit të tij janë vrarë mbi 400 mijë italianë dhe mbi 30 mijë etiopianë, të cilët janë vrarë gjatë pushtimit të Etiopisë nga Italia. Gjatë Luftës së Dytë Botërore ai u fut në luftë, duke u bërë aleat me Gjermaninë naziste të drejtuar nga Adolf Hitleri. Gjatë regjimit të tij, ai drejtoi në mënyrë të egër duke vrarë dhe zhdukur çdo kundërshtar të tij. Pas fitores së forcave aleate në Itali, më 18 prill 1945, gjatë një tentative për t’u arratisur në Zvicër, ai arrestohet nga forcat partizane italiane dhe pushkatohet menjëherë së bashku me të fejuarën e tij, Klareta Petaçi.

Elie Hobeika

Në listën e vrasësve më të mëdhenj të shekullit të XX është edhe libanezi Elie Hobeika, i cili gjatë luftës civile në Liban, në vitet 70-80, ishte komandant i “Forcave Libaneze”, një ushtri që financohej nga Siria. Elie Hobeika është akuzuar se ka urdhëruar për masakrat e kryera në dy kampe refugjatësh në Liban, ku janë vrarë 1700 gra dhe fëmijë palestinezë. Gjithashtu ai është edhe autor i shumë vrasjeve të popullsisë së pafajshme gjatë luftës civile në Liban, por edhe të kundërshtarëve të tij politikë. Ku për të ekzekutuar kundërshtarët e tij ai shpesh përdorte shpërthimet me eksploziv në vende të populluara, ku si pasojë mbesnin të vrarë edhe shumë njerëz të pafajshëm. Por me gjithë krimet e tij, ai nuk u dënua asnjëherë. Elie Hobeika vdiq më 22 janar të vitit 2002 nga një shpërthim me eksploziv.

Enver Hoxha

Në listën e vrasësve më të mëdhenj të shekullit të XX është edhe diktatori i vendit tonë, Enver Hoxha. Ai akuzohet se gjatë regjimit të tij janë vrarë, zhdukur dhe internuar mijëra njerëz në Shqipëri. Enver Hoxha është cilësuar edhe si një nga diktatorët më të egër të shekullit të kaluar. Ish-diktatori shqiptar erdhi në fuqi pas përfundimit të Luftës së Dytë Botërore, ku forca politike që ai drejtonte luajti një rol të madh në çlirimin e vendit. Pas ardhjes në fuqi të Partisë Komuniste, Enver Hoxha, që ishte edhe kreu i saj, instaloi një regjim të egër diktatorial, duke zhdukur të gjithë kundërshtarët e tij politikë. Ai e drejtoi vendin me një regjim të egër nga viti 1945 derisa vdiq në vitin 1985.

Ferdinand Marcos

Nuk ka shifra për vrasjet që janë bërë në Filipine gjatë regjimit të tij, por ato mund të jenë me mijëra, dhe demokracia dhe ekonomia atje janë shkatërruar. Ferdinand Marcos, u zgjodh si president i Filipineve në nëntor të vitit 1965, me premtimin se jeta e filipinasve do të përmirësohej. Megjithatë, në mandatin e tij të dytë si kreu i shtetit, rritja e të ardhurave ngadalësohet dhe cilësia e jetës fillon të shkatërrohet. Dhuna dhe krimi fillojnë të bëhen ngjarjet e ditës. Destabiliteti rritet, derisa studentët demonstrues mësyjnë drejt Pallatit Presidencial. Manila dhe qytete të tjera tronditen nga bombardime. Figura të opozitës, gazetarë, studentë dhe aktivistë arrestohen. Gazetat mbyllen dhe fillon censura e fortë. Demonstratat dhe grevat bëhen të paligjshme dhe Marcos ndryshon kushtetutën, e cila nuk lejonte një mandat të tretë për president, duke i dhënë vetes pushtet të pakufishëm. Marcos vdes në ’89-ën nga një atak zemre, ndërsa ishte në mërgim në Honolulu, para se të gjykohej.

