[hasanmehmeti]

vazhdimi i shkrimit te mesiperm
Lavdërimi i tepërt dhe vajtimi
Ta lavdërosh dhe ta vajtosh të vdekurin në pikëllim është haram, sipas Ahmedit, esh-Shafi'i, dhe të tjerëve. Në hadithin e transmetuar nga Abdullah ibn Mes'ud, Allahu qoftë i kënaqur me të, pejgamberi, salallahu alejhi ue selam, ka thënë:
"Nuk është prej nesh ai që e godet veten në faqe, që shqyen veshjen e tij dhe që sillet sikur njerëzit e injorancës [xhahilijetit]".[el-Buhari dhe Muslim]
Ebu Malik el-Esh'eri, Allahu qoftë i kënaqur me të, ka thënë:"Pejgamberi, salallahu alejhi ue selam, ka thënë:
'Janë katër vese që i ka Umeti im, të cilat janë nga xhahilijeti. Umeti im kurrë s'do t'i heq qafe ato. Ato janë: krenimi me prejardhjen fisnike, fyerja e njëri-tjetrit duke hedhur dyshim në prejardhjen e personit, kërkimi i shiut nëpërmjet astrologjisë [lëvizjes së yjeve në qiell], dhe vajtimi'".
Në një tjetër hadith, pejgamberi, salallahu alejhi ue selam, ka thënë se nëse gruaja e praktikon zakonin e vajtimit dhe ajo nuk pendohet përpara se të vdesë, në Ditën e Ringjalljes ajo do të ngrihet me veshje katrani dhe me një mburojë nga zgjeba. [Muslim]
Ebu Musa, Allahu qoftë i kënaqur me të, ka thënë:"Pejgamberi, salallahu alejhi ue selam, ka thënë:
'I vdekuri vuan për shkak të vajtimit të të gjallëve. Kur gruaja vajtuese thotë:'Çfarë humbje e madhe! Kam humbur dorën e djathtë, atë që më vishte', i vdekuri do të qortohet rreptësisht dhe do të pyetet:'A je ti dora e djathtë e saj? A je ti mbështetja e saj? A je ti ai që e ke veshur atë?'" [Ahmed]
S'ka dyshim që vajtimi dhe lavdërimi i tepërt janë haram. E, si mund të jetë ndryshe, kur ato tregojnë në pakënaqësi me Zotin dhe kundërshtojnë durimin? Sjellja e këtillë e dëmton edhe personin, kur personi i mëshon shpulakë vetes, nxjerr flokët e veta, lutë Allahu t'ia marrë shpirtin, humb pronën duke shqyer veshjen, ankohet për padrejtësi nga Allahu dhe e lavdëron të vdekurin me cilësi që ai nuk i ka patur. Cilado nga këto do të ishte bazë e mjaftueshme për ndalimin e plotë të vajtimit dhe lavdërimit të tepërt.


Thënia e disa fjalëve
Është e lejueshme të thuhen disa fjalë kur të qash për të vdekurin, për sa kohë që këto janë të vërteta dhe nuk shoqërohen me vajtim apo shprehje pakënaqësie me vendimin e Allahut. Këto pak fjalë nuk e kundërshtojnë durimin dhe nuk janë haram. Enesi, Allahu qoftë i kënaqur me të, transmetoi që Ebu Bekri, Allahu qoftë i kënaqur me të, hyri tek pejgamberi, salallahu alejhi ue selam, pasi që ai kishte ndërruar jetë, e vendosi dorën e vet në tëmthin e tij, e puthi atë midis syve dhe tha:"O pejgamberi im, o miku im më i dashur, o i dashuri im". [Ahmed]
Enesi, Allahu qoftë i kënaqur me të, transmetoi që kur pejgamberi, salallahu alejhi ue selam, u sëmurë shumë, ai filloi ta humbiste vetëdijen. Fatimeja, Allahu qoftë i kënaqur me të, tha:"Sa e madhe është vuajtja e babait tim!" Ai tha:"S'do të ketë më vuajtje për babanë tënd pas ditës së sotme". Kur pejgamberi, salallahu alejhi ue selam, ndërroi jetë, ajo tha:"O babai im që iu përgjigj thirrjes së Zotit të vet; o babai im, destinacioni i të cilit është parajsa; O babai im, Xhibrilit do t'ia kumtoj lajmin e vdekjes tënde". Pasi që pejgamberi, salallahu alejhi ue selam, kishte qenë varrosur, ajo tha:"O Enes, si mund të durosh që ta varrosësh pejgamberin dhe ta mbulosh me dhé?" [el-Buhari]
Kur vdiq biri i tij, Ibrahimi, pejgamberi, salallahu alejhi ue selam, tha:"Ne jemi pikëlluar shumë për vdekjen tënde, o Ibrahim". Kjo nuk tregon në pakënaqësi me vendimin e Allahut apo ankim kundër Allahut. Të tilla thënie s'janë gjë më shumë sesa të qarë.


I vdekuri vuan për shkak të vajtimit që ia bëjnë njerëzit
Një hadith i vërtetë i transmetuar nga Umer ibn el-Hatab, Allahu qoftë i kënaqur me të, nga biri i tij, dhe nga el-Mughire ibn Shu'beh, tregon që i vdekuri vuan për shkak të vajtimit që ia bëjnë njerëzit. Nuk duhet të ketë ndonjë problem në kuptimin e këtij hadithi, dhe nuk duhet të duket se po e kundërshton Kur'anin apo parimet themelore të Sheriatit. Kjo s'do të thotë që njeriu mund të dënohet për shkak të veprimit të tjetrit. Pejgamberi, salallahu alejhi ue selam, nuk ka thënë që njeriu do të dënohet për shkak se familja e tij qan për të. Ajo çfarë ai tha është se i vdekuri vuan për shkak të kësaj, domethënë që kjo e dëmton atë. Ngjashëm, një njeri i vdekur në varr mund të dëmtohet kur një njeri tjetër në varrin fqinj [të afërt] është duke u dënuar. Kështu që kur familja e të vdekurit qan, vajton dhe e lavdëron atë për së tepërmi, sikur që vepronin njerëzit e xhahilijetit, i vdekuri do të dëmtohet në varr për shkak të kësaj. Kjo është vuajtja të cilës i referohet në hadithin.

Ndersa lutja jone e fundit eshte ;
Falenderimi dhe i tere Sukesi i takon vetem Allahut subhanehu we teAla
selamualejkum musliman