[Zero Cool]

Arbaein , vazhdimesi e kryengritjes se Ashures




Arbaein do të thotë 40. Kanë kaluar 40 ditë nga ngjarja e Ashures. Që nga muaji Muharrem i vitit 61 Hixhri e deri më sot, çdo vit dashamirësit e imam Huseinit (as), përkujtojnë me nderim të dyzetat e martirizimit të atij hazreti dhe të shokëve të tij besnik dhe përsëri njerëzit frymëzohen nga shembujt më të lartë të qëndresës dhe martirizimit.

Ushtarët e Jezidit, duke martirizuar imam Huseinin (as) nipin e dashur të profetit të Zotit (savs), kapën rob gratë dhe fëmijët e familjes se imam Huseinit (as) dhe për të manifestuar pseudo-fitoren e tyre dhe për ti bërë mësim për të tjerët, i nxorën ata nëpër rrugët e qytetit. Por Jezidi dhe bashkëpunëtorët e tij nuk e dinin se me këtë veprim, do të bëheshin shkak për propagandimi e drejtësisë së lëvizjes së imam Huseinit (as) dhe të gjithë do ti kuptonin krimet e egra të Jezidit në Qerbela. Në vitin 61 HK, 40 ditë pas martirizimit të imam Huseinit (as), hazreti Zejnab (s) motra e imam Huseinit (as), sëbashku me anëtarët e tjerë të Ehli Bejtit të Profetit (savs), gjatë rrugës për në Medine, arritën përsëri në tokën e Qerbelasë. Dielli kishte zbritur nga kulmi i qiellit duke ringjallur kujtimin e muzgut të Ashures. Qerbelaja akoma ishte e ngjyrosur me gjakun e dëshmorëve dhe hazreti Zejnab (s)kujtonte se si njerëz të egër dhe injorantë masakruan njerëzit më të mirë dhe më të pastër. Zemra e saj u mbush me dhimbje dhe trishtim por ajo ishte e kënaqur që gjatë kësaj kohe kishte kryer me sukses një mision të madh. Padyshim në kulmin e fatkeqësisë dhe dëshpërimit, nuk është e lehtë të qëndrosh fort por hazreti Zejnab (s) vajza e imam Aliut me durim dhe qëndresë të pashoqe, mbrojti vlerat dhe aspiratat e larta për të cilat u martirizua vëllai i saj imam Huseini (as). megjithëse vetë ngjarja e Qerbelasë mund të shkaktonte reagimet më të ashpra ndaj pushtetit të egër të Beni Umejadëve, duhet theksuar se kryengritja e imam Huseinit (as) kërcënohej nga një rrezik i madh nga mundësia e manipulimit dhe e devijimit nga ana e aparatit propagandistik të Umejadëve. Me fjalë të tjera nëse ngjarja e Ashures do të përfundonte vetëm me martirizimin e imam Huseinit (as), fitorja e Jezidit do të ishte e sigurtë dhe nuk do të ekzistonte mundësia e njohjes së aspiratave dhe idealeve të kësaj kryengritjeje të madhe. Hazreti Zejnab (s) me largpamësi dhe përgjegjësi, vendosi të përcjellë tek njerëzit mesazhet e rëndësishme dhe historike të lëvizjes së imam Huseinit (as). Ajo e filloi menjëherë këtë mision pasi u zu rob dhe duke parashtruar qëllimet e lëvizjes së imam Huseinit (as), si dhe duke publikuar korrupsionin, devijimin dhe tiraninë e pushtetit Umejad, ngjalli tek shoqëria frymën e zgjimit dhe frymëzoi protestat dhe kryengritjet kundër Jezidit.