Francisco Franco Bahamonde

Diktatori i Spanjës, i vënë në krye të shtetit më 29 shtator 1936, akuzohet se me trupat e tij nacionaliste ka shkaktuar vdekjen e mbi 500 mijë vetëve gjatë Luftës Civile të Spanjës. I ndihmuar nga Hitleri dhe Duçja, Franko fitoi luftën pa kushte pas 3 vitesh, më 1 prill të 1939-ës. Rreth 500 mijë republikanë u arratisën nga vendi për të gjetur një vend më të sigurt jashtë. Ndërkohë me fillimin e Luftës së Dytë Botërore, megjithëse Franko njihej si përkrahës i fashizmit, ai mbajti pozicion neutral dhe e shmangu përfshirjen e Spanjës në luftë. Franko e mbajti pozicionin e tij në krye të shtetit deri kur vdiq, më 20 nëntor, të vitit 1975. Busti i tij i fundit në Madrid, i vendosur në ambiente publike, u hoq në mars të vitit 2005.

François Duvalier, Jean-Claude Duvalier

François Duvalier u zgjodh president i Haitit më 22 shtator të vitit 1957. I vetëshpallur president për jetë i Haitit, Duvalier vendosi një regjim të përqendruar në Haiti, dhe së bashku me djalin e tij, të cilin e shpalli pasardhës të kreut të shtetit, Duvalier akuzohet të ketë vrarë 20-60 mijë njerëz. I përballur me grushte shteti, të cilat tentonin ta përmbysnin nga kreu i shtetit, Duvalier reagonte me shtrëngime të mëtejshme, duke eliminuar rivalët e tij. Vdes në vitin 1971 dhe pushteti i transferohet djalit të tij 19 vjeç, i cili bëhet presidenti më i ri në botë. Demonstrata të shumta dhe me viktima shoqëruan presidencën e Duvalierit të ri. Ky largohet nga vendi në ‘86-ën, dhe aktualisht jeton në Francë me shpresën për ta rimarrë pozicionin e tij.

