[Bona-us]

Kush jemi ne qe gjithmone kerkojme tek te tjeret ate qe nuk kemi vete. Qe si kryenec ngrejme koken lart e te tjeret si shohim. Shkelim mbi to si letra te zhubrosura ne toke,fjalet e tyre na duken si te atij lypsarit ne rruge qe ne i kalojme afer, e syte nuk ja hedhim kurre e ne disa raste dhe e fyejme!
Me ironine qe tregon asgje tjeter vetem cinizem mbulojme veten tone. Fshihemi pas guackes se egoizmit e drejtojme gishtin gjitmone tek dikush tjeter!
Si lajkatar tregojme meshire per cdo njeri por qe e verteta pas saj eshte aq e thelle saqe askush nuk e merr mundimin ta imagjinoje, e jo me ta kerkoje e ta tregoje me dashamiresi.