Njohja apo zoterimi i nje gjuhe, sic e kane thene shume njerez, percakton edhe limitet e mendimeve. Sa me shume qe nje individ zoteron nje gjuhe, aq me te thella jane mendimet e tije.
Ju, forumistet te cilen me paraprini, kete problem e shtjelloni duke e redukuar e thjeshtuar ne faktore te natyres objektive. Jo leximi, jo koha. Gabim e keni.
Se pari, nuk eshte me rendesi se ku jeton. Mjafton te njohesh nje gjuhe mire, pamvarsisht se cila eshte ajo per ti mesuar te tjerat.
Gjuha Shqipe eshte gjuhe Indo-Europiane, gjuhe SATEM pasi nuk ka gjuhe tjeter afri. Slavishtja eshte gjuhe CENTUM, pasi ajo eshte degezuar ne gjuhe Polake, Ruse, etj etj. Gjuha Shqipe dhe Armeniane jane te vetmet gjuhe SATEM te cilat jane unike ne vete ne trungun e civilizimit te permendur.
Thene me troq, nevojitet nje shkalle e INTELIGJENCES per te zotruar nje gjuhe dhe rregullat e saja gramatikore ne teresi. Nese keto rregulla nuk mesohen ne femijeri, nuk mund te kompenzohen ne vitet e vonshme. Per ate, edhe shume forumiste, i keqinterpretojne Verbalsubstantiv sepse sic e thashe, ne moshe te shtyer, qelizat e trurit nuk mund te bejne perceptimin e diturise sikurse ne rini.
Gjuha Shqipe ne Kosove, pa eufemizma, (fjale latine), mund te themi se eshte ne gjendje te mjerueshme. Me e mjerueshme eshte nese fajin ia atribuojme rrethanave politke apo shoqrore.
Kosova ende jeton ne geto kulturore, ku Edgar Alan Poe e Reiner Rilke ende nuk jane te perkthyer. Une njehere morra guximin dhe mundim dhe ia dergova nje Ministrise se Kultures nje shkrese ku iu thashe se keta gjigande duhen te perkthehen. Kot. Keta te fundit, publikojne libra te luftes. Mjerim. Tmerr.
Arti i vetem ne te cilin njeriu ka deshtuar, eshte artikulimi i mendimeve ne shkronja.
|