[sakra]

Anëtarë të nderuar dhe të dashur të këtij forumi,

Nuk e kam postuar këtë intervistë për t’ia imponuar askujt, as mendimet e mia as bindjet e profesorit mendjendritur D. Demaku. Thjesht, këtë e kam bërë duke u bazuar në ligjet e dialektikës, se: “Dija kur shpërndahet, rritet, shumëzohet”. Dijen nuk e konsideroj unë kurrë si të tepërt, prandaj si parim në jetën time e kam pasur gjithnjë shkëmbimin e saj. Ato që unë kam arritur t’i vjel nga të tjerët, jam munduar t’i ndaj (pa kushtëzime), po ashtu me të tjerët.

Të gjithë e dimë se ne, si qenie njerëzore, jetojmë në botën e dualitetit ose polaritetit. Gjithçka që ne perceptojmë përmes shqisave tona, ka një pol, por njëkohësisht edhe një kundrapol. Kjo vlen, pothuajse për të gjitha proceset jetësore - edhe për mendimet, pavarësisht polaritetit të tyre! Kontradikta, ndoshta në dukje, por ja, që janë domosdoshmëri edhe në këto procese debatuese! Andaj, dua t’i falënderoj të gjithë: edhe ata që shprehen konsideratën për intervistën e publikuar më sipër edhe gjithë të tjerët që shprehen mospajtimet e tyre lidhur me këtë temë (qofshin postime që janë akoma aktuale apo ato, tashmë, të shlyera).

Shprehja e mendimit është e drejt elementare dhe e patjetërsueshme e secilit individ. Përmes shprehjes së mendimeve në forma të ndryshme (qoftë edhe përmes një fjalie), ai, në fakt, pasqyron edhe botën e tij të brendshme, karakterin, edukatën, kulturën, njohurit... e shumë veti të tjera të personalitetit që e kompletojnë atë si individ...

Nuk dua të merrem në këtë shkrim për terminologjitë e cekura, qoftë fjala për “magjinë” (e bardhë apo e zezë), psikologjinë etj., pasi ekzistojnë fjalorë të shumtë që i zbërthejnë detajishtë dhe shumë qartë këto nocione. Nuk dua të polemizoj as me ironit (talljet) e ndokujt rreth dukjes së jashtme (pamjes fizike) të qenies më komplekse dhe më të ndritur, të quajtur njeri, pasi pamja e tij fizike, bukuria ose shëmtia, janë dhuratë e farës Hyjnore, pasi të tillë i ka modeluar vet Krijuesi - Perëndia, qofshin ata në dukje edhe si Frankenshtajni vet!...

Në këtë elaborim dua të vë në pah - të theksoj, një gjë: se të gjitha këto pikëpamje janë produkte të mendimeve tona.Ashtu si mendoni, ashtu edhe jeni, ashtu veproni, ashtu jetoni. Dukja e botës suaj të jashtme është pasqyrim i botës suaj të brendshme i botës së mendimeve. Megjithatë, njerëzit assesi nuk arrijë ta kuptojnë se burimi i të gjitha sukseseve ose dështimeve, i lumturisë ose mjerimit, i dashurisë ose urrejtjes, i bukurisë ose shëmtisë gjendet brenda qenies së tyre, në të menduarit e tyre. Pra, të menduarit është energji madhore që vë ne aksion të gjitha mekanizmat e organizmit tonë. Mendimet janë zanafilla e çdo gjëje, xixa që lind në shpirt, ngacmon grimcat më të imta të energjisë të njohura deri më sot (kuantat), vë në veprim energjinë e çliruar nga zbërthimi i atomeve, energji e cila formësohet dhe fuqizohet deri në shpërthim, energji e cila ndërton ose rrënon jetën, i sjell njeriut suksese ose dështime...

Çdo sukses në jetë e njeriut, sado i vogël të jetë, i sjell atij një lloj kënaqësie shpirtërore, i dhuron një buzëqeshje zemrës. Nuk është e thënë që njeriu të bëhet miliarder me mendime (edhe pse kjo nuk përjashtohet). Titullin e kam vendosur në këtë intervistë si metaforë për suksesin e përgjithshëm në jetë. E rëndësishme është që njeriu ta hedh hapin e parë drejt suksesit. Pjesa më e madhe e shumë njerëzve më të famshëm të botës, janë nisur nga hiqi. Ndoshta një hiq edhe më tragjik se i shumëkujt prej nesh, e megjithatë kanë arritur suksese madhështore. Mos harroni se: “Çdo gjë e madhe buron nga fillimet e vogla”. Prandaj, besimin në arritjen e suksesit nuk duhet ta humbim kurrë. Besimi në sukses provokon optimizëm, përderisa humbja e tij sjell pesimizëm.

Optimisti i absorbon që në mëngjes rrezet e para të Diellit për të akumuluar energji të re dhe për ta zbrazur atë pastaj drejt caqeve të dëshiruara, përderisa pesimisti e refuzon atë energji, prandaj edhe njehet gjatë gjithë kohës i plogësht.

Optimisti gjen gjithnjë shtegun e duhur për të lëvizur drejt qëllimeve të veta, sepse posedon besimin e duhur në aftësitë e tija për t’iu kundërvu sfidave që mund t’i paraqiten gjatë atij rrugëtimi, përderisa pesimisti, me pasivitetin e vet, me mosbesimin në aftësitë e veta, me dyshime irracionale vë barriera duke i mbyllur edhe ato pak shtigje ekzistuese që mund ta nxjerrin në rrugën e suksesit. Dhe e gjithë kjo, nuk është asgjë tjetër, veçse produkt i mendimeve tona.

Urtaku unë D. Demaku në librin e tij “Sekreti i lumturisë” (që mund ta shkarkon falas tek sektori “Literaturë” ne web faqen www.sa-kra.ch) ndër të tjera shkruan: “Të gjitha ligjet e natyrës punojnë për të mirën e njeriut, vetëm njeriu punon kundër vetvetes”. Ndërsa filozofi i madhi Osho thotë: “Ti mund t’i lejosh vetes të bëhesh një lulëzim i mrekullueshëm i vetëdijes, por mund të bëhesh edhe robot. Por, mbaje në mend, ti e mban përgjegjësinë - vetëm ti, dhe askush tjetër.
Optimist është njeriu që në agim i qaset dritares dhe thotë: “Mirëmëngjesi, Zot!”
Pesimist është njeriu që i qaset dritares me fjalë: “O Zot, mëngjes është?”
Krejt varet nga ti. Ai është një, i njëjti mëngjes, ndoshta edhe e njëjta pamje, ndoshta edhe që të dy këta persona banojnë në të njëjtën dhomë - çdo gjë varet nga ata.”

Prandaj, o njeri i mirë, mendo pozitivisht, bëhu optimist dhe përqafoje jetën - buzëqeshi i pari asaj që pastaj ajo të ta dhuroj buzëqeshjen e pafund ty.
Mos harro se buzëqeshja është nektari i jetës dhe një zemër që ushqehet me këtë nektar nuk do t’i mungoj kurrën e kurrës lumturia.

Respekt dhe shëndet për të gjithë.

P.s. Pjesa e dytë e intervistës do të publikohet këtë të diele (me 30.08.2009).