15-06-13, 09:40	#2
Zero Cool Administratorët Anëtarësuar: 18-03-03 Vendndodhja: Netherland Postime: 24,987	Titulli: Vrasësit e shekullit 20 Renditja sipas alfabetit Adol Hitler Adolf Hitler është cilësuar si diktatori më i egër jo vetëm i shekullit XX, por i të gjitha kohërave. Gjatë regjimit të tij janë vrarë mbi 60 milionë njerëz, duke e bërë atë një nga vrasësit më të mëdhenj në botë. Në vitin 1933, Adolf Hitler zgjidhet kancelar i Gjermanisë, pas fitimit të zgjedhjeve nga partia naziste që ai drejtonte. Menjëherë pas kësaj, në vitin 1934 ai instaloi në vend diktaturën, duke eliminuar të gjithë kundërshtarët dhe partitë e tjera politike si dhe filloi sulmin kundër hebrenjve në Gjermani. Në vitin 1939, Hitleri urdhëron pushtimin e Polonisë, duke nisur kështu edhe Luftën e Dytë Botërore, kurse në vitin 1941 ai miraton një plan për shfarosjen e çifutëve. Me humbjen e luftës dhe fitimin e saj nga aleatët dhe sovjetikët, më 30 prill 1945 Hitleri vret veten në bunkerin e tij në Berlin së bashku me shoqen e tij, Eva Braun. Ante Paveliç Ka pasur të njëjtin pseudonim me Millosheviçin. Kreu i Kroacisë gjatë viteve ’41-’45, është quajtur “Kasapi i Ballkanit”. Sipas të dhënave, gjenocidi që aplikoi Paveliç, shkaktoi 300 mijë deri në 1 milionë të vrarë, ku përfshihen 30 mijë hebrenj, mbi 29 mijë romë dhe 300-600 mijë serbë. Në vitin 1941, Paveliç, drejtues i grupit terrorist “Ustase”, me ndihmën e Musolinit vendoset kryetar i “Shtetit të Pavarur të Kroacisë”, dhe sapo merr detyrën deklaron se do të jetë “purifikuesi” i Kroacisë dhe se do të eliminojë “elementët e huaj”. Pikërisht në këtë moment fillon spastrimi i serbëve, ebrenjve dhe romëve. Sllogani i “Ustase” ishte: “vrit një në tre, dëbo një në tre, dhe ndryshoji fenë një në tre”. Masakrat filluan në fshatin serb Gudovac në Bosnjë-Hercegovinë, në 27 prill, dhe vazhduan deri në fund të luftës, kur Paveliç u largua pas ardhjes së partizanëve. Anastasio Somoza Debayle Debayle ishte President i Nikaraguas prej dy mandatash, nga viti 1967 deri në vitin 1979. Megjithëse nuk ka të dhëna të sakta për viktimat gjatë regjimit të tij diktatorial, Debayle mbahet përgjegjës për të paktën 50 mijë të vrarë gjatë “revolucionit” nikaraguan dhe për 120 mijë të arratisur nga vendi. Agresion ndaj opozitës, censurë e ashpër ndaj medias, presidenti i Nikaraguas ishte kthyer në një nga diktatorët më të egër të kohërave. Çdo përpjekje për ta rrëzuar atë, shoqërohej me një reagim akoma më të ashpër që do të thotë: censurë, torturë dhe vrasje. Në vitin 1970, me anë të një revolucioni, Fronti Nacional Liberal pas përpjekjeve të herëpashershme arrin të fusë nën kontroll pjesën më të madhe të Nikaraguas, përveç kryeqytetit, ku ndodhet edhe Debayle. Ky i fundit detyrohet të japë dorëheqjen dhe largohet për në Paraguaj. Në vitin 1980 vritet atje nga një grup gueril i majtë. Ahmet Cemal Pasha Ahmet Cemal Pasha, Ismail Enver Pasha dhe Mehmed Talat Pasha, janë futur si vrasës në historinë e shekullit të 20-të, me një emër, “Tre pashallarët”. Të tre, drejtues të xhonturqve në kohën e Perandorisë Otomane, mbahen përgjegjës se në periudhën 1914-1918 kanë vrarë rreth 600 mijë armenë, mbi 300 mijë grekë dhe mbi 100 mijë asirianë. Me një grusht shteti, drejtuesit e turqve të rinj marrin kontrollin e Perandorisë, duke vënë një diktaturë militariste të drejtuar nga të tre ata, Cemal, Enver dhe Talat. Ka debate të shumta për shkallën dhe rrethanat e “Holokaustit kristian aziatik”. Ata që janë prekur, armenët, grekët dhe asirianët, besojnë se dëbimet dhe masakrat ishin të planifikuara sipas skemës së madhe të pastrimit etnik të Perandorisë Osmane. Tre pashallarët u vranë në periudha të ndryshme pas vitit 1918. Augusto Pinoçet Augusto Pinoçet ishte një gjeneral ushtarak, por që e qeverisi Kilin si diktator, nga 11 shtatori 1973 deri në mars të 1990. I ardhur në pushtet pas një grushti shteti ushtarak, Pinoçeti është cilësuar si një nga vrasësit më të mëdhenj të shekullit të kaluar. Ai është përgjegjës për vrasjen e 3 197 njerëzve dhe burgosjen e shumë të tjerëve, krime që ai i ka bërë gjatë regjimit të tij diktatorial. Në vitin 1988 regjimi i tij mori fund pas një referendumi popullor. Por me gjithë akuzat e shumta dhe proceseve gjyqësore, Pinoçeti nuk u dënua asnjëherë për krimet e tij. Ai vdiq në 10 dhjetor 2006. Benito Musolini Një nga vrasësit më të mëdhenj të shekullit të XX është edhe diktatori italian, Benito Musolin, i cili e futi Italinë nën një regjim fashist nga viti 1922 deri në 1943. Ai akuzohet se gjatë 11 viteve të regjimit të tij janë vrarë mbi 400 mijë italianë dhe mbi 30 mijë etiopianë, të cilët janë vrarë gjatë pushtimit të Etiopisë nga Italia. Gjatë Luftës