[Ilir@]

Nezir Myrta / KURRË S'U MËSOVE





Kush ka faj -
pse nuk din me dashtë

e ke dikund një fije geni
heret të lidhur nyje
e nuk të len kurrë me pa ditë
ta ka ndarë rriten

ta rrumcallen kokën
me grisa të mprehura
në dorën tënde -
sikur i bie briskut të rruzes n'rryp

e ata ruaje si sytë -
nyjen e fijes së genit tënd
veç për t'zezen tënde

nuk e din as emrin tënd
nuk e njeh as vetveten
nuk ia din hadin vetit
plesht n'sy të herojve

nuk i beson as dores sate
e të vie të shohesh -
çka nuk iu beson as syve tuaj
nuk t'bie n'mend as për emër tënd

i nxënë kopil -
kah fryn veriu e kah frynë era
ara e bardhë e fara kah ban dreqi vo

egjër rrënzë kallirit të grurit
e kujton se edhe sot -
han kush bukë egjre

kurrë s'u mësove me dashtë

kurrë nuk dijte -
se si rritet kopeja
veç bënu tri e ujku përmbi
ujk në shoqishoin


kurrë s'u mësove!