Citim:
Postimi origjinal ėshtė bėrė nga GURI SYLAJ
Nene
Sa fjale e madhe , me peshen e Tokes.
Mrekullia vet , me ngrohtesine e gjakut.
E ftohet me duket kjo fjale pa Ty,
sikur zjarri kur i mungon oxhakut!
Dicka qe po me nxjerre lotin,
porta qe mbyllur ka mbete.
Kur kethehesha me pritje krah hapur
e tash ,kete porte, me duhet me e hape vet!
Harrim nuk ka,
as moshe nuk njoh.
Per cdo dite "rrijme " bashk,
per cdo nate ,ne enderr ,te shoh.
|
... gjitha Poezit e tua kan kuptim shum t'mir dhe jan shum te mira por duke lexu kete mu mbushen syt me lot ...
... faleminderit qe na ushqen me keto vargje shum shum t'bukra ...