Tek kthehesha i menduar, i dermuar, fizikisht nga "tortura e punes"ne makinen time qe me pelqen t'a quaj "slingshot into the future" ne shqip "depertimi me i shpejte ne te ardhmen", u ndodha perballe nje momenti te papershtatshem per mua dhe te pakujdeshem nga ana e shoferit te makines tjeter, i cili, dukshem, pa experience, pothuajse u turr ne menyre mizore ne korsine time.
Une, i zhytur ne mendime te thella, fatmiresisht, fale zotit ne qiellin pafund, munda te luaj rolin tim si nje "safe driver", "safety first", duke u perpjekur te shmang aksidentin dhe duke mos e prere "fijen e jetes" per askend, amator qe mori pjese rastesisht ne nje segment te pameshirshem te kohes .
.................................................. ....................
Ndersa ngjit me pertese, shkallet pambarim te apartamentit tim, papritmas, ndodhem ne dhomen time plot objekte orendues,
I afrohem kompjuterit, i etur, per te zbuluar menjehere te rejat, qe mbajne peng kuriozitetin tim te pashuar.
Disa prej postimeve me japin zemer dhe ndoshta kenaqesi shpirterore, ndoshta me bejne edhe optimist, ndersa te tjera me bejne te vuaj mizorisht, mendimet e pahijshme, apo plot pesimizem dhe urrejtje, ndaj njeri-tjetrit.
Valle perse te ndodhe keshtu??!!
Perse nuk e hedhim tutje ne thellesine me te skajshme te se kaluares mendjen e mplakur nga mendimet keqdashese te fryme ezuara vecse nga cmenduria e pakufijshme e jetes plot halle, ne kembim te nje mendje teper te re me deshmitare petalet e para te paqes.
I kendoj poezise se nje femije, qe t'i kendoje zemres se semure nga ndergjegja pirate qe ka sunduar roberisht shpirtin e njeriut.
I kendoj hymnit hyjnor te paqes, qe, t'i kendoje bashkimit te zemrave te pervuajtura nga mbreterimi i hidherimit te papershkruar.
__________________
vetėdija e lartė e rėndon njeriun
|