[Murgesha]

Se ç`më kaploi vaji mua të shkretën,
Kur lexova në këto vargje të vërtetën.
Po ti o Lali të kishe mend,
S`kishe shku te Luana me ndejt,
Se ajo tuj hanger pite e kërlana
I ka ba njëqind kile pa nallana.
Pastaj si s`pritove me ju hudh not detit,
Më mire të kishte ra me i hipë trenit.
Me kalu Zvicërr e Gjermani
në Danimarkë kishe mbërri.
Kur të kishe cokat në derë,
Të kishim pritë me marifet,
Të kishim ulë në ballë oxhaku,
Për fillim të kishim afru qajin,
Pastaj ngadalë e me rend
Kishim hjedh një qingj në hell.
Tuj prit me u pjekë qengjin,
E kishim shtru ngadalë muhabetin,
Kështu tuj prit e tu ndejt,
Kishim folur për Dardanin me rend.
Kurt ta kishim shtruar qengjin e skuqur
E kishim përcjell me raki rrushi
Kështu vlla priten musafirtë e rrallë,
E jo me sarma e Llallë.
Për mos me të mbet merak,
Kur gruaja s`ta qel derën prap,
Mos prito e na eja në konak,
Mos shko më te Luana
Se specialitetet e saja janë
Speca të fërguar në kaftjall,
Për drekë pite ose kërlanë
Specat me gjizë për darkë.
Që i përcjell me një patligjan.