[ibrahimfeimi]

[FONT='Calibri','sans-serif'][/FONT]
Ø [FONT='Calibri','sans-serif']Përkufizimi i Demokracisë[/FONT]

[FONT='Calibri','sans-serif'][/FONT]
[FONT='Calibri','sans-serif']Perikliu thoshte se demokracia lidhej me tolerancën, por nuk bënte fjalë për sundimin e shumicës. Platoni dhe Aritoteli ishin të dy kundër demokracisë. Platoni thoshte se demokracia kontrollin e qeverisjes e kontrollonte nga ata që dinin të qeverisnin tek demagogët popullist, kurse Aristoteli thoshte se qeverisja nga populli në fakt donte të thoshte qeverisje nga të varfrit, nga të cilët mund të pritej që të shpronësonin të pasurit. Hobbes-i dhe Locke-u të dy nënkuptojnë barazinë politike të qytetarve, po asnjëri nuk nxjerr shprehimisht konkluzione në favor të demokracisë. [/FONT]
[FONT='Calibri','sans-serif']Përkufizimi i Lincolnit, më tepër shphehë embrionin fillestar të idealit për demokraci, se sa qenien reale të saj[FONT='Calibri','sans-serif'][3][/FONT].[/FONT]
[FONT='Calibri','sans-serif']Sipas ish-kryeministrit britanik Winston Churchill “demokracia paraqet formën më të keqe të regullimit shtetëror, me përjashtim të të gjitha formave tjera”.[/FONT]
[FONT='Calibri','sans-serif']Përkundër të gjitha kritikave, demokracia, megjithatë paraqet procesin më të suksesshëm drejt zgjedhjes paqësore të koflikteve.[/FONT]
[FONT='Calibri','sans-serif']Demokracia është një proces i cili tregon se ne nuk qeverisemi më mirë se ç’e meritojmë. (George Bernard Shaw).[/FONT]
[FONT='Calibri','sans-serif']Demokracia nuk mund t’i imponohet asnjë shoqërie. Ajo nuk është as dhuratë që mund të bëhet pronë e përhershme e dikujt. Për të duhet luftuar, ajo duhet të mbrohet për çdo ditë. (Heinz Galinski).[/FONT]
[FONT='Calibri','sans-serif']Demokracia jeton nga mosmarrëveshjet, nga diskutimet për gjetjen e rrugës së vërtetë. Për këtë arsye, pjesë përbërse e saj është edhe respektimi i mendimit të të tjerve. (Richard von Weizsacker). [/FONT]
[FONT='Calibri','sans-serif']Sipas definicionit ontologjik, në fjalorët e ndryshëm gjuhësor, demokracia “është qeverisje e popullit, ku pushteti superm i takon popullit, i cili atë e ushtron vetë në mënyrë të drejtpërdrejt ose përmes përfaqësuesve të vet të zgjedhur në sistemin e lirë zgjedhor” [FONT='Calibri','sans-serif'][4][/FONT][/FONT]
[FONT='Calibri','sans-serif']Demokracia “është regjim a sistem politik, ku pushteti ushtrohet nga popullli, drejtpërdrejt ose nëpërmjet organeve të zgjedhura, ku shtetasit gëzojnë liri dhe të drejta të barabarta” [FONT='Calibri','sans-serif'][5][/FONT][/FONT]
[FONT='Calibri','sans-serif']Teoria bashkëkohore politike, duke zbërthyer nocionin e demokracisë përcakton këto elemente themelore të saj: 1.sovraniteti popullor; 2.qeverisja e të drejtës, përkatësisht shteti ligjor; 3.ndarja dhe kufizimi i pushtetit shtetëror; 4.zgjedhjet e lira, të drejtpërdrejta dhe pluraliste; 5.sigurimi dhe garantimi i të drejtave të qytetarëve; 6.pluralizmi politik dhe ekonomik; 7.përgjegjësia politike; 8.procedura demokrartike e marrjes së vendimeve; 9.kultura dhe toleranca politike. [FONT='Calibri','sans-serif'][6][/FONT][/FONT]
[FONT='Calibri','sans-serif']Shumë kombe përdorën gjuhën dhe simbolikën e demokracisë si mjet për të rritur legjitimitetin e regjimeve të tyre përkatëse, demokracia siç e kupton shumica e perëndimorëve këtë koncept, kufizohej vetëm me Amerikën e Veriut, Evropën Perëndimore, Britaninë dhe Komonuelthin e vjetër. [/FONT]
[FONT='Calibri','sans-serif'][/FONT]
Ø [FONT='Calibri','sans-serif']Disa tipe (lloje) të demokracisë: [/FONT]
[FONT='Calibri','sans-serif']Në bazë të kriterit historik janë të njohura katër tipe kryesore të sistemeve demokratike: 1.demokracia e poliseve greke; 2.demokracia liberale borgjeze; 3.demokracia socialiste e bazuar në diktaturën e ploretariatit dhe 4.demokracia bashkëkohore e bazuar në konceptin e shtetit modern juridik.[/FONT]
[FONT='Calibri','sans-serif']Sipas raportit të demokracisë me raportet shoqërore dallojmë: demokracinë fiktive, formale dhe reale.[/FONT]
[FONT='Calibri','sans-serif'][/FONT]