Grupi i robërve drejtohej nëpër rrugë dhe qytete dhe në këto kushte hazreti Zejnab (s) publikonte krimet e ushtarëve të Jezidit dhe fliste në mënyrë aq emocionuese saqë shkaktonte lotët dhe ndjenjat e pendimit dhe dëshpërimit tek populli i Kufes. Kur banorët e Kufes panë që pasardhësit e Profetit të Zotit (savs) ishin robëruar, shpërthyen në lot, por hazreti Zejnab (s) filloi ti kritikonte ata duke thënë: " Tani është shumë vonë për të qarë". Kritikat e hazretit Zejnab (s) kumbuan në veshin e popullit të Kufes, duke u kujtuar banorëve të këtij qyteti mëkatin e madh dhe të shëmtuar që kishin bërë. E vërteta është se tradhtia e popullit të Kufes ishte e pafalshme, sepse banorët e Kufes braktisën dhe lanë vetëm imam Huseinin (as) dhe 72 shokët besnik përballë mijëra ushtarëve të Jezidit. Ata e kishin ftuar imam Huseinin (as) por nga frika e braktisën atë, në mënyrë që të jetonin disa ditë më shumë të dëshpëruar dhe të turpëruar. Por fjalët e hazretit Zejnab (s), i tronditën banorët e Kufes dhe ajo duke ju drejtuar atyre tha: " Ju keni arritur kulmin e turpit dhe skandalit dhe ky turp nuk do të shlyhet kurrë prej jush. Si mund të çlirohen nga turpi për vrasjen e djalit të Profetit të Zotit (savs) dhe prijësit të rinisë në Xhenet "? Hazreti Zejnab (s) në vazhdim të kritikave të saj tha: " Jam e sigurt se Zoti nuk do t'iu falë juve veçse duke luftuar vrasësit e Huseinit (as), apo të zhdukeni vetë". Fjalimet madhështore të hazretit Zejnab (s) dhe imam Sexhadit (as) në lidhje me kryengritjen e Ashures, ndikuan aq shumë në zemrat e njerëzve të pikëlluar dhe të dëshpëruar, saqë shumë shpejt u bë e qartë e vërteta. Populli e kuptoi se imam Huseini (as) u ngrit për ringjalljen e Islamit, të vlerave njerëzore, të shpirtit të lirisë dhe të qëndresës ndaj shtypjes dhe tiranisë dhe njerëzit e kuptuan se imam Huseini (as) ishte fituesi i vërtetë i betejës. Banorët e Kufes u penduan që në kohën kur imam Huseini (as) u martirizua dhe u organizuan për kryengritje në shenjë hakmarrje për gjakun e imamit. Ata përgatitën armë dhe ushtri që në histori njihet me emrin ushtria Toubein ( e të penduarve). Ata kudo që shkonin thërrisnin: "Ku janë hakmarrësit e gjakut të Huseinit (as)". Këtë herë populli i Kufes nuk u përgatit fshehurazi për luftë dhe nuk u tremb nga pushteti i Umejadëve. Sipas tregimeve historike të penduarit blinin armë haptazi dhe thoshin: " Ne jemi ngritur për tu penduar dhe për të marrë gjakun e djalit të profetit të Zotit".

Nuk kishin kaluar akoma 4 vjet nga martirizimi i imam Huseinit (as) dhe thirrjet për hakmarrje kishin tronditur tokën nën këmbët e Beni Umejadëve. Në Kufe të penduarit kishin veshur rrobat e luftës dhe ishin drejtuar drejtë varrit të Huseinit (as), duke lexuar sëbashku këtë ajet: " ...Pendohuni dhe kthehuni drejtë Krijuesit tuaj...". Ata kur arritën tek varri i imam Huseinit (as) në Qerbela, me sy të përlotur dhe zemra plot dhimbje qëndruan atje një natë dhe në ditë, duke qarë në shenjë pendimi dhe dëshpërimi. Më pas u kthyen dhe luftuan me trimëri kundër mijëra ushtarëve të ushtrisë së Beni Umejadëve. Më vonë u regjistruan kryengritje të njëpasnjëshme, që dëshmuan se lëvizja e imam Huseinit (as), ngjalli shpirtin e rezistencës dhe krenarisë, i cili vazhdon të jetë më i gjallë sa më shumë që kalon koha. Kjo ishte një nga rezultatet e misionit të rëndësishëm të hazretit Zejnab (s) dhe imam Sexhadit (as) për përhapjen e mesazhit të drejtësisë dhe për demaskimin e padrejtësisë dhe tiranisë. Ata në tubime të ndryshme flisnin me popullin dhe demaskonin tradhtinë e pushtetarëve. Tashmë kanë kaluar shumë vite dhe të gjithë janë dëshmitarë se pishtari që u ndez nga imam Huseini (as), ndriçon përjetë historinë duke u dhënë forcë dhe kuraje njerëzve që aspirojnë për liri dhe drejtësi. Kjo për faktin se lëvizja e imam Huseinit (as), nuk synonte poste dhe pasuri. Ai u ngrit për Islamin e vërtetë dhe për mbrojtjen e dinjitetit njerëzor. Në kryengritjen e tij u shpalosën vlerat më të bukura shpirtërore dhe morale. Imam Huseini (as), e kishte mësuar se dinjiteti dhe nderi janë më të larta sesa një jetë në përulje dhe robëri dhe njerëzit në çdo epokë, janë të obliguar të kërkojnë këtë jetë me dinjitet, madje edhe nëse kjo gjë do të kërkonte sakrifikimin e tyre. U shprehim të gjithëve ngushëllimet më të sinqerta me rastin e Arbaeinit të prijësit të dëshmorëve imam Huseinit (as) dhe shokëve të tij.