U shetita per nja dy ore te mira ne temat e ndryshme te forumit. Rilexova shume kapituj, dikund me mberthente gazi e dikund vetullat e mia ngryseshin. Sa e bukur eshte te lexosh edhe njeher ato qe ti vet ke shkruar dhe reagimet e te tjereve ndaj shkrimit tend. Kete kenaqesi pata rast ta perjetoj ne kete dite monotone kur shiu ska mbarim, kur perjashta eshte nje natyre e egersuar dhe deshira per te dale jashte ka tretur.
Sa shkrime u bane, sa shkrime kane bere te tjeret, me nje harmoni qe rralle gjindet. Eshte i suksesshem ky forum nuk ka fjale.
Jemi bere nje familje e madhe e harmonishme dhe teper kerkuese per tu takuar e komunikuar me njeri tjetrin. Nuk i dihet ndoshta ne ndonje dite takohemi me ndonjerin prej nesh, me duket se do ta njihja menjeher qe ne fjalet e para, pa marre parasysh se cilin do te takoja.
Ne ket vend ku shpaloset shpirti i sejcilit prej nesh, nuk eshte e veshtire te bahet njohja. Jam e tera e futur ne boten e mendimeve. Sa e quditshme eshte jeta. Komunikojme, argetohemi, qeshemi e qajme me njeri tjetrin. A ka lumturi me te madhe se kjo???
|