Ø [FONT='Calibri','sans-serif']Demokracia e drejtpërdrejt dhe ajo përfaqësuese (parlamentare)[/FONT]
[FONT='Calibri','sans-serif'][/FONT]
[FONT='Calibri','sans-serif']Demokracia e drejtpërdrejt, bazohet në qeverisjen e drejtpërdrejt të qytetarëve dhe popullit, me pushtetin shtetëror. Esenca e saj, më së miri shprehet në parimin se “sovraniteti buron nga populli dhe i takon atij”. Pra, i vetmi Sovran është populli dhe qytetarët, që kanë rolin e subjektit vendimmarrës për të gjitha çështjet me interes të përgjithshëm. [/FONT]
[FONT='Calibri','sans-serif']Kjo formë e demokracisë, në esencë kupton paraqitjen embrionale të sajë, kur në mungesë të shoqërisë së organizuar dhe institucioneve politike, populli dhe qytetarët drejtpërdrejtë, kanë marrë vendime politike.[/FONT]
[FONT='Calibri','sans-serif']Pas zbatimit të parlamentit, demokracia e drejtpërdrejt zëvendësohet me atë përfaqësuese, e cila sot paraqet model dominues në shumë shtete.[/FONT]
[FONT='Calibri','sans-serif']Në shtetet e sotme moderne, është pranuar, se kur bëhet fjalë për pranimin ose jo, të parimeve demokratike të qeverisjes, nënkuptohet pjesëmarrja e drejpërdrejt e popullit, në përmbushjen e funksioneve shtetërore.[/FONT]
[FONT='Calibri','sans-serif']Bazuar në vështirësit e zbatimit praktik të demokracisë së drejtpërdrejt, aktualisht në jetën politike dominon modeli i demokracisë përfaqësuese, i cili konsiston në zgjedhjen e organit përfaqësues dhe ngarkimin e tijë, me mandatin dhe përgjegjësinë e realizimit të sovranitetit të popullit.[FONT='Calibri','sans-serif'][7][/FONT][/FONT]
[FONT='Calibri','sans-serif']Esenca e demokracisë së drejtpërdrejt pra konsiston, në të vendosurit burimor të popullit dhe qytetarëve në jetën politike.[/FONT]
[FONT='Calibri','sans-serif']Format më të njohura të realizimit të demokracisë së drejtpërdrejt janë: referendumi, plebisciti, inciativa popullore, tubimet e zgjedhësve dhe format tjera të deklarimit personal të qytetarëve. [/FONT]
[FONT='Calibri','sans-serif']Ithtarët e demokracisë së drejtpërdrejt theksojnë, se ajo shprehë më së miri sovranitetin popullor dhe paraqet formën më të mirë të pjesëmarrjes së popullit në krijimin dhe realizimin e polikave publike. Ata theksojnë tri përparësi të kësaj forme të demokracisë: 1. vendosja burimore e popullit, 2. depolitizimi i vendimeve politike, 3. shoqërorizimi i përgjegjësisë.[/FONT]
[FONT='Calibri','sans-serif']Në anën tjetër, autorët që janë ithtarë të demokracisë përfaqësuese theksojnë këto vështirësi: 1. Ngadalësia e marrjes së vendimeve politike, 2. Shpenzimet-kostoja e lartë e procesit të vendimmarrjes politike, 3. Mungesa e kompetencës profesionale në vendimmarrjen politike.[/FONT]
[FONT='Calibri','sans-serif']Demokracia përfaqësuese, si formë kryesore e demokracisë së tërthortë paraqet model dominues të sistemeve bashkëkohore politike. Esenca e saj, konsiston në realizimin e vullnetit të shumicës së qytetarëve, nëpërmjet institutcioneve dhe trupave përfaqësues të zgjedhur në mënyrë të drejtpërdrejt nga populli.[/FONT]
[FONT='Calibri','sans-serif']Demokracia përfaqësuese funksionon dhe realizohet, në ndërlidhjen e ngushtë të tri institucioneve themelote: trupit elektoral, organir përfaqësues dhe qendrës së vendosjes politike. [FONT='Calibri','sans-serif'][8][/FONT][/FONT]
[FONT='Calibri','sans-serif']Demokracia përfaqësuese si formë dominuese e qeverisjes në shumicën e shteteve ka përparësi në raport me demokracinë e drejtpërdrejt në tri segmente kryesore:[/FONT]
[FONT='Calibri','sans-serif']1. Vendimmarrja e shpejtë, në procedurë parlamentare, që nënkupton marrjen e vendimeve legjislative dhe politike për një periudhë relativisht të shkurtër.[/FONT]
[FONT='Calibri','sans-serif']2. Vendimmarrja parlamentare si rregull trajtohet si qeverisje kompetente dhe shprehë përgjegjësi më të lartë profesionale me rastin e vendosjes.[/FONT]
[FONT='Calibri','sans-serif']3. Përparësi tjetër e demokracisë parlamentare, konsiston në faktin se siguron konkurrencën dhe alternativat politike në procesin e vendimmarrjes, që shprehen në raportet pozitë, opozitë.[/FONT]
[FONT='Calibri','sans-serif'][/FONT]