[lirik]

Ne mes detit te lotve mbi nje gurë

shkruan xhelal ferizi

mbi nje gurë
ne mes te detit
si ishull i shkretuar
shpresoja
mendoja
se detin,e lotve te trazuar

do e kaloj
me not
endrroja

valet aty sikur ishin ,gurzuar
nuk e spjegoj dot
sa shum ndjehesha i vetmuar

ne mes te gurit
nisa shpresat ti shfletoj
me valen e lotit te trazuar

dhe mora vetveten
,me nji,enderr
per nji qast
kur mbylla sytë
e h,gurit t e,lotit
iu bera zhgjenderr

e vuajtja i lotve
s, me lente me u mbytë
anijen po e prisja
me shpresë
nganjiher
andej nga bregu me sy
ne cilin breg
valet munden me me shty

pakapshem dukej shpresa
edhe vala dukej sikur ishte thy

me ra ne cak
e ne breg
duhej krak sa do pak

era,po me fliste
si ne vesh
diqka sikur me peshperiste
hamdnjet luhatshem nuk merreshin dot vesh
ah sikur te ishte toke
e jo det
do te kisha gjete shteg
ah ku ka breg
diqka sikur me ndanë
me largesi
duket gjat
kjo vetmi

me i shekull kufiri
,qe djeg
sa shum me mundon kjo vetmi


xhelal ferizi autori