Dashuria e pare.....
Ajo ndoshta njė ditė, pas shumė vitesh, do tė gjendet duke pirė nje kafe me atė... Do ti flasė atij per karrieren e saj brillante,per femijet e saj te adhurueshem e per bashkeshortin perfekt qe ka ne krah.
E pastaj, do te ngule syte ne ate filxhan te vogel vetem qe te mos perballet me shikimin e tij,
te mos humbiste ne ata sy qe e bene te shihte per here te pare dashurine e vertete.
Do te perpiqet te degjoje vertete ato qe ai i thote,
duke forcuar mendjen e saj te mos kujtonte se si tingulli i atij zeri,
ja bente zemren ti rrihte aq fort.
E akoma, do te shohe gojen e tij per te mos kujtuar se mungesa e buzeqeshjes se tij i kishte shkaktuar gjithmone lote te hidhur.
Ne fund, pasi ka mbaruar ate kafe te cuditshme duke luftuar ate ndjenje akoma me te cuditshme ne stomak,
do ta pershendese me nje te puthur ne faqe e kur te largohet do te ndjeje ate parfum,
ate parfum qe ajo kishte dashur aq shume ne rrobat e saj.
Keshtu, duke u kthyer ne shtepi e vetme, do te ndjeje nje lot ti rreshkase neper fytyre e vetem atehere do te kuptoje se sa e vertete ishte ajo qe i perserisnin shpesh te gjithe...
"Dashuria e pare nuk harrohet kurre."
|