së Dytë Botërore ai u fut në luftë, duke u bërë aleat me Gjermaninë naziste të drejtuar nga Adolf Hitleri. Gjatë regjimit të tij, ai drejtoi në mënyrë të egër duke vrarë dhe zhdukur çdo kundërshtar të tij. Pas fitores së forcave aleate në Itali, më 18 prill 1945, gjatë një tentative për t’u arratisur në Zvicër, ai arrestohet nga forcat partizane italiane dhe pushkatohet menjëherë së bashku me të fejuarën e tij, Klareta Petaçi. Elie Hobeika Në listën e vrasësve më të mëdhenj të shekullit të XX është edhe libanezi Elie Hobeika, i cili gjatë luftës civile në Liban, në vitet 70-80, ishte komandant i “Forcave Libaneze”, një ushtri që financohej nga Siria. Elie Hobeika është akuzuar se ka urdhëruar për masakrat e kryera në dy kampe refugjatësh në Liban, ku janë vrarë 1700 gra dhe fëmijë palestinezë. Gjithashtu ai është edhe autor i shumë vrasjeve të popullsisë së pafajshme gjatë luftës civile në Liban, por edhe të kundërshtarëve të tij politikë. Ku për të ekzekutuar kundërshtarët e tij ai shpesh përdorte shpërthimet me eksploziv në vende të populluara, ku si pasojë mbesnin të vrarë edhe shumë njerëz të pafajshëm. Por me gjithë krimet e tij, ai nuk u dënua asnjëherë. Elie Hobeika vdiq më 22 janar të vitit 2002 nga një shpërthim me eksploziv. Enver Hoxha Në listën e vrasësve më të mëdhenj të shekullit të XX është edhe diktatori i vendit tonë, Enver Hoxha. Ai akuzohet se gjatë regjimit të tij janë vrarë, zhdukur dhe internuar mijëra njerëz në Shqipëri. Enver Hoxha është cilësuar edhe si një nga diktatorët më të egër të shekullit të kaluar. Ish-diktatori shqiptar erdhi në fuqi pas përfundimit të Luftës së Dytë Botërore, ku forca politike që ai drejtonte luajti një rol të madh në çlirimin e vendit. Pas ardhjes në fuqi të Partisë Komuniste, Enver Hoxha, që ishte edhe kreu i saj, instaloi një regjim të egër diktatorial, duke zhdukur të gjithë kundërshtarët e tij politikë. Ai e drejtoi vendin me një regjim të egër nga viti 1945 derisa vdiq në vitin 1985. Ferdinand Marcos Nuk ka shifra për vrasjet që janë bërë në Filipine gjatë regjimit të tij, por ato mund të jenë me mijëra, dhe demokracia dhe ekonomia atje janë shkatërruar. Ferdinand Marcos, u zgjodh si president i Filipineve në nëntor të vitit 1965, me premtimin se jeta e filipinasve do të përmirësohej. Megjithatë, në mandatin e tij të dytë si kreu i shtetit, rritja e të ardhurave ngadalësohet dhe cilësia e jetës fillon të shkatërrohet. Dhuna dhe krimi fillojnë të bëhen ngjarjet e ditës. Destabiliteti rritet, derisa studentët demonstrues mësyjnë drejt Pallatit Presidencial. Manila dhe qytete të tjera tronditen nga bombardime. Figura të opozitës, gazetarë, studentë dhe aktivistë arrestohen. Gazetat mbyllen dhe fillon censura e fortë. Demonstratat dhe grevat bëhen të paligjshme dhe Marcos ndryshon kushtetutën, e cila nuk lejonte një mandat të tretë për president, duke i dhënë vetes pushtet të pakufishëm. Marcos vdes në ’89-ën nga një atak zemre, ndërsa ishte në mërgim në Honolulu, para se të gjykohej. Francisco Franco Bahamonde Diktatori i Spanjës, i vënë në krye të shtetit më 29 shtator 1936, akuzohet se me trupat e tij nacionaliste ka shkaktuar vdekjen e mbi 500 mijë vetëve gjatë Luftës Civile të Spanjës. I ndihmuar nga Hitleri dhe Duçja, Franko fitoi luftën pa kushte pas 3 vitesh, më 1 prill të 1939-ës. Rreth 500 mijë republikanë u arratisën nga vendi për të gjetur një vend më të sigurt jashtë. Ndërkohë me fillimin e Luftës së Dytë Botërore, megjithëse Franko njihej si përkrahës i fashizmit, ai mbajti pozicion neutral dhe e shmangu përfshirjen e Spanjës në luftë. Franko e mbajti pozicionin e tij në krye të shtetit deri kur vdiq, më 20 nëntor, të vitit 1975. Busti i tij i fundit në Madrid, i vendosur në ambiente publike, u hoq në mars të vitit 2005. François Duvalier, Jean-Claude Duvalier François Duvalier u zgjodh president i Haitit më 22 shtator të vitit 1957. I vetëshpallur president për jetë i Haitit, Duvalier vendosi një regjim të përqendruar në Haiti, dhe së bashku me djalin e tij, të cilin e shpalli pasardhës të kreut të shtetit, Duvalier akuzohet të ketë vrarë 20-60 mijë njerëz. I përballur me grushte shteti, të cilat tentonin ta përmbysnin nga kreu i shtetit, Duvalier reagonte me shtrëngime të mëtejshme, duke eliminuar rivalët e tij. Vdes në vitin 1971 dhe pushteti i transferohet djalit të tij 19 vjeç, i cili bëhet presidenti më i ri në botë. Demonstrata të shumta dhe me viktima shoqëruan presidencën e Duvalierit të ri. Ky largohet nga vendi në ‘86-ën, dhe aktualisht jeton në Francë me shpresën për ta rimarrë pozicionin e tij. __________________ Asgjë nuk është e pamundur. Pamundësinë apsolute e shkakton mosdija jonë reale.