...Dhe erdhi perseri kjo vjeshte.Me gjeti me andrrallat e nje vjeshte me pare,me shpresat,kujtimet sado te vyshkura por qe rrugetojne ashtu sikur vitet e jetes,sado te trishta dhe pa kuptim fare ,por qe jetojne.
Sa keq qe akoma nuk e dijme pse lindem dhe jetojme ne kete bote te mykur.Edhe pse nuk shoh shi te biej,une ndjej piklat e tij qe ma prekin shpirtin,dhimbje qe keputin fillin e jetes se re sapo ajo fillon te mbije sikur lule ne behar.
E urrej shpesh boten,kete han perplot erresire.Ndonjehere urrej qe jetoj ashtu siq e urrej diten qe linda dhe diten qe do te vdes.Pastaj,ne rrugetimin e jetes tentoj te shoh ylberin,por kot,nje re e zeze ia ka zene vendin,nje humnere s'po e le te ngritet aty lart ku fisnikerohen shpirtat.Dhe ylberi eshte shpirti im!
__________________
"Do all the good you can,
by all the means you can,
in all the ways you can,
in all the places you can
at all the times you can,
to all the people you can,
as long as ever you can".
|