[elvio]

Gjith' zemrat rrahin brenda gjoksit tënd,

Që kot pandehja se paskëshin vdekur,

Sundon veç dashuria të shtrënjtin vend

Me miqtë e mi në dhe prej kohësh tretur.



Sa lotë të nxehtë edhe sa lotë të hidhur

Për njerëz që i doja derdhën sytë,

Por ja, të vdekurit paskan rilindur

Dhe vend sërish kanë zënë tek gjiri yt.



Ti varri je ku rron kjo dashuri,

Stolisur me të dashurat kujtime,

Të gjithë zemrën time e more ti,

Ta fala ty të gjithë zemrën time.



Tek ti i gjej ata që fort kam dashur,

Me zemër ty - atyre u jam falur.